Το νέο μουσικό εγχείρημα των Slipknot κατέφθασε! Ο νέος τους δίσκος είναι διαθέσιμος σε όλες τις μουσικές πλατφόρμες.
Οι ίδιοι οι Slipknot αρκετά επιτυχημένα μπόρεσαν και ικανοποίησαν τους εαυτούς τους αφού ήθελαν μέσα στο 2022 να κυκλοφορήσουν ολοκαίνουργια μουσική. Το χρονικό αυτό περιθώριο έθεσε ο lead singer Corey Taylor. Εξάλλου πέρασε ένα εύλογο χρονικό διάστημα από τον προηγούμενο δίσκο τους, το εξαιρετικό We Are Not Your Kind (2019). Από την άλλη, λήγει το συμβόλαιο με την δισκογραφική τους εταιρία. Ο νέος δίσκος τους τιτλοφορείται με το The End, So Far. Όχι, οι Slipknot δε διαλύονται ούτε σταματούν τη μουσική. Μετά από 27 χρόνια λήγουν τη συνεργασία τους με το ”σπίτι τους”, όπως αποκαλούσαν, την Roadrunner Records. Είναι το τέλος μιας εποχής, η ολοκλήρωση ενός κεφαλαίου – ενός κύκλου.Μια άνω τελεία. Αυτό είναι το The End, So Far.
Όχι δεν είναι ένα δεύτερο Iowa. Ουτέ καν ένα δεύτερο Vol. 3: (The Subliminal Verses). Οι Slipknot δεν επέστρεψαν μετά από τρία χρόνια για να ανακυκλώσουν τους εαυτούς τους. Για τον έβδομο δίσκο τους οι 9 των Slipknot θα δοκιμάσουν νέους ήχους, θα μας δείξουν ένα διαφορετικό πρόσωπο και γενικότερα θα υπάρξει μια πειραματική διάθεση. Αυτό καταφέρνει να δείξει με εξαιρετικό τρόπο το album opener “Adderall”. Ποιος θα περίμενε μια ατμοσφαιρική (φλόρικη για πολλούς) synth εισαγωγή η οποία εστιάζει στα δυνατά φωνητικά του Taylor. Τα επόμενα τρία τραγούδια είναι και οι τρεις κυκλοφορίες που ακούσαμε πριν τη κυκλοφορία του album. Σοφή η επιλογή των συγκεκριμένων τριών κομματιών αφού είναι και τα πιο πιστά στο ήχο των Slipknot. Το “The Dying Song (Time to Sing)” βρίσκουμε ξανά τους Slipknot που… χάσαμε στο προηγούμενο track. Ένας διάχυτος anthemic metal ρυθμός δίνει το παρών δυναμικά!
Τρίτο κομμάτι το “The Chapeltown Rag” το lead single του δίσκου. Ένα nu-metal και heavy metal διαμάντι.
Το “Yen” καταφέρνει τα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή με τις συνεχείς εναλλαγές στον ρυθμό του.
Το “Hive Mind” εμφανίζεται αμέσως μετά. Εδώ ο Taylor κάνει πίσω και αφήνει τα άλλα μέλη να κλέψουν την παράσταση. Στο επόμενο track, στο “Warranty” ο Corey Taylor θα πραγματοποιήσει ένα φωνητικό μανιφέστο. Δυνατός, με αυτοπεποίθηση και απίστευτο sexyness μας χαρίζει κάτι από τις early δουλειές των Slipknot. Στο “Medicine for the Dead” κάνει και πάλι ένα βήμα πίσω για να δώσει χώρο στους άλλους οκτώ. Το τραγούδι δίνει την εντύπωση πως αν δουλεύονταν λίγο ακόμα θα αποτελούσε δυνατή στιγμή του album.
Πιο μελωδικοί εμφανίζονται στα αμέσως επόμενα δύο κομμάτια. Το “Acidic” και το “Heirloom” σίγουρα δεν ακολουθούν τη δύναμη των προηγούμενων κομματιών. Μας ανταμείβουν όμως για τα δύο αυτά filler tracks με το δέκατο κομμάτι του δίσκου, το “Η377”. Οι παλμοί και πάλι ανεβαίνουν και το head banging ξανα-ξεκινά! Σίγουρα highlight του The End, So Far. Πλησιάζοντας προς το τέλος εμφανίζεται το “De Sade” ένα μάλλον αδιάφορο κομμάτι. Το album κλείνει με το “Finale”. Μια πεντάλεπτη δημιουργία τους που έχει αυτή τη γλυκόπρικη γεύση του αποχωρισμού.
Ο δίσκος σίγουρα αποτελεί σταθμό στη πολύχρονη πορεία της metal μπάντας. Είναι το τέλος μιας εποχής για τους ίδιους αλλά και για τους fans που τους ακολουθούμε πλέον αρκετά χρόνια. Η έντονη πειραματική διάθεση και η δίψα για κάτι καινούργιο θα είναι μάλλον χαρακτηριστικό της μπάντας και στις επόμενες κυκλοφορίες της. Η καλλιτεχνική ωριμότητά τους είναι πλέον δεδομένη ενώ απίστευτα σίγουρος εμφανίστηκε και σε αυτόν τον δίσκο ο leader Corey Taylor. Με οδηγό τον ίδιο και συνοδηγό τον νέο τους παραγωγό, τον Joe Barresi είμαι σίγουρος πως οι Slipknot έχουν ακόμη πολλά – και διαφορετικά – πράγματα να μας δώσουν. Σε έναν κόσμο που όλο αλλάζει δε μπορούν οι Slipknot να μείνουν στάσιμοι και κολλημένοι σε μέρες του παρελθόντος.
Ακούστε το The End, So Far παρακάτω:
© 2022, Thanos Kritsimis. All rights reserved.