Specials

iPod: Σωτήρας της μουσικής βιομηχανίας ή ένα υπερτιμημένο τίποτα;

Με αφορμή την πάροδο 20 ετών από την έναρξη του iTunes, ένα μικρό πισωγύρισμα στη θρυλική συσκευή, που ίσως όλα ακούγονταν διαφορετικά χωρίς αυτή.

Σε προηγούμενο αφιέρωμα, προσπάθησα να εκφράσω την επανάσταση που επέφεραν τα CDs στον τρόπο που ακούμε μουσική. Ήταν η πρώτη φορά, που με ένα  Walkman μπορούσε κανείς να απολαύσει μουσική παντού, χωρίς να κουβαλάει ογκώδη βινύλια και πικάπ. Το 1999, έκανε την εμφάνισή του το Napster, επιτρέποντας τον δωρεάν διαμοιρασμό MP3 αρχείων μεταξύ υπολογιστών. Νέες υπηρεσίες torrent ακολούθησαν, με αποτέλεσμα σταδιακά να ελλοχεύουν απειλές για το μέλλον της βιομηχανίας.

Ένα Sony Discman και μια ογκώδης θήκη CD. Σίγουρα βολικότερο από πικάπ, όμως θα μπορούσαμε σήμερα να ζήσουμε με αυτό;

Πλήρως αφουγκραζόμενος τις ευκαιρίες της νέας χιλιετίας, τον Οκτώβριο του 2001, ο Steve Jobs παρουσίασε ένα πρωτόγνωρο προϊόν, διαφορετικό από τα τότε υποανάπτυκτα MP3 players. Η συσκευή που έμελλε να γίνει θρύλος, ονομάστηκε iPod και αμέσως κατέστησε τα Walkman αντίκες. “1000 τραγούδια στην τσέπη σου” ήταν το σύνθημα της προώθησής του, χωρητικότητα εξωπραγματική για τα τότε στάνταρς.

Το iPod ήταν πανέμορφο, εύκολο στη χρήση και είχε το μέγεθος ενός κουτιού τραπουλόχαρτων. Ως αποτέλεσμα, λύτρωσε κάθε μουσικόφιλο από το κουβάλημα μιας ολόκληρης δισκοσυλλογής σε κάθε έξοδο. Παράλληλα, έφερε σε επαφή με το κοινό τη λειτουργία shuffle: τα κομμάτια δεν ήταν απαραίτητο πια να ακούγονται σε καθορισμένη σειρά, ενώ η τυχαία αναπαραγωγή έκανε τα home parties ευκολότερα.

Πώς λοιπόν μια φορητή συσκευή αναπαραγωγής, ακόμη κι αν πρόκειται για γέννημα του τιτάνα Apple, πιθανώς έσωσε το μουσικό χώρο από τη χρεοκοπία; Τον Απρίλιο του 2003, η εταιρεία απάντησε σε αυτή την κρίση με το λανσάρισμα του καινοτόμου iTunes. Το ελκυστικό αυτό ψηφιακό περιβάλλον προσέφερε μουσική σε προσιτές τιμές και συνεργάζονταν άψογα με το iPod, κατεβάζοντας και συγχρονίζοντας τα τραγούδια σε χρόνο dt. Η cloud φιλοσοφία του, κα΄θώς και η ιδέα μιας πλατφόρμας με όλο το μουσικό περιεχόμενο, ήταν που ενέπνευσαν αργότερα την ιδέα των streaming apps που γνωρίζουμε σήμερα (Spotify, Apple Music κλπ.)

Με την πάροδο του χρόνου, βγήκαν στην αγορά εκδοχές iPod, εξατομικευμένες για κάθε χρήστη, όπως το μικροσκοπικό Shuffle, το Nano κι έπειτα ο βασιλιάς Touch. Ήταν τόσο εμβληματική συσκευή, που στην παρουσίαση του πρώτου iPhone το 2007, ο Steve Jobs επαναλάμβανε στο κοινό πως επρόκειτο για “ένα iPod, ένα τηλέφωνο κι έναν πλοηγό διαδικτύου”. Μάλιστα, στο iOS πρώτης γενιάς, η εφαρμογή δεν ονομαζόταν “Music”, αλλά “iPod”!

Μέσω iTunes, ο καθένας μπορούσε πια να αποκτήσει το αγαπημένο του τραγούδι με μόλις 0,99 cents, τιμή υποδεκαπλάσια ενός CD Single!

Στις 10 Μαΐου 2022, η αυλαία για τις κάποτε ενθουσιώδεις συσκευές έπεσε, με την Apple να διακόπτει την ανάπτυξή τους. Για ποιό λόγο, ωστόσο, για μια δεκαετία δεν καννιβαλίστηκαν από τα iPhones; Η απάντηση έγκειται στο ότι απευθύνονταν σε διαφορετικά κοινά. Σήμερα, η ιδέα να έχει ένα ανήλικο smartphone δεν φαντάζει ξένη, ωστόσο μέχρι πρόσφατα, το iPod Touch αποτελούσε μια οικονομική πρόταση προς τους γονείς. Αν και δε διενεργούσε κλήσεις, διέθετε όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να σταθεί ως δευτερεύουσα έξυπνη συσκευή. Παράλληλα, χάρη στην αξιοπιστία του, χρησιμοποιείται εκτενώς από πολυεθνικές ως PDA.

Είναι, λοιπόν, σαφές πως δεν επρόκειτο για ένα απλό MP3/MP4 player. Ήταν η παρακίνηση που χρειαζόταν κάθε μουσικόφιλος, ώστε να υποστηρίξει το μόχθο των καλλιτεχνών, έναντι της πειρατείας. Για πολλούς απαραίτητο γκάτζετ, ενώ για άλλους ένα υπερτιμημένο τίποτα, το iPod καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του τάραξε αναμφισβήτητα τα νερά στο μουσικό κόσμο, οδηγώντας μας από τα CD στην εποχή του streaming.

© 2023, Andreas Sotiroulis. All rights reserved.

About the author

Andreas Sotiroulis

Παθιασμένος visual artist και κλινικά εθισμένος σε πολυάριθμα μουσικά είδη. Ενίοτε γκρινιάρης. Λατρεύω τη θάλασσα, το μωβ και τις ξινές γεύσεις. Αντιπαθώ τους κριτικούς τέχνης.

Leave a Comment