#Review: Η “μελοδραματική” Lorde επέστρεψε

Μετά από ένα ντεμπούτο τόσο επιτυχήμενο όσο το Pure Heroine, το οποίο τις χάρισε Grammys, τεράστια εμπορική επιτυχία -χωρίς να την εντάσσει στις δεκάδες pop stars του συρμού- καλλιτεχνική αναγνώριση και ένα τεράστιο fan base, η Νεοζηλανδέζα -ενήλικη πλέον- Lorde, επιστρέφει με το δεύτερο πολυαναμενόμενο album της Melodrama. Εάν στο πρώτο της εγχείρημα η έφηβη τότε Lorde καταπιάστηκε με θέματα που αφορούν το δρόμο της προς τη δόξα και τις αλόγιστες υπερβολές για χάρη της φήμης, σε αυτό εξερευνά με μία πιο σκοτεινή σκοπιά τις πτυχές του “having fun” και των parties, με τον πλέον ιδιόρρυθμο τρόπο, μιας και η Lorde δεν είναι ένα συνηθισμένο 20χρονο κορίτσι!

Ένα φρέσκο, alternative μουτράκι, με σαγηνευτική φωνή που σε καλεί ωσάν millennial σειρήνα στον δρόμο της περιπέτειας και της διασκέδασης. Η Lorde θυμίζει τον μέσο 20χρονο στο μετεφηβικό στάδιο, “I’m not a girl / not yet a woman” που θα ’λεγε και η Britney, που το μόνο του μέλημα είναι να βγει με τους φίλους του και να περάσει καλά. Όμως, το μήνυμά της δεν είναι τελικά τόσο ρηχό, όσο υπήρξαμε όλοι μας! Η Lorde μόλις βίωσε μία ερωτική απογοήτευση και σαν σωστή μελοδραματική έφηβος, νόμιζει πως η μόνη της διέξοδος είναι οι μεθυσμένες νύχτες. Μυστηριώδεις συνθέσεις, μελαγχολικές ενορχηστρώσεις, κάποιες πολύ ενδοσκοπικές στιγμές -εκεί διαπιστώνεις μετά βεβαιότητος την ανύπαρκτη σχέση της δικής σου άσκοπης κραιπάλης με την καλλιτεχνική αναζήτηση της Lorde που την οδήγησε σε αυτά τα αριστουργήματα- συνθέτουν αρμονικά το Melodrama. Συνεργάζεται σχεδόν αποκλειστικά με τον Jack Antonoff, ο οποίος τεχνηέντως βγάζει στην επιφάνεια τη σκοτεινή της πλευρά, τους Frank Dukes, Kuk Harrell, Tove Lo, Andrew Wyatt.

To album μπορεί να είχε ένα δύσκολο ξεκίνημα με το υποτιμημένο “Green Light”, μία καθαρά λανθασμένη επιλογή για lead single, που ελπίζω να μην του στοιχίσει την αναγνώριση που του αρμόζει, μιας και στα 11 μόλις τραγούδια του, με δύο reprises, κρύβονται πολλά διαμάντια. H Lorde καταφέρνει να καταγράψει το συναίσθημα σε ένα άψογο pop album γεμάτο ηδονιστικό πόνο, επιδεικνύοντας ωριμότητα και σοφία.