week 4
Κλείσαμε ήδη ένα μήνα που κάνουμε παρέα και οι σελίδες σου αρχίζουν να αποκτούν μελάνι, ενδιαφέρον και πολύ μουσική.. Είναι φορές όμως που όταν ακούς κάποιο από αυτά τα τραγούδια σου έρχεται μια ανάμνηση ή εμπειρία που συνδέεται εκείνη την στιγμή με το άκουσμα και μετατρέπεται σε ανάμνηση.. Τώρα τα παρακάτω κομμάτια μπορεί να μην σας φέρουν κάποια ανάμνηση αλλά σίγουρα θα δημιουργήσουν την εμπειρία ότι τα είδατε πρώτα εδώ!
ΔΕΥΤΕΡΑ:
Αχ αυτή η Δευτέρα, είναι σχεδόν πάντα μια μέρα δύσκολη.. Τόσο δύσκολη που όταν δεν ακούς το ξυπνητήρι για να πας στην δουλειά σου, νιώθεις σα να έχεις χάσει την γη κάτω από τα πόδια σου. Είναι η στιγμή που πετάγεσαι από το κρεβάτι, παρακαλάς να έχεις σηκωθεί πιο νωρίς από την ώρα αφύπνισης αλλά βαθιά μέσα σου ξέρεις πως δεν είναι έτσι. Κι εκεί αρχίζει ο πανικός, ξεχνάς όλη την ρουτίνα του πρωινού, και τρέχεις.. Τρέχεις σαν να μην υπάρχει αύριο, φοράς ό,τι βρεις μπροστά σου, ταιριάζει δεν ταιριάζει. Μαλλί, ποιο μαλλί; Ευτυχώς είναι η στιγμή που λες “Θεέ μου σε ευχαριστώ που με έκανες αγόρι και δεν έχω να χτενίσω” – Ξέρω, δεν ισχύει σε όλους, να μιλήσω για πρωινό; Ας γελάσω καλύτερα, άντε μια μπάρα δημητριακών για να μην πω ότι έφυγα με άδειο στομάχι. Μπαίνω στο αμάξι και νιώθω ότι βρίσκομαι στο Star Trek και διακτινίζομαι στο σημείο προορισμού μου. Κατεβαίνω, φτάνω στην δουλειά μου και δείχνω ότι όλα πάνε καλώς και το παίζω Super Cool, όπως ακριβώς κάνει και η Anca Pop στο τραγούδι της Δευτέρας.
ΤΡΙΤΗ:
Εντάξει, ακόμα και η καθημερινή έχει την γλύκα της, όταν αποφασίσεις να βγεις βραδινή βόλτα για ποτάκι με φίλους σε αγαπημένα στέκια. Τόσο στέκια που πλέον κοντεύεις να χτυπήσεις κάρτα και να σου κόψουν μισθό. Αυτή η περίπτωση όμως έχει ένα θετικό κι ένα αρνητικό. Ας πιάσουμε το θετικό. Σε ξέρει όλο το προσωπικό (ναι, βάζω και τις καθαρίστριες μέσα, δε θα ξεχάσω τα πρωινά που μαζί βγάζαμε τα σκουπίδια του μαγαζιού). Το καλό με το να είσαι τόσο γνώριμος είναι ότι τα κεράσματα είναι πολλά περισσότερα. Πιο πολλά από όσα πιστεύετε!! Άρα, νιώθεις σα να είσαι στο δεύτερο σπίτι σου. Το αρνητικό σε αυτή την περίπτωση βέβαια είναι ότι από το πολύ ποτό τα χείλη δεν μυρίζουν μόνο αλκοόλ, που δε με νοιάζει, δε με πειράζει.. (κάτι μου θυμίζει εμένα τώρα αυτό..). Περνάει η ώρα, η παρέα έχει μαζευτεί και το ποτό ρέει άφθονο. Κάπου εκεί στις 5 το πρωί κλείνει η μουσική, αν θυμάμαι καλά πρέπει να έγινα άλογο με όλο αυτό που πέρασα, κόντεψα να φιλήσω κάτι αγάλματα κάπου εκεί έξω από το μαγαζί. Χόρευα λες και ήμουν κάπου μαζί με τον Lion King και στα αυτιά μου ηχούσε δυνατά το Rumba του Sonny Flame. Από τότε το ακούω όλη την βδομάδα και στο ρεφρέν απλά νιώθω μια μικρή ντροπή.. χι χι!
