Review

30 | Μια κατάθεση ψυχής από την Adele

Πίσω στο 2015 η Adele κυκλοφόρησε τον πιο συγκροτημένο και ρομαντικό δίσκο της, με το θρυλικό «Hello» αλλά και το ίδιο το 25 να κατατάσσονται στην κορυφαία πεντάδα των μεγαλύτερων μουσικών περιοδικών για εκείνο το έτος. Ήταν η στιγμή που την έκανε να μη χρειάζεται πλέον συστάσεις και όλοι να υποκλίνονται στο ταλέντο και τις φωνητικές ικανότητές της.

Ένα χρόνο αργότερα, θα ανακοινώσει πως χρειάζεται ένα διάλειμμα για να χαρεί τις σημαντικές στιγμές στη ζωή του μικρού της γιου. Στη διάρκεια αυτού του μουσικού κενού πολλά θα ταράξουν τα νερά στην προσωπική της ζωή. Το 2018 θα παντρευτεί τον επί επτά χρόνια σύντροφό της για να χωρίσουν μόλις ένα χρόνο αργότερα. Το διαζύγιο θα την οδηγήσει σε συνεδρίες ψυχικής θεραπείας και η οδυνηρή της εμπειρία θα αποτελέσει το θεματικό πυρήνα του άλμπουμ, σε συνδυασμό με τη μητρότητα και τη σχέση της με τη φήμη.

To opener «Strangers By Nature» είναι μια πανέμορφη μπαλάντα με τζαζ επιρροές και ένα προσωπικό γράμμα στον εαυτό της, στο οποίο αποχαιρετάει την παλιά της αγάπη και δηλώνει έτοιμη να είναι ξανά ευάλωτη. Το outro του κομματιού έχει παρόμοια μελωδία με το «All I Ask» του 25, λειτουργώντας ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των δύο άλμπουμ.

Στο lead single «Easy on Me» μιλώντας απευθείας στον πρώην σύντροφό της του εξηγεί τον τρόπο που η σχέση τους πάγωσε, αφότου κουράστηκε να θέτει τους πάντες πάνω από εκείνη. Ωστόσο, παρά το διαζύγιό τους, στα μάτια της δεν είναι απλά ένας πρώην: είναι ο πατέρας του παιδιού της.

Το «My Little Love» είναι ένα κομμάτι με 70s και trip hop επιρροές, στο οποίο απευθύνεται στο γιο της, εξηγώντας του το χωρισμό και τα συναισθήματά της. Στις γέφυρες ακούγονται ηχογραφημένες συνομιλίες της με το δεκάχρονο αγόρι, στις οποίες του λέει πόσο τον αγαπάει. Οι υπόλοιποι στίχοι έχουν πιο ώριμο ύφος και απευθύνονται σε εκείνον όταν πια μεγαλώσει και είναι σε θέση να κατανοήσει την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων της μητέρας του.

Το εύθυμο και επηρεασμένο από reggae ήχους «Cry Your Heart Out» είναι παραδόξως ένα κομμάτι με θέμα την κατάθλιψη. Το έγραψε όταν ένιωθε πως όλος ο κόσμος τελείωσε κι έκλαιγε ασταμάτητα, γεγονός που τη βοήθησε να εκτονώσει τα συναισθήματά της και να ξεπεράσει τη θλίψη.

Στο single «Oh My God» η Adele αποφασίζει να πάρει τη ζωή στα δικά της χέρια και να θέσει τον εαυτό της ως προτεραιότητα, αρχίζοντας ξανά από την αρχή. Συνεχίζοντας, στο εξαιρετικό και ραδιοφωνικό «Can I Get It», εμπνευσμένη από τα one night stands των φίλων της στο Los Angeles ψάχνει μια σχέση ουσιαστική και ρομαντική και όχι μία που θα βασίζεται αποκλειστικά στη σαρκική απόλαυση.

Το «I Drink Wine» είναι επηρεασμένο από τις 70s μπαλάντες του διδύμου Elton John και Bernie Taupin. Σε κάθε ρεφρέν τραγουδάει με διαφορετικό τρόπο, παριστάνοντας διαφορετικούς χαρακτήρες στα backing vocals. Ακολουθεί το «All Night Parking», στο οποίο περιγράφει την έκρηξη συναισθημάτων που έχει κανείς στα πρώτα ραντεβού με κάποιον, τραγουδώντας ενθουσιασμένη “I just wanna spend all my time with you / When I’m out at a party, I’m just excited to get home”.

Το «Woman Like Me» είναι ένα κομμάτι, στη συγγραφή του οποίου εκτόνωσε όλη της την οργή για τη συμπεριφορά του πρώην συζύγου της. Μεταξύ άλλων του καταλογίζει τις ανασφάλειες και την ανωριμότητά του ως τον λόγο που έφτασαν σε αυτό το σημείο, καταλήγοντας ότι από αυτό το ταξίδι μαζί του αποκόμισε πολλά. Το «Hold On» έχει επιρροές από gospel και περιλαμβάνει μια αυτοσχέδια χορωδία, αποτελούμενη από τις φίλες της Adele. Στιχουργικά συμβουλεύει τον εαυτό της να κάνει κουράγιο όσο είναι μόνη, διότι το μέλλον επιφυλάσσει εκπλήξεις.

Θέμα της μπαλάντας «To Be Loved» είναι οι η σημασία του να παίρνεις ρίσκο όταν χρειάζεται και να κάνεις θυσίες για αυτούς που αγαπάς, μαθαίνοντας παράλληλα από τα λάθη σου. Το καταληκτικό «Love Is A Game» είναι ένα ρετρό και ορχηστρικό τραγούδι, στο οποίο η μουσικός τραγουδάει για τις διαστάσεις της αγάπης, δίνοντας ένα κινηματογραφικό τέλος στο κεφάλαιο του χωρισμού της.

Τελειώνοντας την ακρόαση του 30 μπορεί κανείς εύκολα να συμπεράνει πως είναι η πιο ώριμη δουλειά της Adele. Μολονότι ανέκαθεν διέθετε στιχουργικό ταλέντο που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, στο τέταρτο δισκογραφικό της εγχείρημα ακούγεται πιο βιωματική και ευάλωτη από ποτέ, σε συνδυασμό με τους πιο ενδιαφέροντες ηχητικούς πειραματισμούς.

Το 30 είναι ένα ταξίδι της μουσικού προς τη δική της λύτρωση. Όλα τα κομμάτια κινούνται σε κοινή τροχιά και δένουν αρμονικά, περιγράφοντας την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων της και λειτουργώντας καθαρτικά. Μοιράζοντας, λοιπόν, την εμπειρία της με το κοινό η Adele κατόρθωσε να γράψει τον πιο συνεκτικό δίσκο της καριέρας της.

© 2021 – 2022, Andreas Sotiroulis. All rights reserved.

About the author

Andreas Sotiroulis

Παθιασμένος visual artist και κλινικά εθισμένος σε πολυάριθμα μουσικά είδη. Ενίοτε γκρινιάρης. Λατρεύω τη θάλασσα, το μωβ και τις ξινές γεύσεις. Αντιπαθώ τους κριτικούς τέχνης.

Leave a Comment