Review

The Tortured Poets Department | Ένας ιδιαίτερα προσωπικός δίσκος που γεννά πολλά ερωτηματικά για το μέλλον της Taylor Swift

Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα έγινε διαθέσιμος σε όλες τις μουσικές πλατφόρμες ο ολοκαίνουργιος δίσκος της αμερικανίδας super star Taylor Swift. Το The Tortured Poets Department ανακοινώθηκε από την ίδια την τραγουδίστρια την βραδιά των Grammy Awards 2024, στις 5 Φεβρουαρίου και συγκεκριμένα στο acceptance speech της για τη νίκη της στη κατηγορία Best Pop Vocal Album.

Το φαινόμενο Taylor Swift φαίνεται να μην σταματά. Η ίδια δείχνει ότι βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας, της δημοφιλίας και της δημιουργικότητάς της. Μέσα σε διάστημα μικρότερο των τεσσάρων χρόνων η Taylor Swift έχει κυκλοφορήσει τέσσερις δίσκους με πρωτότυπο υλικό. Φυσικά αναφερόμαστε στα Folklore (Ιούλιος του 2020), Evermore (Δεκέμβριος του 2020), Midnights (Οκτώβριος 2022) και The Tortured Poets Department (Απρίλιος του 2024) ενώ ανάμεσα σε αυτές τις κυκλοφορίες είχαμε και τα re-releases προηγούμενων δίσκων της καριέρας της για λόγους νομικούς και καλλιτεχνικούς. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ίδια βρίσκεται στη μέση μιας παγκόσμιας περιοδείας που σπάει ταμεία, το The Eras Tour για την οποία έχει και κυκλοφορήσει ακόμη και ταινία. Και αυτή θεωρήθηκε εισπρακτική επιτυχία.

Το επίσημο εξώφυλλο του δίσκου (standard edition)

{…} Είναι μια ανθολογία νέων έργων που αντικατοπτρίζουν γεγονότα, απόψεις και συναισθήματα από μια φευγαλέα και μοιραία στιγμή του χρόνου, μια στιγμή που ήταν τόσο συγκλονιστική όσο και θλιβερή. {…}. Αυτή η περίοδος της ζωής του συγγραφέα έχει πλέον τελειώσει, το κεφάλαιο έχει κλείσει. Δεν υπάρχει τίποτα να εκδικηθεί, δεν υπάρχουν λογαριασμοί να κλείσουν αφού οι πληγές έχουν επουλωθεί. {…}Μόλις πούμε την πιο θλιβερή μας ιστορία, μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτήν. Και τότε το μόνο που μένει πίσω είναι η βασανισμένη ποίηση.”


Έτσι περιέγραψε η Taylor Swift τη νέα της δουλειά και καταλαβαίνουμε ότι και αυτός ο δίσκος είναι για την ίδια αρκετά προσωπικός και εξομολογητικός. Ο χωρισμός από τον έξι χρόνια συντροφό της, τον ηθοποιό Joe Alwyn και το σύντομο ειδύλλιο της με τον τραγουδιστή των The 1975, Matty Healy φαίνεται ότι έδρασαν καταλυτικά.

Στίχοι γεμάτοι πόνο, σπαραγμό, απορίες και πολλά ερωτηματικά για την ίδια είναι σημεία κλειδιά για ολόκληρη την εξιστόρηση από την Swift.
“And in plain sight you hid/ But you are what you did/ And I’ll forget you, but I’ll never forgive/ The smallest man who ever lived” τραγουδάει στο track 14 του The Tortured Poets Department, στο “The Smallest Man Who Ever Lived” δηλώνοντας ευθέως τις απιστίες του Alwyn. Ο πόνος του χωρισμού είναι σίγουρα φρέσκος αφού σε άλλο σημείο του δίσκου θα καταλήξει να περιγράφει την εξάχρονη σχέση της ως κάτι το… αχρείαστο. “It was legendary/ It was momentary/ It was unnecessary” τραγουδάει στο “Loml”.

Το “Down Bad” αποτελεί stand out στιγμή ολόκληρου του δίσκου. “I’ll build you a fort on some planet/ Where they can all understand it/ How dare you think it’s romantic/ Leaving me safe and stranded/ ‘Cause f— it, I was in love/ So f— you if I can’t have us/ ‘Cause f— it, I was in love”. Η φωνητική απόδοση της ίδιας σε αυτό το κομμάτι είναι μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Με τρόπο ωμό και με μια αφοπλιστικά εξωστρεφή ερμηνεία η Miss Taylor καταφέρνει να μας παρασύρει στο συναίσθημά της.

Στο infamous track 5 του δίσκου συναντούμε το “So Long, London”. Για την ιστορία οι fans της θεωρούν ότι σε κάθε δίσκο το πεμπτο τραγούδι στην tracklist αποτελεί και το πιο προσωπικό της Taylor Swift με μια ιδιαίτερη σημασία για την ίδια. Και εδώ το track 5 αποτελεί μια από τις πιο δυνατές στιγμές του δίσκου τόσο στιχουργικά όσο και μουσικά αφού οι μελαγχολικοί synth-pop ήχοι σίγουρα παρασύρουν συναισθηματικά και συγκινούν.

