Ο θεσμός που ξεκίνησε το 2004, φέτος έκλεισε τα είκοσι του χρόνια και ύστερα από δυο δεκαετίες μπορούμε να διακρίνουμε πότε τα Mad VMA ακολουθούσαν τις τάσεις, πότε μέσω των βραβείων βλέπαμε την αλλαγή σκυτάλης ανάμεσα στην δημοφιλία των τραγουδιστών και ποιοι όσα χρόνια και αν περάσουν μένουν σταθερή στις προτιμήσεις το κόσμου.
Πάνω από εξήντα καλλιτέχνες έχουν βραβευτεί έστω από μια φορά με ένα βραβείο Mad, με αρκετούς να το επαναλαμβάνουν συχνά.
Από την φουρνιά των καλλιτεχνών που βραβεύτηκαν στην πρώτη απονομή μόλις δυο καλλιτέχνες έχουν σταθερή παρουσία μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Βέβαια μια εκ αυτών, είναι η Έλενα Παπαρίζου.
Η Έλενα Παπαρίζου είναι η βασίλισσα των βραβείων, μιας και απαριθμεί τριάντα έξι βραβεία (το ένα από αυτά είναι το τιμητικό από την απονομή του ’24) σε διάφορες κατηγορίες. Στο σύνολο των είκοσι χρόνων η Παπαρίζου δεν έχει βραβευτεί μόνο την χρονιά του 2014. Είναι η μοναδική καλλιτέχνης που κρατάει ένα δύσκολο ρεκόρ, μιας και έχει βραβευτεί με τρία βραβεία σε τρεις χρονιές (2007,2009,2013). Από τις ‘Αναπάντητες Κλήσεις‘ μέχρι και το φετινό ‘Δεν Μου Λέει Καλά‘, η Έλενα Παπαρίζου είναι η ιστορία των Mad Music Awards.
Η Άννα Βίσση μπορεί να έχει το προσωνύμιο απόλυτη αλλά στα βραβεία έχει να βραβευτεί, εξαιρώντας το τιμητικό βραβείο του 2016, από το 2009. Η ίδια απαριθμεί δέκα βραβεία (μαζί με το τιμητικό) με την παρουσία της τα πρώτα πέντε χρόνια του θεσμού να είναι συνεχής. Όμως η ίδια κρατάει ένα ρεκόρ που δεν το έχει σπάσει καμία γυναίκα καλλιτέχνης μέχρι και αυτή την στιγμή. Στην απονομή του 2004 είχε βραβευτεί με τέσσερα βραβεία.
Με μόλις ένα βραβείο παραπάνω από την Βίσση, είναι ο Μιχάλης Χατζηγιάννης. Τα έντεκα βραβεία του καλλιτέχνη έχουν σταματήσει να πληθαίνουν από το 2012 όπου ήταν και η τελευταία βράβευση του. Όπως και η Άννα Βίσση, ο Μιχάλης είδε το απόγειο της επιτυχίας του στα Mad, με το να κερδίζει τέσσερα βραβεία σε μια απονομή, αυτή του 2007. Έπειτα η πορεία του ήταν καθοδική και έχει να βραβευτεί εδώ και μια δεκαετία. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι σχεδόν κάθε χρόνια, πράγμα οξύμωρο, είναι προτεινόμενος ως άνδρας καλλιτέχνης της χρονιάς.
Ίσως από τους εμπορικότερους τραγουδιστές της γενιάς του αλλά άτυχος στα βραβεία Mad. Ο λόγος για τον Αντώνη Ρέμο που με μόλις έξι βραβεία έχει να βραβευτεί από το 2013, εξαιρώντας πάντα το τιμητικό βραβείο του 2017. Η σποραδικότητα του Ρέμου στα βραβεία είναι δυσανάλογη με την παρουσία του στο ελληνικό πεντάγραμμο, τουλάχιστον μέχρι την πρώτη πενταετία της δεκαετίας του ’10.
Στην πρώτη απονομή υπήρξαν και οι Goin’ Through όπου μέχρι και το 2008 κατάφεραν να συγκεντρώσουν τέσσερα βραβεία. Ενώ από την απονομή του 2005 και στην πρώτη γενιά των βραβείων, η Δέσποινα Βανδή, απαριθμεί δεκατρία βραβεία με την τελευταία της βράβευση να είναι μια δεκαετία πίσω.
UPDATE: Η Δέσποινα Βανδή, ύστερα από μια δεκαετία, βραβεύτηκε με ένα βραβείο στην απονομή του 2024 και έτσι πλέον έχει δεκατέσσερα βραβεία.
