Χάρις Αλεξίου, Η διαδρομή ενός μύθου | Τα τραγούδια, οι στιγμές και το αντίο της στο τραγούδι

<<Δεν με ”ακούει” η φωνή μου πια>>

Αυτή η φράση θα είναι σημείο αναφοράς για τις γενιές που θα έρθουν. Μιας και είναι η φράση κατάληξη μιας μυθικής πορείας στην ελληνική δισκογραφία. Η Χάρις Αλεξίου αποφάσισε το 2020, ακριβώς στα πενήντα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, να παραδεχτεί ότι:

”Έχω απομακρυνθεί από τραγούδι τελείως. Δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως τραγουδούσα παλιά. Και δεν καταδέχομαι να συνεχίσω και να το κάνω αυτό, αν δε μπορώ να το κάνω καλά.”

Εάν όχι η μόνη που το έχει παραδεχτεί, τότε σίγουρα από τις σπάνιες περιπτώσεις καλλιτεχνών στην Ελλάδα που έχουν την δύναμη να παραδεχτούν τα πράγματα ως έχουν και να αποχωρήσουν με ψηλά το κεφάλι όσο και το μέγεθος της παρακαταθήκης που αφήνουν σε όλους μας.

Η Χάρις Αλεξίου – η καλύτερα η Χαρούλα – είναι εθνικός θησαυρός. Εάν πριν το ’50, η φωνή της Ελλάδας ήταν συνυφασμένη με την εικόνα της Σοφίας Βέμπο, τότε στο σήμερα όλα έχουν να κάνουν με την Αλεξίου. Δεν είναι μόνο τα τραγούδια αλλά η χροιά της, αυτή η βαθιά, ζεστή χροιά της εμπερικλείει όλα όσα ξέρουμε ή αισθανόμαστε ότι είναι η χώρα μας. Η εικόνα της Ελλάδας που μας θέλει θερμούς, ευαίσθητους μα και δυναμικούς, βαθιά ανθρώπινους και ρομαντικούς. Όπως η φωνή της Χαρούλας.

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η Χαρούλα είναι η Barbra Streisand της Ελλάδας. Ξεκάθαρα με αναλογίες ποπ κουλτούρας.

Ας προσπαθήσουμε όμως να δούμε αυτή την μυθική πορείας της, μέσα από τα τραγούδια της, που κάποιοι ξέρουν και κάποιοι άλλοι νεότεροι μπορεί και να αγνοούν.

Δεκαετία του ’70

Το 1970, η Αλεξίου παρουσιάζεται στην δισκογραφία με δίσκο 45 στροφών και το τραγούδι ‘Όταν πίνει μια γυναίκα‘ των Βασίλη Βασιλειάδη και Πυθαγόρα. Το οποίο μετά από πέντε χρόνια θα το συμπεριλάβει με διαφορετική εκτέλεση στον πρώτο της προσωπικό δίσκο. Ήταν μόλις είκοσι ετών.

Μέχρι το 1972, πάντα σε 45αρια, ηχογραφεί τραγούδια των Απόστολου Καλδάρα, Γιώργου Χατζηνάσιου, Τ. Βοσκόπουλου και Μάνου Χατζιδάκι. Το 1972 όμως έρχεται στην ζωή της ο πρώτος σημαντικός σταθμός της δισκογραφίας της. Φυσικά μιλάμε για τον δίσκο ‘Μικρά Ασία‘ των Απόστολου Καλδάρα και Πυθαγόρα, με τον Γιώργο Νταλάρα. Ερμηνεύει τρία τραγούδια, τα ‘Δυο παλικάρια απ’ το Αϊβαλί‘, ‘Μαρμαρωμένος βασιλιάς’ και ‘Πήρε φωτιά το Κορδελιό‘. Ο δίσκος πλέον έχει ιστορική σημασία ενώ τότε έκανε ρεκόρ πωλήσεων και μπήκε σε κάθε ελληνική δισκοθήκη. Έχει ενταχθεί στις “100 Μεγαλύτερες Ηχογραφήσεις του Αιώνα” της MINOS – EMI.