Οι δύο συνεργασίες της Taylor Swift, επίσης, αποτελούν από τις λαμπρότερες στιγμές του 11ου δίσκου της καριέρας της. Η χημεία με την Florence Welch στο “Florida!!!” είναι απροσδόκητα καλή. Το γεγονός αυτό αποδυκνύεται κυρίως φωνητικά σε ένα υποδειγματικό vocal performance και από τις δύο καλλιτέχνιδες με την Taylor Swift επιτέλους να δίνει σε featured artist πολύ από τον χρόνο της. Η επιλογή του “Fortnight”, του ντουέτο της με τον Post Malone για πρώτο single είναι σίγουρα ιδανική. Είναι ένα δυνατό ξεκίνημα για την ακρόαση του The Tortured Poets Department αφού περιγράφει ολόκληρο τον δίσκο τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Στίχοι όπως “And no one here’s to blame/ But what about your quiet treason?” και “And I love you/ It’s ruining my life” σίγουρα κινούν την περιέργεια ακόμη και στους πιο δύσπιστους για όλα αυτά που έχει να πει η Taylor Swift στον νέο της δίσκο.

Φυσικά υπάρχουν και άλλες όμορφες στιγμές στον δίσκο όπως τα τραγούδια “My Boy Only Breaks His Favorite Toys”, “Guilty as Sin?” και “Clara Bow” όλα σε παρόμοιο mood με τα προηγούμενα tracks που αναφέραμε.

Δίπλα στην Taylor Swift βρέθηκαν για άλλη μια φορά ο Jack Antonoff και ο Aaron Dessner. Η standard έκδοση του δίσκου χωρίζεται κατά κάποιο τρόπο σε δύο μισά. Στο πρώτο μισό πρωταγωνιστεί η παραγωγή του Antonoff με μια synth-pop διάθεση και με έναν νοσταλγικό 1980’s pop ήχο που σε πολλούς θα θυμίσει τον προηγούμενο δίσκο της Swift, Midnights από το 2022. Στο δεύτερο μισό ο Dessner θα μας θυμίσει την Taylor Swift του Folklore και του Evermore από το 2020 αφού εκεί οι ήχοι γίνονται περισσότερο folk και indie.

Ίσως πρέπει να θεωρήσουμε το The Tortured Poets Department ως το τελευταίο μέρος ενός κεφαλαίου της καριέρας της Taylor Swift. Μουσικά, ο νέος της δίσκος δεν της προσφέρει τίποτα καινούργιο, είναι ενα best of των προηγούμενων τριών δουλειών της. Δείχνει ένα είδος (καλλιτεχνικού) καθυσυχασμού από την ίδια με επαναλαμβανόμενα μοτίβα από προηγούμενες δουλειές της. Μόνο τυχαία δεν είναι πολλά σχόλια που μιλούν για ατέρμονες επαναλήψεις ήχων ακόμη και μέσα στον ίδιο τον δίσκο. Και όχι δε μπορούμε να μιλάμε για μια σφιχτή, cohesive δουλειά όταν αυτοί οι ήχοι έχουν δοκιμαστεί και στο κοντινό παρελθόν της.

Σε ευθεία αντιδιαστολή με τις μουσικές επιλογές της Taylor Swift έρχεται το στιχουργικό της ταλέντο. Η ωριμότητά της φαίνεται ξεκάθαρα και δίσκο με τον δίσκο γίνεται ολοένα και πιο σίγουρη ολοένα και πιο ώριμη. Οι στίχοι του The Tortured Poets Department είναι και οι καλύτεροι που έχει γράψει στην σχεδόν 18χρονη πορεία της. Δεν είναι ένας ακόμη δίσκος για έναν πρώην. Οι προσωπικές της σχέσεις, απλά, έρχονται και συμπληρώνουν βαθύτερες σκέψεις της ίδιας για μια σειρά από ζητήματα που την απασχολούν όπως η ψυχική της υγεία και η εικόνα των media για αυτήν. Η ίδια δείχνει να αντιμετωπίζει τους θαυμαστές της όχι απλά ως ακροατές της αλλά ως συνομιλητές της ενώ μέσα από αυτή τη διαδικασία, του διαλόγου θα λέγαμε, η ίδια επουλώνει τραύματά και βγαίνει νικήτρια μέσα από κάθε μάχη της. Γιατί αυτή η στιχουργική ανάπτυξή της να μην συμπίπτει και με την μουσική;

Ίσως και η αναζήτηση νέων παραγωγών και δημιουργών να φαντάζει πλέον επιτακτική.

Ακούστε το The Tortured Poets Department παρακάτω:

Μη ξεχνάτε να μένετε συντονισμένοι και στο Instagram Account του Music Hunter για περισσότερα music news, reviews αλλά και πολλούς διαγωνισμούς! Βρείτε μας ΕΔΩ.

© 2024, Thanos Kritsimis. All rights reserved.

About the author

Thanos Kritsimis

Αν η ζωή μου είχε μια playlist τότε σίγουρα σε αυτήν θα έβρισκες τραγούδια της Norah Jones, της Fiona Apple, της Lily Allen και των Moloko. Κάπου διάσπαρτα θα συναντούσες και τραγούδια της Lady Gaga αλλά και κάποιο Eurovision track.

Leave a Comment