Η αλλαγή φρουράς έρχεται το 2011/12, όπου οι νέοι τότε καλλιτέχνες δείχνουν την δυναμική τους και πλέον έχουν ξεκάθαρη παντοδυναμία στα βραβεία.
Πρώτη είναι φυσικά η Ελένη Φουρέιρα. Η ποπ σταρ των ημερών μας είναι η μόνη, μέσα σε μια δεκαετία, που ακολουθεί την επιτυχία της Παπαρίζου στην συγκέντρωση βραβείων. Έχει 21 βραβεία, με την φετινή χρονιά να είναι αυτή που βραβεύτηκε με τρία βραβεία μέσα σε μια νύχτα και μπαίνει στην ελίτ ομάδα αυτών που τα έχουν καταφέρει.
UPDATE: Στην απονομή του ’24, η Φουρέιρα πρόσθεσε ακόμα δυο βραβεία, ανεβάζοντας τα βραβεία στο σύνολο των 23 βραβείων.
Ο Κωνσταντίνος Αργυρός, αυτή την στιγμή είναι ίσως το μεγαλύτερο όνομα της ελληνικής δισκογραφίας. Βραβεύτηκε πρώτη φορά το 2013 και μέσα σε μια δεκαετία έχει δεκατρία βραβεία.
(Συν δυο από την απονομή του 2024, έφθασε στο σύνολο των δεκαπέντε βραβείων)
Η είσοδος της Demy στα μουσικά δρώμενα της χώρας ήταν δυναμική και εκείνη την διετία ήταν ανάμεσα στα πρόσωπα που έδειχνε ότι θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια. Με εννιά βραβεία και την τελευταία της βράβευση το 2017, όρισε και εκείνη μια ολόκληρη δεκαετία των βραβείων.
Δεκατρία χρόνια τώρα, έχουν αφήσει πίσω τον όποιο ανταγωνισμό και το κοινό τους βραβεύει συνεχώς, είτε με ένα ή δυο βραβεία σε κάθε απονομή. Οι Μέλισσες έχουν 18 βραβεία και μοιάζει αδύνατο κάποιο συγκρότημα στο προσεχές μέλλον να τους κοντράρει στα ίσα.
Τώρα μια δεκαετία μετά, η σκυτάλη μοιάζει να αλλάζει χέρια ξανά αργά αλλά σταθερά με ονόματα όπως η Γιώργος Κακοσαίος, Josephine, Πέτρος Ιακωβίδης, Αναστασία και Sidarta να βραβεύονται τα τελευταία χρόνια διαδοχικά. Ενώ ανοδική τάση τα τελευταία χρόνια έχει ο Γιώργος Σαμπάνης που βραβεύτηκε για πρώτη φορά το 2013 (πέντε βραβεία).
Όμως πολλοί είναι οι καλλιτέχνες που μπορεί να γεμίζουν στάδια και νυχτερινά κέντρα αλλά φαίνεται να μην βρίσκουν την τύχη τους στα βραβεία του Mad. Ο Νίκος Οικονομόπουλος έχει να βραβευτεί από το 2009 και έχει μόλις δυο βραβεία και κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στον Νίκο Βέρτη. Η Νατάσα Θεοδωρίδου έχει δυο μόλις βραβεία μέσα στα είκοσι χρόνια του θεσμού ενώ η Καίτη Γαρμπή μόλις ένα και αυτό το τιμητικό.
Σταθερή αλλά όχι συχνή παρουσία ανά τα χρόνια έχουν οι Stavento (έξι βραβεία), Τάμτα (τέσσερα βραβεία) και Γιώργος Μαζωνάκης (πέντε βραβεία). Ενώ ανοδική τάση τα τελευταία χρόνια έχει ο Γιώργος Σαμπάνης που βραβεύτηκε για πρώτη φορά το 2013 (πέντε βραβεία).
Θα κλείσουμε έτσι όπως αρχίσαμε. Αν η Παπαρίζου είναι η καλλιτέχνης μετά περισσότερα βραβεία στο θεσμό, τότε ο Ρουβάς την ακολουθεί κατά πόδας. Με 26 βραβεία είναι ο άνδρας καλλιτέχνης με τα περισσότερα βραβεία και κοντράριζε σθεναρά την Παπαρίζου για την πρώτη θέση αλλά τα τελευταία χρόνια έχει μείνει λίγο πίσω.
Κλείνουμε με την κορυφαία στιγμή της φετινής απονομής και ίσως μια συνεργασία που θα θέλαμε πολύ να την δούμε να εξελίσσεται και σε κάτι μεγαλύτερο.
© 2023 – 2024, Christos Vasilakopoulos. All rights reserved.