Review: CAPRISONGS | Η Αχαλίνωτη Αναγέννηση της FKA Twigs

Το Avant pop φαινόμενο FKA Twigs μας έχει απασχολήσει ευχάριστα την δεκαετία που πέρασε, με δύο εκλεκτές κυκλοφορίες που κάθε πειραματικός μουσικός θα ζήλευε.

Το εμβληματικό Magdalene (2019) ήταν μια καθαρτική αφήγηση μιας αποτυχημένης σχέσης, παρομοιάζοντας τον εαυτό της με το βιβλικό πρόσωπο της Μαγδαληνής, που αμαυρώθηκε στην ιστορία στη σκιά ενός άνδρα. Trip hop, avant-garde, opera και trap είναι λίγα από τα είδη που ενέπνευσαν την παραγωγή, με σημαντικές επιρροές από τον ήχο των Kate Bush και Björk.

Αν, λοιπόν, αναμένατε μια δουλειά εφάμιλλη του Magdalene, τότε το νέο της mixtape CAPRISONGS δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σας. Από την άλλη, αν θέλετε να νιώσετε την εξέλιξη της μουσικού πατήστε το play και νιώστε μια Twigs να εκφράζεται πιο ελεύθερη και ασυγκράτητη από ποτέ. Στο πρώτο της mixtape παρελαύνει πλήθος καλλιτεχνών, όπως ο Weeknd και η Shygirl, ενώ για την παραγωγή του συνεργάστηκε με την Arca, τον Marius de Vries, τον Mike Dean κι άλλους.

Στο CAPRISONGS κυριαρχεί η R&B, με στοιχεία trap, glitch και art pop. Ο τίτλος του αποτελεί αναφορά στο ζώδιό της, αλλά και λογοπαίγνιο με τους δημοφιλείς χυμούς CapriSun. Η νέα της μουσική είναι πιο προσβάσιμη από ποτέ, με την Twigs να αφήνει πίσω τους εκτενείς πειραματισμούς, δίχως να σημαίνει ότι γίνεται generic. Μεταξύ των κομματιών υπάρχουν αρκετά interludes και ομιλίες με φίλους της, ενώ ακούγεται επίσης ένας θαυμαστής της που την ρωτάει τι απέγινε η συνεργασία της με τη Dua Lipa.

«Hey, I made you a mixtape» λέει πριν ξεκινήσει το opener “ride the dragon”, ένα κομμάτι με έγχορδα και φλάουτο, επηρεασμένο από τον ασιατικό πολιτισμό. Ακολουθεί το hip-hop “honda”, μια ωδή στη βρετανική κουλτούρα, με αναφορές σε μοτοσικλέτες, τσιγάρα και διάφορες τοποθεσίες. Το “meta angel” αποτελεί τον θεματικό πυρήνα του δίσκου, με στίχους σχετικά με την αναγέννηση και την αποκόλληση από το παρελθόν.

Το lead single “tears in the club” είναι μια φρέσκια συνεργασία με τον Weeknd, που φλερτάρει με πιο mainstream ήχους. Στιχουργικά, πραγματεύεται τη μετάβαση από το σκότος του Magdalene στην ανεμελιά του CAPRISONGS. Το vocal production, ωστόσο, είναι το μεγάλο ατού του κομματιού, καθώς και η εξαιρετικά εθιστική του μελωδία. Το “pamplemousse” είναι μια hyperpop αναφορά στη μουσική της Sophie και της Charlie XCX, κάτι που κανείς δεν περίμενε από την FKA Twigs.

Μιλώντας για εθιστικές μελωδίες, το εξαιρετικό reggae “papi bones” θα μπορούσε να γίνει το απόλυτο καλοκαιρινό hit και ίσως ό,τι πιο ραδιοφωνικό θα ακούσουμε ποτέ από την ίδια. Ξεχωρίζουν επίσης το “jealousy” για τα μοναδικά afrobeats του και το “careless” για τους ποιητικούς ερωτικούς του στίχους.

Το “darjeeling” ονομάστηκε έτσι από μια ποικιλία τσαγιού στις πρώην βρετανικές αποικίες της Ινδίας και περιγράφει την ποικιλομορφία του Λονδίνου, που αποτελεί σπίτι τόσων διαφορετικών λαών. Η electro-drill παραγωγή ξεχωρίζει για το εθιστικό sample της άρπας.

Από τα μεταβατικά κομμάτια ξεχωρίζει το “christi interlude”, στο οποίο η φίλη της και αρωματοποιός Christi αναλύει τον αστρολογικό της χάρτη, με μια μυστηριώδη αστρική μελωδία. Το καταληκτικό “thank you song” είναι μια γλυκιά αφιέρωση στον αγαπημένο της, όπου τον ευχαριστεί που την στηρίζει ώστε να είναι ο εαυτός της.

Το CAPRISONGS είναι ο ήχος της αυτοεκτίμησης, της αποδοχής και της ανεμελιάς, ένα ταξίδι στην θεαματική ψυχοσύνθεση μιας νέας FKA Twigs, που απέβαλλε πλέον τη μελαγχολία και ζει μια φωτεινή περίοδο της ζωής της. Μολονότι αποτελεί την πιο mainstream δισκογραφική στιγμή της, τα glitch στοιχεία και οι πειραματισμοί δεν αφήνουν το δίσκο να γίνει κοινότυπος και δε θα μπορούσε να ανήκει σε κανένα άλλο καλλιτέχνη. Δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το επόμενό της βήμα, ωστόσο αυτό το mixtape είναι μια ευχάριστη συντροφιά και μια διαφορετική οπτική μιας καλλιτέχνιδας που έχει να δείξει πολλά στο μέλλον.

© 2022, Andreas Sotiroulis. All rights reserved.

Andreas Sotiroulis: Παθιασμένος visual artist και κλινικά εθισμένος σε πολυάριθμα μουσικά είδη. Ενίοτε γκρινιάρης. Λατρεύω τη θάλασσα, το μωβ και τις ξινές γεύσεις. Αντιπαθώ τους κριτικούς τέχνης.