Κάπου εδώ η Αλεξίου κάνει την πρώτη και τελευταία εμφάνιση της στον κινηματογράφο. Για την ταινία ‘Ο Άγνωστος Εκείνης της Νύχτας’, ερμηνεύει το ‘Ήταν το όνειρο μικρό(Δύο Καημοί)‘ των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Το ’73 συμμετέχει στο ‘Βυζαντινός Εσπερινός’ των Καλδάρα και Παπαδόπουλου και το 1974 είναι η στιγμή για την πρώτη της συνεργασία με τον Μάνο Λοΐζο. Ο δίσκος είναι ο ‘Καλημέρα ‘Ηλιε’ με την Αλεξίου να ερμηνεύει τέσσερα τραγούδια: ‘Μια Καλημέρα’, ‘Με Φάρο το Φεγγάρι‘, ‘Ποίος το Ξέρει‘ και το ‘Τι Να Το Κάνεις Το Κορμί‘.

 Εκείνη την χρονιά συμμετέχει και σε ακόμα μια δουλεία. Η ίδια έχει πει ότι σε αυτή την δουλειά και μέσα από ένα τραγούδι, ”βρήκε την φωνή της”. Φυσικά, μιλάμε για το δίσκο ‘Οδός Αριστοτέλους‘, όπου η Αλεξίου ερμηνεύει τέσσερα τραγούδια και ανάμεσα σε αυτά το ομότιτλο τραγούδι που είναι ορόσημο στην καριέρα της. Ο δίσκος είναι του Γιάννη Σπανού και Λευτέρη Παπαδόπουλου και η Αλεξίου ερμηνεύει επίσης: ‘Και‘, ‘Γύριζαν Τα Τραίνα‘ και το ‘Το Μεθυσμενάκι‘. Επίσης συμμετέχει στους δίσκους ‘Προδομένος λαός’ του Μίκη Θεοδωράκη, ‘Ω! Τι κόσμος μπαμπά‘ του Βασίλη Δημητρίου και ‘Άσπρο-Μαύρο‘ του Γιώργου Χατζηνάσιου και για το ‘Για ρεμπέτες και για φίλους και Ροβινσώνες‘ του Καλδάρα. Στο τελευταίο δίσκο ερμηνεύει τραγούδια όπως τα ‘Μια στεναχώρια‘ και ‘Δυο ποτήρια‘.

Μπορεί το 1975 να συμμετέχει στο δίσκο ‘Πάνος Τζαβέλλας: Τραγούδια απ’το αντάρτικο λημέρι‘ με το τραγούδι ‘Μάη, Μάη‘ αλλά είναι και η χρονιά που ηχογραφεί και κυκλοφορεί τον πρώτο της προσωπικό δίσκο. Το ‘12 Λαϊκά Τραγούδια‘ έχει συνθέτες όπως Β.Βασιλειάδης, Αντ.Βαρδής, Γ.Ζαμπέτας, Απ.Καλδάρας και Γ.Μαρκόπουλος ενώ ανάμεσα στους στιχουργούς είναι ο Αντ.Βαρδής, Κ.Βίρβος, Απ.Καλδάρας, Γ.Μαρκόπουλος, Πυθαγόρας και Μ.Φακίνος. Μεγάλη επιτυχία του δίσκου ανάμεσα σε άλλες είναι το ‘Δημητρούλα Μου’ και η ‘Η Ρόζα‘.

Το 1976 κυκλοφορεί δύο δίσκους. Ο πρώτος είναι το ‘Χάρις Αλεξίου 2‘ και ο δεύτερος είναι ο ‘Λαϊκές Κυριακές‘. Στον μεν πρώτο δίσκο ερμηνεύει ανάμεσα σε άλλα τραγούδια όπως: ‘Η Γκαρσόνα’, ‘Κίτρινη πόλη’, ‘Ένα παλιό ζεϊμπέκικο’ και ‘Πώς να σε λησμονήσω‘. Ενώ στο δε δεύτερο ερμηνεύει αποκλειστικά Σταύρο Κουγιουμτζή με τραγούδια όπως ‘Μάτια μου μάτια μου’, ‘Θά ‘ταν 12 του Μάρτη’, ‘Χρόνια σαν βροχή’ και ‘Τα σκούρα μάτια‘. Συμμετέχει στον δίσκο ‘Αναφορά στον Καζαντζάκη‘ του Κ. Μουντάκη.

