Ανακαλύπτοντας ακόμη περισσότερα, “άγνωστα” είδη μουσικής, που ακούσαμε φέτος, πάμε να γνωρίσουμε το “hyphy“. Ο όρος hyphy περιγράφει τη χιπ χοπ μουσική του Όκλαντ της Καλιφόρνια. Είναι μια μουσική κουλτούρα (θα λέγαμε ένα υπο- είδος) που είχε αναδειχθεί τα τέλη της δεκαετίας του ’90 με αρχές της δεκαετίας του ’00. Οι στυλιστικές της καταβολές προέρχονται από το West Coast Hip Hop, το G- Funk, το crunk και το bounce. Ηyphy ακούσαμε, φέτος, στην παγκόσμια επιτυχία “Not Like Us” του Kendrick Lamar.
Το είδος ”gaze” ανακαλύψαμε στο προηγούμενο άρθρο μας. Ένα υπο- είδος αυτού αποτελεί η “nu gaze“. Ή αλλιώς newgaze αναφέρεται σε μια μορφή του εναλλακτικού ροκ που μας έρχεται από τη δεκαετία του ’00. Επηρεάζεται κυρίως από τη βρετανική σκηνή του shoegaze και το ethereal wave. Πρωτο- ακούσαμε nu gaze το 2001 από τους My Vitriol και τον δίσκο τους “Finelines”. Φέτος, ακούμε στο άλμπουμ “My Anti- Aircraft Friend” των Julie.
Ένας ήχος που μας έρχεται από τη δεκαετία του ’30 είναι ο “honky- tonk“. Είναι ένα είδος μουσικής που θα λέγαμε πως προσεγγίζεται περισσότερο προς την κάντρι μουσική. Η κιθάρα και το βιολί είναι τα κυρίαρχα όργανα του είδους, που επηρέασε το boogie- woogie στυλ πιάνου. Honky- tonk ακούμε, φέτος, στον neotraditional country δίσκο “Cowboys and Dreamers” του George Strait.
Σε ένα soul του μέλλοντος μας ταξιδεύουν οι Αυστραλοί Hiatus Kiayote. To future soul που μας παρουσιάζουν στο άλμπουμ τους “Love Heart Cheat Code” είναι ένα στυλ μουσικής που προέκυψε από τη soul και τη σύγχρονη R&B τη δεκαετία του 2010. Ένας άλλος μουσικός που έχει πειραματιστεί με αυτό το είδος είναι ο David Guetta στη συνεργασία του με τη Jennifer Hudson στο “Night of Your Life”.
Σε μία μίξη δύο μουσικών ειδών προχώρησε ο Lupe Fiasco στο 9ο άλμπουμ του “Samurai”. Η jazz rap είναι ένα υπο- είδος της εναλλακτικής ραπ/ χιπ χοπ που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 στη μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης. Περιγράφεται ως μια συγχώνευση της αφρο- αμερικάνικης μουσικής του παρελθόντος με μια πρόσφατη κυρίαρχη μορφή του παρόντος.
Άλλη μια μίξη έγινε από τον ράπερ JPEGMafia. Στον πέμπτο του δίσκο “I Lay Down My Life For You” παντρεύει τη ραπ με τη μέταλ μουσική. Τα δύο είδη μουσικής ενώθηκαν για πρώτη φορά από τους Anthrax το 1987. Ως παράγωγες μορφές της rap metal μπορούμε να θεωρήσουμε το trap metal και το nu metal.
Το post- grunge είναι ένα μουσικό παρακλάδι της grunge μουσικής που με τη σειρά της απαντά ως ένα υπο- είδος της εναλλακτικής ροκ. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 με σκοπό να επισημάνει τα εναλλακτικά ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας. Έγινε ένα ξεκάθαρο στυλ στα τέλη του ’90. Post- grunge ακούσαμε, φέτος, στο δίσκο “Quit!” του Hardy.
