Review

“Ocean to Ocean” Review | Η Tori Amos παρουσιάζει το 16ο album της

Η τριακονταετής καριέρα της ταλαντούχας Tori Amos χαρακτηρίζεται από πολυάριθμους δίσκους με συναισθηματικό χαρακτήρα και μια τεράστια διάθεση να πειραματιστεί με τον ήχο της.

Μελετώντας πιάνο από την ηλικία των πέντε, η καινοτόμος καλλιτέχνιδα από νωρίς έδειξε πως ήρθε για να μείνει, αλλάζοντας μια για πάντα τον τρόπο που χρησιμοποιείται το πιάνο στη μουσική.

Αυτή τη φορά, απομακρύνεται από τους εκτενείς πειραματισμούς των προκατόχων του: ο νέος της δίσκος Ocean to Ocean ακολουθεί πιο οικεία και προσβάσιμα μονοπάτια, γραμμένο όπως πάντα εξ’ ολοκλήρου από την ίδια. Είναι μια pop rock / art rock συλλογή κομματιών, η παραγωγή των οποίων αναπτύσσεται γύρω από το πιάνο και την κιθάρα.

H Tori έγραψε το δίσκο κατά τη διάρκεια των lockdowns στο Cornwall και τον περιγράφει ως μια ιστορία, στην οποία πιάνεις πάτο και έπειτα αναβιώνεις από την αρχή. Θεματικά κινείται γύρω από τις απώλειες στη ζωή, γραμμένος ώστε να κρατήσει συντροφιά τους ακροατές που βιώνουν μια απώλεια και να τους βοηθήσει να τη διαχειριστούν. Οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από την λατρεία της για τα τοπία της κομητείας που ζει και τους αρχαίους μύθους.

Το opener «Addition to Light Divided» μιλάει για τη διαχείριση του χωρισμού έπειτα από μια αποτυχημένη σχέση. Η φωνή της ακούγεται πιο ώριμη από ποτέ και τα backing vocals ντύνουν το production με μια ιδιαίτερη αρμονία. Ακολουθεί το «Speaking With Trees», εμπνευσμένο από το θάνατο της μητέρας της, τις στάχτες της οποίας έθαψε κάτω από ένα δέντρο για να τη νιώθει πάντα κοντά της. Σε παρόμοιο art rock ήχο και με θέμα τον αλκοολισμό ακολουθεί το «Devil’s Bane», το οποίο θυμίζει ιδιαίτερα τη μουσική της Kate Bush.

Highlight του άλμπουμ είναι το single «Spies», που εμπνεύστηκε από την επίσκεψη νυχτερίδων στο σπίτι της στο Cornwall. Προκειμένου να βοηθήσει την κόρη της να αντιμετωπίσει το φόβο της και να μπορεί να κοιμηθεί, έγραψε ένα τραγούδι για το πόσο άκακες και ωφέλιμες είναι. Στην αριστουργηματική μπαλάντα «Flowers Burn to Gold» ψάχνει το πνεύμα μιας κοπέλας που έχασε και όταν την πληροφόρησαν πως εθεάθη ένας άγγελος στους λόφους με τα πιο όμορφα μάτια, κατάλαβε πως ήταν εκείνη.

Στο «29 Years» κάνοντας αναφορές στην ελληνική μυθολογία αναζητά να βρει μια άπιαστη αλήθεια. Το κομμάτι παίρνει διαφορετική υπόσταση, αν αναλογιστούμε ότι ακριβώς 29 έτη πριν κυκλοφόρησε το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ, Little Earthquakes (1992). Ο δίσκος κλείνει με ένα ταγκό αφιερωμένο στη μοναξιά με τίτλο «Birthday Baby», αναφερόμενο στην απομόνωση την εποχή των lockdowns.

Με μια απαράμιλλη μαεστρία, η Tori συνέθεσε μία από τις ωριμότερες δισκογραφικές της προσπάθειες και ένα από τα καλύτερα album της χρονιάς, έχοντας όλα τα χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει. Έπειτα από μια μακροχρόνια περίοδο πειραματισμών, ο ήχος της ακούγεται πλέον κατασταλαγμένος. Διαθέτοντας την ίδια ατελείωτη όρεξη και έμπνευση και επηρεασμένη από τα γεγονότα της πανδημικής κρίσης είναι εδώ και διηγείται άλλη μια μοναδική ιστορία, χωρίς να χρειάζεται πλέον να αποδείξει τίποτα σε κανέναν.

© 2021 – 2022, Andreas Sotiroulis. All rights reserved.

About the author

Andreas Sotiroulis

Παθιασμένος visual artist και κλινικά εθισμένος σε πολυάριθμα μουσικά είδη. Ενίοτε γκρινιάρης. Λατρεύω τη θάλασσα, το μωβ και τις ξινές γεύσεις. Αντιπαθώ τους κριτικούς τέχνης.

Leave a Comment