ΤΕΤΑΡΤΗ:
Λέω να κρατήσω τον ρυθμό που έχω από την αρχή της εβδομάδας και να πάω σε επίσης ένα latinοφερμένο άκουσμα του Sean Paul το Crick Neck παρέα με τον Chi Ching Ching. Ήταν μεσημέρι, ότι είχα φάει, ότι είχα βαρύνει και είχα κάτσει στον καναπέ μου, σκεπτόμενος ότι σήμερα δεν έχω ούτε προπόνηση να πάω στο γυμναστήριο. Μέσα λοιπόν στην τρελή μου χαρά, ηρεμία, χαλάρωση, εκεί πάνω που τα μάτια αρχίζουν να βαραίνουν και η τηλεόραση αρχίζει να γίνεται ένα γλυκό νανούρισμα στα αφτιά μου.. Τσουπ! Να και ο ταραξίας….. Αυτός ο τύπος που έχει καλύτερο ηχοσύστημα και από το μεγαλύτερο club της πόλης. Εκείνος που θέλει να κάνει την επίδειξή του, που με ανεβασμένα παράθυρα τρίζουν τα τζάμια εδώ στον τέταρτο όροφο, αυτός που λες ότι αν δεν είναι κουφός θα γίνει στα επόμενα 5 λεπτά. Το καλό στην υπόθεση είναι ότι έπαιζε κάτι πολύ ενδιαφέρον, και το καλύτερο ήταν ότι η ένταση της μουσικής του μου έδωσε τον χρόνο να ανοίξω το κινητό και να ψάξω να βρω το κομμάτι που παίζει παρακάτω..
ΠΕΜΠΤΗ:
Πλησιάζει η ώρα να πιάσω τις δουλειές του σπιτιού. Έχω ήδη βγάλει τους κουβάδες μου, τις σκούπες – σφουγγαρίστρες – κουβάδες και τα απορρυπαντικά για να ξεκινήσω. Παίρνω το ξεσκονόπανο κι αρχίζω την καθαριότητα. Οι καταραμένες σκόνες αρχίζουν να τρυπάνε τα ρουθούνια μου και τα φτέρνισμα αρχίζει.. Πάω στον νεροχύτη και βλέπω τα άπλυτα να με χαιρετάνε με ένα λάγνο ύφος. Δεν τους κάνω όμως το χατίρι να τα αφήσω εκεί, ούτε θα γίνω ένα μαζί τους.. Έχω και πλυντήριο πιάτων.. χα χα.. Ναι, προκομμένο παιδί! Σα να λέμε, έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα; Υπάρχει ένα κενό όμως όσο περνάει η ώρα.. Πρέπει κάπως να γεμίσω τον χώρο για να συνεχίσω να έχω διάθεση για καθαριότητες. Δεν αργώ, ανοίγω το mp3 και βάζω τέρμα το νέο κομμάτι της Alexandra Stan με τίτλο Boom Pow. Videoclip κατάντησε το υπόλοιπο της μέρας.. Ακούστε το και θα καταλάβετε!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:
Δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστο το γεγονός ότι είναι Παρασκευή και ότι πρέπει να κλείσει πολύ δυνατά.. Ας μην έχουμε άλλο αυταπάτες, είναι γεγονός, είναι το come back της σούπερ pop star Lady Gaga.. Perfect Illusion, έχει μέσα στοιχεία της και ταυτότητα από την ίδια. Η φωνή της γνώριμη αλλά και λίγο πιο ώριμη. Πάντως για σήμερα το κομμάτι το άκουσα την ώρα που μπήκα για μπάνιο, μέγα σφάλμα.. όταν βγήκα οι αφροί είχαν πεταχτεί μέχρι και τον καθρέφτη, ακόμα κλαίω την γενική που έκανα χθες στο σπίτι.. Το μπάνιο μου πλέον έχει μετατραπεί σε ντουζιέρα σκύλων.. Το αγαπημένο τετράποδο καθαρό και βρώμικο οτιδήποτε βρίσκεται γύρω του. Απολαύστε το..
© 2016, Panagiotis Vasiliadis. All rights reserved.