To τέταρτο άλμπουμ του Μεξικάνου Peso Pluma “Exodo” είναι μια από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές επιτυχίες της χρονιάς. Κυκλοφόρησε στις 20 Ιουνίου και ακούμε σε αυτό trap latin/ regional mexican/ reggaeton και EDM ήχους. Ο δίσκους περιλαμβάνει, επίσης, και corridos tumbados ρυθμούς. Η regional mexican μουσική αναφέρεται συλλογικά στα υπο- είδη της κάντρι του Μεξικού. Το κάθε είδος είναι αντιπροσωπευτικό συγκεκριμένης περιοχής και η δημοτικότητά του ποικίλλει επίσης. Από την άλλη, το corridos tumbados είναι ένα υπο- είδος της τοπικής μεξικάνικης μουσικής και έγινε δημοφιλές τα τελευταία χρόνια από τον ίδιο -κυρίως- τραγουδιστή. Regional Mexican ακούμε και στον δίσκο “Que Sigan Llegando las Pacas” του Μεξικάνου Chino Pacas.
Ένα από τα είδη που ακούμε -ίσως- για πρώτη φορά είναι το djent. Το djent είναι ένα υπο- είδος του progressive metal που ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 στη Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εμπνευστής του θεωρείται ο κιθαρίστας του σουηδικού συγκροτήματος Meshuggah “Fredrick Thordendal”. Με τα χρόνια, εκτός από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει αναπτυχθεί στη Βραζιλία και στην Αυστραλία. Το 2024, το ακούσαμε από τα στόματα των Within the Ruins στον δίσκο τους “Phenomena II”.
Παραμένοντας στη μέταλ μουσική, πάμε να γνωρίσουμε τη groove metal. Αναπτύχθηκε στις αρχές του ’90 και αποτελεί υπο- είδος της χέβι μέταλ. Μπορούμε να την ονομάσουμε αλλιώς και ως neo- thrash ή post- thrash. Χαρακτηρίζεται από ουρλιαχτά, κουρδισμένες κιθάρες, βαθιά riff και συγχρονισμένους ρυθμούς. Ένα από τα συγκροτήματα που έχουν εντάξει το είδος στη μουσική τους είναι οι Καναδοί Kittie με το φετινό άλμπουμ τους “Fire”.
Ένα είδος της μέταλ είναι και η industrial metal, ενώ το avant- garde metal αποτελεί υπο- είδος της μουσικής. Η industrial metal αναπτύχθηκε στα τέλη του ’80 και αποτελεί παράγωγη μορφή του nu metal. Ένα από τα γνωστότερα συγκρότημα που χρησιμοποιεί αυτό το είδος είναι οι Γερμανοί Rammstein. Στον αντίποδα, το avant- garde metal επηρεάζεται από το prograssive rock, το extreme metal και ιδιαίτερα το death metal και σχετίζεται στενά με το progressive metal. Μουσικές σκηνές αυτού του είδους συναντάμε στο Λος Άντζελες, στο Σαν Φρανσίσκο, στο Τόκιο, το Όσλο και τη Βοστώνη.
Το melodic death metal σουηδικό συγκρότημα “Dark Tranquility” μένει πιστό στο είδος του και φέτος. Τον Αύγουστο κυκλοφόρησε τον 13ο δίσκο του “Endtime Signals”. To melodic death metal χρησιμοποιεί εξαιρετικά μελωδικά riff, δανειζόμενα από το παραδοσιακό heavy metal. Θα το συναντήσουμε και ως melodeath σε τοπικές σκηνές του Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Μεγάλο μέρος της δημοτικότητας του melodic death metal αποδίδεται στους At the Gates, στους In Flames αλλά και στους ίδιους τους Dark Tranquility.
Θα χαρακτηρίζαμε το American Primitivism ως μια υπο- ομάδα της country blues. Δημιουργήθηκε από τον κιθαρίστα John Fahey στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και φέτος το ακούμε από το στόμα του Will Veeber στο single του “Lost and Found”. Kατά κύριο λόγο, πρόκειται για οργανικό μουσικό είδος αλλά μετέπειτα προστέθηκαν και φωνητικά. Ξεχωριστό στοιχείο εδώ αποτελούν τα μοτίβα που προστίθεται από τη μουσική Ινδουστάνι (μουσική των Ινδιάνων της Αμερικής).