Μόλις ένα χρόνο μετά η Αλεξίου προσθέτει ακόμα έναν θρυλικό δίσκο στην καριέρα της. Αυτός ήταν το ’24+1 Τραγούδια’. ‘Χρόνια χελιδόνια’, ‘Οι Κυριακές στην Κατερίνη’, ‘Όλες του κόσμου οι Κυριακές’, ‘Χάθηκα’, ‘Το Ανεστάκι’, ‘Μη χαράζεις, βλέφαρό μου’, ‘Μανταλιώ’, ‘Μινόρε της αυγής’, ‘Ούζο όταν πιεις’, ‘Πουλάκι ξένο’ και το ‘Όμορφη που ‘ναι η Λιβαδειά’ είναι μερικά από τα τραγούδια.

Με στίχους του Μανώλη Ρασούλη και του Πυθαγόρα, η Χάρις Αλεξίου το 1979 κυκλοφορεί τον πρώτο της δίσκο με συνθέτη τον Μάνο Λοΐζο. ‘Τα Τραγούδια της Χαρούλας’ δεν αποτελεί μόνο ορόσημο για την δισκογραφία της Αλεξίου αλλά και για την ελληνική δισκογραφία. Μόνο και μόνο κάποια από τα τραγούδια αποδεικνύουν αμέσως την επίδραση που είχε ο δίσκος την εποχή εκείνη αλλά μέχρι και σήμερα. ‘Ο Φαντάρος’, ‘Όλα σε Θυμίζουν’, ‘Τίποτα δεν πάει χαμένο’, ‘Πες μου πώς γίνεται’, ‘Τέλι τέλι τέλι’, ‘Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή’, ‘Την όγδοη μέρα’, ‘Γύφτισσα τον εβύζαξε’ κάποια από αυτά. Ειδικά το ‘Όλα Σε Θυμίζουν’ είναι πλέον μια από τις κλασσικές ελληνικές μπαλάντες. Συμμετέχει και στο δίσκο ‘Οι Προστάτες‘ του Θωμά Μπακαλάκου με χαρακτηριστικό τραγούδι ‘Το γράμμα‘.

Δεκαετία του ’80

Η δεκαετία του ’80 ξεκινά για την Χαρούλα με τον πιο δυναμικό τρόπο. Ο δίσκος ‘Ξημερώνει‘ χαρίζει το ομότιτλο τραγούδι αλλά και το ‘Φεύγω‘, δύο εκ των πιο χαρακτηριστικών τραγουδιών της δισκογραφίας της Αλεξίου. Μαζί με τον Αντώνη Βαρδή γράφουν ιστορία με αυτά τα δυο τραγούδια.

1981 και μέσα από την τηλεοπτική εκπομπή ‘Μικρές νυχτερινές μουσικές’ που παρουσίαζε η Λ. Λικιαρδοπούλου, η Αλεξίου τραγουδά μαζί με την Δήμητρα Γαλάνη κομμάτια μεγάλων συνθετών όπως του Μίκη Θεοδωράκη, Παντελή Λεούση, Γιάννη Μαρκόπουλο, Γιάννη Σπανό, Μάνο Χατζιδάκι, Μάνο Λοϊζου, Μάνο Ελευθερίου και Λευτέρη Παπαδόπουλου. Αυτή η τηλεοπτική στιγμή γίνεται η αφορμή η Αλεξίου και η Γαλάνη μαζί με τρεις μουσικούς, τον Αντώνη Βαρδή και τον Βασίλη Ρακόπουλο στις κιθάρες και τον Κώστα Γανωσέλη στο ακορντεόν και τη φυσαρμόνικα, να ηχογραφήσουν μέσα σε ένα απόγευμα τα τραγούδια αυτά και να γεννηθεί ο ιστορικός δίσκος, ‘Τα Τραγούδια Της Χθεσινής Μέρας‘. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί και το ‘Τα Τραγούδια της Γης μου‘, ο οποίος αποτελείται με δημοτικά τραγούδια ενώ συμμετέχει και στον πρώτο δίσκο της αθηναϊκής κομπανίας, ‘Αγαπητέ Μου Θείε Τάκη‘, όπου τραγουδά το ομότιτλο και το Έγινε Βουλή ο Καφενές’.

Το 1982 συνεργάζεται με τον Χρήστου Νικολόπουλο, ο οποίος υπογράφει την μουσική εφτά εκ των δεκατριών κομματιών που δημιουργούν το δίσκο, ‘Η Ζωή μου Κύκλους Κάνει‘. ‘Οι Μάγκες Δεν Υπάρχουν Πια‘, “Ζήλεια Μου‘ και το ‘Αν Πεθάνει Μια Αγάπη‘ γεννιούνται και μπαίνουν στο πάνθεον της ελληνικής δισκογραφίας. Το ‘Ξαναπές‘ είναι ο δίσκος του Ν. Άσιμου όπου η Αλεξίου έχει ένα ντουέτο με τον Άσιμο στο ‘Άμα Σε Λέγαν Βάσω‘ και ‘Το Παπάκι‘.

