Πέρυσι, οι Garbage γιόρτασαν την 20η επέτειο του πρώτου τους ομότιτλου album, και το timing δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Πριν λίγες ημέρες, κυκλοφόρησαν το νέο τους album Strange Little Birds – follow up του εμπορικά αποτυχημένου Not Your Kind Of People – με το οποίο, όπως είχαν δηλώσει, επιστρέφουν στον ήχο του ντεμπούτου τους και μας ταξιδεύουν πίσω στο 1995. Με απόλυτη ελευθερία στις επιλογές τους – ένεκα που είναι και η δεύτερη ανεξάρτητη κυκλοφορία τους – και χωρίς να τους ενδιαφέρει η δόξα και το airplay, οι Garbage επέστρεψαν δυναμικά με ένα album γεμάτο συναίσθημα, ρομαντισμό (?) και ευαισθησία, από μία Shirley Manson, η frontwoman, που μας είχε συνηθίσει σε πιο άγριο και σκληρό attitude.
Το album ανοίγει και κλείνει επικά, με το “Sometimes” στο καλωσόρισμα με εμβατικά ντραμς και το “Amends” στο αντίο να ολοκληρώνει το συναισθηματικό ταξίδι με την Shirley να επιδιώκει τη συμφιλίωση, στο 2:30 μετά το μικρό gap που μεσολαβεί, μας δείχνει τα πραγματικά της χρώματα.
Στο 90s rock, lead single “Empty” η Shirley αντιμετωπίζει προβλήματα αυτοεκτίμησης “I’ve been feeling so frustrated / I’ll never be as great as I want to be” ενώ στο trip-hop “Blackout” και στο “Teaching Little Fingers To Play” καταπιάνεται με προβλήματα αποδοχής “Fake it till you make it / break with the world / Blackout”.
Η Shirley είναι έξι χρόνια παντρεμένη με τον Billy Bush – μάζί με τους Garbage έχει αναλάβει την παραγωγή του album – πράγμα που αντανακλά στο ύφος του LP στα “If I Lost You” και “We Never Tell”.
Η αισθησιακή μπαλάντα “Night Drive Loneliness” έχει μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία από πίσω της, αφού στηρίχτηκε σε ένα γράμμα που έφτασε στα χέρια της Manson μετά από μία εμφάνιση της μπάντας στη Ρωσία.
Ένας στίχος του “Even Though Our Love Is Doomed” χάρισε στο album τον τίτλο του “Such strange little birds / devoured by our obsessions”. Η Manson είναι διατεθειμένη να παίξει το επικίνδυνο παιχνίδι του έρωτα ακόμη και αν στο τέλος βγει χαμένη.
Προσωπικά αγαπημένα το λάγνο “Magnetized” και το επαναστατικό “So We Can Stay Alive”, “So we can stay alive / Our sex our power our drive / We lose ourselves inside / So we can feel alive”.
Ωμή ειλικρίνεια σε μία επιτυχημένη αναδρομή στα νεανικά χρόνια των Garbage, από μία πιο ώριμη και συναισθηματική οπτική, η οποία αποκτήθηκε με τα χρόνια και την εμπειρία. Οι Garbage ακόμη παλεύουν με τους δαίμονές τους αλλά ευτυχώς όχι σε μία αποτυχημένη ρετροσπεκτίβα, όπως συνηθίζεται.
Ακούστε το εδώ.
© 2016, Dimitris Grivas. All rights reserved.