Εκτός από το melodic death metal υπάρχει και το technical death metal. Αναπτύχθηκε στα τέλη του ’80 σε μουσικές σκηνές του Καναδά, της Ευρώπης και φυσικά των Ηνωμένων Πολιτειών. Κύρια χαρακτηριστικά αυτού του υπο- είδους είναι η έμφαση στην ορχηστρική ικανότητα και στη σύνθετη σύνθεση των τραγουδιών. Έχει επηρεαστεί κυρίως από τη jazz fusion, το thrash metal αλλά και από τα death metal συγκροτήματα όπως οι Megadeth, οι Sadus και οι Slayer. Τεχνικό death metal συναντήσαμε στο 10ο άλμπουμ των Nile “The Underworld Awaits Us All”.
Το 7ο άλμπουμ της κυκλοφόρησε φέτος η βιολονίστα Lindsey Stirling. Για την προώθηση του δίσκου της ταξίδεψε σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες στα πλαίσια του “Duality Tour”. Tον Σεπτέμβριο είχε επιβεβαιώσει ότι θα πραγματοποιήσει την τελευταία περιοδεία της με θέμα τα Χριστούγεννα (Snow Waitz Tour II). Στο “Duality” ακούμε για μια φορά ακόμη το classical crossover. Το crossover εφαρμόζεται σε μουσικά έργα που απευθύνονται σε διαφορετικούς τύπους κοινού. Συχνά προκύπτει από την εμφάνιση της μουσικής σε ένα soundtrack ταινίας.
Προερχόμενο από την Ινδονησία, το breakbeat kota, που συχνά αποκαλείται και απλά ως breakbeat, εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’00 με αρχές του ’10, καθιστώντας το ένα αρκετό νέο μουσικό είδος. Προέρχεται από το δημοφιλές τοπικό στυλ Dangdut koplo. Περιλαμβάνει synths σύμφωνα με τις επιρροές της eurodance αλλά ενσωματώνει και πιο μοντέρνους ήχους όπως στοιχεία της minimal και μελωδίες από το Dutch House.
Η witch house είναι ένα μικροείδος της ηλεκτρονικής μουσικής που χρησιμοποιεί μοτίβα γοτθικά και απόκρυφα εμπνευσμένα. Προέρχεται από τη Νέα Ορλεάνη και τη Νέα Υόρκη (2007- 8). Παρά το όνομα, έχει ελάχιστα κοινά με τη house μουσική. Το 2024 το ακούσαμε από το άλμπουμ “Cult of the horse” των ΔLLICΘRN. Η witch house ταυτίζεται συχνά με το vaporwave αλλά και το seapunk, υποκουλτούρα που ξεκίνησε το 2011 από το Tumblr.
Ένα ακόμη στυλ της ηλεκτρονικής μουσικής είναι το gabber. Είναι ένα υποείδος της σκληροπυρηνικής techno και χαρακτηρίζεται από γρήγορους ρυθμούς και σκοτεινά θέματα. Προέκυψε από το Ρότερνταμ της Ολλανδίας αρχές της δεκαετίας του ’90. Προέρχεται από την αργκό του Άμστερνταμ bargoens και σημαίνει “φίλος”. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ολλανδία και στην Αυστραλία το ακούνε από τον underground μουσικό Passenger of Shit στο “Crapitalism”.
Στον 6ο δίσκος της “Timeless”, η Meghan Trainor μας συστήνει τη doo– wop αλλά και τη bubblegum pop. To doo- wop είναι ένα υπο- είδος της ρυθμικής και μπλουζ μουσικής που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’40 από κοινότητες των αφρο- αμερικάνων στις μεγαλύτερες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών όπως η Βαλτιμόρη, η Φιλαδέλφεια, το Σικάγο και το Ντιτρόϊτ. Μπορεί να χαρακτηρίζεται από ελκυστική μελωδική γραμμή, οι στίχοι να είναι απλοί και να αναφέρονται συνήθως στην αγάπη αλλά αποτελεί ένα είδος με πολύπλοκες κοινωνικές και πολιτιστικές καταβολές. Από την άλλη, η bubblegum pop είναι ένα πιο αισιόδοξο και πιασάρικο στυλ της ποπ μουσικής. Αναπτύχθηκε τη δεκαετία του ’60 και οι στυλιστικές της καταβολές αναφέρονται στη garage rock, το brill building και την british beat.