Ένα χρόνο μετά η Αλεξίου κυκλοφορεί 25 παλιά λαϊκά τραγούδια από το 1900 ως το 1945, στον δίσκο ‘Τα Τσίλικα‘. Δύο τραγούδια ερμηνεύει και στο δίσκο ‘Οι Νταλίκες’ του Χ. Νικολόπουλου. Αυτά ήταν τα ‘Καλύτερα Παράφωνος’ και ‘Με Ιπτάμενο Δίσκο’. Το 1984 κυκλοφορεί το δίσκο ‘Εμφύλιος Έρωτας‘ όπου ο Νικολόπουλος υπογράφει οχτώ τραγούδια όπου ανάμεσα σε αυτά είναι το ‘Τώρα κι Εγώ θα Ζήσω’, ‘Μια Είναι η Ουσία’ και ‘Η Διαθήκη‘. Τρία λαϊκά τραγούδια που πλέον είναι από τα σημαντικότερα στην ελληνική δισκογραφία. 

Το 1985 βρίσκει την ερμηνεύτρια να συμμετέχει σε δίσκους παρά να κυκλοφορεί κάποιον προσωπικό της. ‘Μια Βραδιά Μεταξύ Μας Με Τα Τζαβαράκια’ των αδελφών Τζαβάρα στο τραγούδι ‘Έλα Για Απόψε’, ‘Εγώ κι Εσύ’ του Γιάννη Πάριου με το ντουέτο ‘Κόκκινο Γαρύφαλλο’, ‘Η Αγάπη Είναι Το Θέμα’, ‘Μάνος Λοΐζος Αφιέρωμα / Ολυμπιακό Στάδιο’ και στο τραγούδι ‘Για τα Παιδιά’ όπου 25 καλλιτέχνες ενώνονται για φιλανθρωπικό σκοπό. 

Το ’86 βρίσκει την Αλεξίου σε μια ακόμα συνεργασία σταθμό στην καριέρα της. Στην δισκογραφία της έρχεται η πρώτη συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο. Ο δίσκος ‘Η Αγάπη Είναι Ζάλη‘ όπως και το ομότιτλο τραγούδι γίνονται τεράστια επιτυχία. Στον ίδιο δίσκο βέβαια βρίσκονται και το ‘Ερωτικό’ και η ‘Ελένη’. Την ίδια χρονιά η ίδια δίνει συναυλία στην Γαλλία με τον γαλλικό τύπο να της χαρίζει θερμές κριτικές. Κύπρος, Τυνησία, Γερμανία κάποιες από τις χώρες όπου ταξίδεψε για συναυλίες. Επίσης την ίδια χρονιά στους δίσκους ‘Βγαίνουμε απ’ το Τούνελ‘ των Φατμέ με τα ‘Μπλέξαν Οι Γραμμές Μας‘ και ‘Πες Το Κι Έγινε‘, στο ‘Τραγούδια Για Τους Φίλους Μου’ του Νικολόπουλου στο τραγούδι ‘Διαβολάκι‘, ‘A Paris‘ η ζωντανή ηχογράφηση απο την συναυλία στο Παρίσι που κυκλοφόρησε το 1995 σε cd.

Το ’87 επανέρχεται με μια σημαντική συνεργασία αφού ηχογραφεί με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον δίσκο ‘Η Χάρις Αλεξίου σε Απρόβλεπτα Τραγούδια‘. Συμμετέχει στην live ηχογράφηση συναυλίας για τον Χρήστο Νικολόπουλο στο στάδιο το Παναθηναϊκού, στον δίσκο του Χάρρυ Κλυνν ‘Natin Fatin’ και στο ‘Στη Λεωφόρο Της Αγάπης’ σε μουσική του Μάριου Τόκα στα τραγούδια ‘Εξαρτάται’, ‘Ξεχασμένη Αποσκευή‘ και ντουέτο με τον Πάριο στο ‘Λεηλάτησέ Με‘.

