Ο χαμαιλέων των μουσικών στυλ που ακούει στο όνομα Nelly Furtado, μεταπήδησε από το folk-pop ντεμπούτο της στην R&B μουσική σκηνή, όταν συνεργάστηκε με τον παραγωγό – θρύλο Timbaland, και βρέθηκε με αμέτρητα top 10 hits, για να πασχίζει έκτοτε από μία κρίση ταυτότητας. Μετά από πολλές απόπειρες και αρκετές αποτυχίες, αποφασίζει να κάνει την ανατροπή ιδρύοντας την δική της δισκογραφική και κυκλοφορώντας ανεξάρτητα το synth-pop / indie-rock album της, The Ride.
Με σχεδόν αποκλειστική συνεργασία με τον μουσικοσυνθέτη / παραγωγό – βραβευμένο με Grammy – John Congleton, η άλλοτε hippie Nelly κυκλοφορεί την πιο εναλλακτική δουλειά της, επιβεβαιώνοντας για ακόμη μία φορά τον τίτλο του χαμαιλέοντα. Το album χαρακτηρίζεται από πολλές μουσικές εναλλαγές. Από το έντονο μπάσο και την swagger διάθεση των “Cold Hard Truth” και “Right Road”, στην πιο electro-pop προσέγγιση των “Flatiline” και “Paris Sun” – που θυμίζει κάτι από Goldfrapp – στο ντελικάτο R&B “Pipe Dreams”. Μία μίξη alt-pop weirness και αρμονικής φασαρίας. Το μόνο πρόβλημα του LP είναι οι μπαλάντες, που δυστυχώς είναι λίγο βαρετές.
Υπάρχει μία λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ mainstream και alternative pop και η Nelly βρίσκεται ακριβώς πάνω της. Ακόμη και το εξώφυλλο του album, που συμβολίζει όπως η ίδια δήλωσε την ζωή στις πιο όμορφες στιγμές της οι οποίες είναι και οι πιο επίπονες, φανερώνει ακριβώς αυτό, η Nelly παίζει και στα δύο στρατόπεδα!
© 2017, Dimitris Grivas. All rights reserved.
-
Score : 3.5 / 5