H tribal ambient συνδυάζει τη ατμόσφαιρα της ambient μουσικής με τους ήχους των παραδοσιακών οργάνων. Χαρακτηρίζεται από τη χρήση κρουστών, έναν υπνωτικό ήχο που προέρχεται από την παραδοσιακή λαϊκή μουσική περιοχών όπως η Δυτική Αφρική και οι Μεγάλες Αντίλλες. Το είδος έχει συνδυαστεί και με τη Dark Ambient. O Martin Stürtzer, ένας μουσικός παραγωγός από το Βούπερταλ της Γερμανίας ενσωματώνει τέτοιους ήχους στις μουσικές του.
Το jersey club αποτελεί ένα είδος της ηλεκτρονικής μουσικής. Στο ντεμπούτο της η ράπερ Ice Spice μας κάνει γνωστό το στυλ που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’00. Πρωτο- παρουσιάστηκε από τον DJ Tameil στα κλάμπ του Νιού Τζέρσει. Χαρακτηρίζεται ως ένα γρήγορο και επιθετικό είδος με μια μίξη από house, ραπ και R&B ήχους. Συχνά συνοδεύεται από ανταγωνιστικούς, ξέφρενους χορούς που γίνονται viral στο διαδίκτυο. Παρόμοιο στυλ είχε αναπτυχθεί και στη Βαλτιμόρη, με τη διαφορά πιο σκληρών ήχων.
Τι και αν κατάγεται από την Αυστραλία, η Kasey Chambers υμνεί την αμερικάνικη μουσική στο νέο της άλμπουμ. Είναι γνωστή και ως η μουσική που προέρχεται από τις αμερικάνικες ρίζες. Η americana αποτελεί ένα κράμα μουσικής που σχηματίζεται από τη συμβολή κοινών και ποικίλων παραδόσεων της αμερικάνικης ηπείρου και ειδικά του αμερικάνικου νότου. Έχει τις στυλιστικές της καταβολές στην κάντρι, τη μπλουζ, τη bluegrass, την gospel, την αμερικάνικη λαϊκή μουσική αλλά και τη μουσική των Απαλαχίων. Αναπτύχθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα με αρχές του 20ου.
Ένα ακόμη μιξ μουσικών ειδών ακούμε από τους “311”. Το ροκ συγκρότημα στο νέο του άλμπουμ “Full Bloom” παντρεύει τη ρέγκε με τη ροκ. Είναι ένα υπο- είδος της ρέγκε και της ροκ μουσικής βγαλμένη από τη δεκαετία του ’70 στη Τζαμάϊκα, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το γκρουπ αρέσκεται στη μίξη μουσικών ειδών, αφού στο ίδιο άλμπουμ ακούμε και το πάντρεμα της ραπ με τη ροκ.
Ποιος θα το ‘λεγε ότι η δημοφιλής σειρά παιχνιδιών Nintendo θα αποκτούσε τη δικιά της μουσική. Από αυτή προέρχονται πολλά από τα δείγματα της nintendocore. Συνδυάζει το chiptune με διάφορα είδη όπως τη heavy metal, το hardcore punk και το metalcore. Θεωρείται πολλές φορές υποείδος του post- hardcore και αναπτύχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες αρχές της δεκαετίας του ’00. Οι καλλιτέχνες του είδους έχουν ενσωματώσει και στοιχεία από την ambient, τη hardcore techno και το post- rock.
Το baggy είναι ένα Βρετανικό εναλλακτικό είδος χορού που έγινε δημοφιλές στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με αρχές του ’90. Συνδέεται με τη σκηνή του Madchester του Βόρειου Ηνωμένου Βασιλείου. Οι στυλιστικές του καταβολές προέρχονται από το indie- dance, το acid house και τη neo- psychedelia. Φέτος, ακούσαμε το μουσικό είδος στο τραγούδι “Scorpio” από τη Μolina.
© 2024, Thanos Papatsanis. All rights reserved.