Review

Will Of The People | Η αντιστασιακή νέα διάσταση των Muse

Written by Tasos Mpanos

Μόλις δύο μήνες μετά την σαρωτική συναυλία στο ΟΑΚΑ μέσω του Ejekt Festival, το βρετανικό ροκ συγκρότημα Muse επιστρέφει με το ένατο studio άλμπουμ του. Ο απόγονος του 80s inspired Simulation Theory του 2018 φέρει τον τίτλο Will Of The People, και χαρακτηρίζεται από το συγκρότημα ως μια συλλογή μεγαλύτερων επιτυχιών, αποτελούμενης όμως από νέα τραγούδια. Ίσως η εξήγηση να ακούγεται περίπλοκη, όμως η ποικιλία του άλμπουμ σε μουσικά είδη και νοήματα, όπως και η δυναμική των κομματιών ένα προς ένα, δίνουν μια ενδιαφέρουσα λογική σε αυτή την περιγραφή. Η ανακοίνωση του άλμπουμ έγινε τον Μάρτιο του 2022, μέσα από ένα cyberpunk και μυστηριώδες teaser στο YouTube.

Το άλμπουμ αρχίζει με το επαναστατικό και ξεσηκωτικό title track Will Of The People, το οποίο απευθείας μας συνδέει με το περιβάλλον του άλμπουμ. Το glam rock κομμάτι παροτρύνει τους νέους να αρχίσουν μια επανάσταση ενάντια σε κάθε πολιτική καταπίεση, με την άσκηση κριτικής στους αμέτοχους να αιωρείται. Ακολουθεί το Compliance, ένα πιασάρικο 80s inspired synth rock κομμάτι με ισχυρό replay value, και βασικό γνώμονα την προπαγάνδα που ασκείται από τις κυβερνήσεις, τα μίντια και άλλες μορφές εξουσίας στον κόσμο, ζητώντας από τους ανθρώπους την συμμόρφωση και ένταξή τους.

Ο δίσκος συνεχίζεται με το Liberation, ένα κομμάτι που κυμαίνεται σε παρόμοιους ρυθμούς με τα προηγούμενα, και έντονο το αίσθημα της επανάστασης, αγανάκτησης και ιδεαλισμού. Ηχητικά, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το Bohemian Rhapsody των Muse, λόγω του φάσματος της κλασικής ροκ και του θεατρινισμού που διέπει το κομμάτι. Έπεται το lead single και αρκετά heavy rock κομμάτι Won’t Stand Down, ένα τραγούδι με ισχυρό αντι-εκφοβιστικό νόημα, που αντιτίθεται απέναντι σε κάθε μορφή κοινωνικού και συναισθηματικού χειρισμού και εξαναγκασμού προάγοντας την αυτοπεποίθηση και την αυτοδυναμία.

Από την βαριά ροκ μουσική γίνεται στροφή 360 μοιρών στο πιο προσωπικό και ευαίσθητο Ghosts (How Can I Move On), μια ποπ πιάνο μπαλάντα που περιστρέφεται γύρω από την απώλεια, την τραγωδία και την μοναξιά, ενώ ο Matt Bellamy το περιέγραψε ως ένα τραγούδι για όσους έχασαν τους συντρόφους τους κατά την διάρκεια της πανδημίας. Ακολουθεί το γεμάτο αναφορές spooktronic κομμάτι You Make Me Feel Like It’s Halloween, το δεύτερο τραγούδι στην δισκογραφία του συγκροτήματος στο οποίο γίνεται χρήση εκκλησιαστικού οργάνου. Το κομμάτι εναλλάσσεται μεταξύ διαφορετικών μουσικών ειδών, από synth rock, electronic και classic rock μέχρι 80s και space rock. Στο μουσικό βίντεο του κομματιού γίνονται επίσης αναφορές σε μερικές από τις πιο κλασικές ταινίες τρόμου όπως The Shining, It, Scream, The Poltergeist και άλλες, και σίγουρα αποτελεί ένα από τα καλύτερα βίντεο του συγκροτήματος.

Το Kill Or Be Killed αποτελεί μια αναφορά και επιστροφή του συγκροτήματος στα παλιά τους ακούσματα με πιο heavy rock και metal επιρροές. Η βασική εικόνα του τραγουδιού είναι η πανδημία που υπέστη η ανθρωπότητα και η αναγκαστική τήρηση των υγειονομικών μέτρων για να επιβιώσει, αλλά και το πλαίσιο πολέμου που απέπνεε η ζωή εκείνο τον καιρό. Στο πιο ευαίσθητο, ευάλωτο και νοσταλγικό Verona υπάρχει μεγαλύτερος συναισθηματισμός και ερωτισμός, με τον τίτλο του τραγουδιού να αποτελεί άμεση αναφορά στην ιταλική πόλη όπου διαδραματίστηκε ο έρωτας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας του Γουίλιαμ Σαίξπηρ.

Το πιο ξεσηκωτικό και θετικό Euphoria αποτελεί ένα από τα πιο γρήγορα κομμάτια του συγκροτήματος από άποψη ρυθμού, και αποτυπώνει το αίσθημα ανταλλαγής ευφορίας και ενθουσιασμού που πραγματοποιείται μεταξύ κοινού και καλλιτεχνών στη σκηνή. Το άλμπουμ κλείνει με το περισσότερο αγχωτικό και απελπιστικό We Are Fucking Fucked, ένα τραγούδι που αποπνέει το άγχος και τον πανικό που διέπει όλη την ανθρωπότητα μετά τα συμβάντα των τελευταίων δύο χρόνων, από την πανδημία μέχρι και τον πόλεμο στην Ουκρανία, καλύπτοντας όλα τα είδη τραγωδίας και ανθρώπινης παρακμής.

Το Will Of The People αποτελεί ίσως ένα από τα πιο ιδιαίτερα άλμπουμ των Muse. Στην ουσία είναι ένας κόσμος-μικρογραφία της εποχής μας, όπου κυριαρχεί αντιφατικά το μίσος με τον έρωτα, ο φόβος με το θάρρος, η ελπίδα με την απαισιοδοξία και η χαρά με την τραγωδία. Στον κόσμο του άλμπουμ καλύπτονται όλες οι πτυχές της ανθρώπινης φύσης, με πρωταγωνιστικό ρόλο τον ερωτισμό μεταξύ φάσης και αντίφασης. Η παραγωγή του άλμπουμ έγινε από το ίδιο το συγκρότημα, ενώ στις πρώτες κιόλας μέρες κυκλοφορίας του έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές.

Aκούστε το άλμπουμ εδώ:


© 2022 – 2023, Tasos Mpanos. All rights reserved.

About the author

Tasos Mpanos

Πολλές φορές μιλάει η τέχνη όταν τα λόγια δεν μπορούν να εξηγήσουν, και αυτό με συναρπάζει. Η ανάλυση της μουσικής ως τέχνη και τρόπος ζωής με χαρακτηρίζει, και είναι αυτό που ανέκαθεν με βοηθούσε να συνεχίσω, ενώ χαίρομαι που μπορώ να το εκφράσω αυτό μέσω του Music Hunter. Έξαλλου, όπως είπε κάποτε και ο Πλάτωνας, "η μουσική δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στον νου, ανύψωση στην φαντασία και ζωή στα πάντα".

Leave a Comment