Το ’88 γράφει και δίνει στην Άλκηστις Πρωτοψάλτη δύο τραγούδια για το δίσκο ‘Δικαίωμα’, το οποία είναι το ‘Ζήτα Μου Ό,τι Θες’ και ‘Στις 12 Ακριβώς’. Στο δίσκο ‘Λαϊκό Τραγούδι‘ του Τάκη Μπίνη ερμηνεύει ‘Το Δίχτυ‘ ενώ στην ‘Περιπλάνηση‘ του Βερόπουλου τραγουδάει το ομότιτλο κομμάτι. Μέσα στην χρονιά συνεργάζεται με τον Paolo Conte, εμφανίζονται στο Παλλάς μαζί σε συναυλία και ηχογραφεί δυο τραγούδια του σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Η χρονιά κλείνει με τον δίσκο ‘Η Νύχτα Θέλει Έρωτα‘ σε τραγούδια των Νικολόπουλου και Παπαδόπουλου.

Η δεκαετία δεν κλείνει με ακόμα έναν νέο δίσκο από την Χαρούλα αλλά με συνεργασίες. Με τους Φατμε σε έναν διπλό δίσκο με τον τίτλο ‘Πάλκο‘, συμμετοχή στο δίσκο από την θεατρική παράσταση του Λαζόπουλου ‘Ελλάς Κατόπιν Αορτής’ αλλά και η ηχογράφηση του ‘Η Παράσταση Αρχίζει‘ με την Γαλάνη και Πάριο.

Δεκαετία ’90

Η νέα δεκαετία ανατέλλει για την Αλεξίου και είναι για ακόμα μια φορά αρκετά γεμάτη από νέες κυκλοφορίες. ‘Βίος Ελληνικός‘ σε μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου όπου ερμηνεύει το ‘Πήγα Σήμερα Στους Βράχους‘ ενώ κυκλοφορεί σε cd και η συναυλία ‘Χάρις Αλεξίου & Paolo Conte: Live‘. Κυκλοφορεί το maxi-single  ‘Δημητρούλα Μου’ όπου στην δεύτερη πλευρά εμπεριείχε το single ‘Μια Πίστα από Φώσφορο‘ και ήταν ένα maxi-single για να προβάλλει την μεγάλη συναυλία της Αλεξίου στο Ολυμπιακό Στάδιο, η οποία τελικά έγινε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Σε εκείνη την συναυλία η Χάρις Αλεξίου γιορτάζει τα είκοσι χρόνια της στην δισκογραφία. Ο Χρήστος Νικολόπουλος, Θάνος Μικρούτσικος, Γιάννης Πάριος, Δήμητρα Γαλάνη, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Γιώργος Σαρρής, Γιώργος Ζαμπέτας, Λάκης Λαζόπουλος και η Μελίνα Μερκούρη επί σκηνής τραγουδούν και γιορτάζουν μαζί της. Κυκλοφορεί σε cd με τον τίτλο ‘Η Δική Μας Νύχτα’ με την Αλεξίου να γράφει ένα καινούργιο τραγούδι για την βραδιά, ‘Σας ευχαριστώ‘. Δυστυχώς καμία από τις συμμετοχές των άλλων καλλιτεχνών δεν συμπεριλήφθηκε στο τελικό αποτέλεσμα.

Επίσης το 1990 κυκλοφορεί την νέα προσωπικής της δουλειά, ‘Κρατάει Χρόνια Αυτή η Κολώνια’, σε μουσική Θάνο Μικρούτσικου ενώ στίχους σε εννιά τραγούδια υπογράφει η Λίνα Νικολακοπούλου και σε δύο η ίδια η Χάρις. Στον δίσκο των OPA(Γιώργος Γκικοδήμας και Γιάννης Ευσταθίου), ‘Εν+Τάξει‘, ερμηνεύει στην δεύτερη έκδοση του δίσκου το ‘Μες Στα Δυο Της Μάτια‘. Σε πρώτη εκτέλεση και στην πρώτη έκδοση του δίσκου το είχε πει η Εύη Καπάταη.

Το 1991 παρουσιάζει στο ‘Αττικόν’ μια μουσική παράσταση με τον τίτλο ‘Σε Τρεις Πράξεις‘. Στην πρώτη πράξη η Αλεξίου ερμηνεύει τραγούδια του Χατζιδάκι, Λοίζου, Μικρούτσικου και άλλων. Η δεύτερη πράξη φιλοξενεί γκρουπ μοντέρνων μουσικών σε τραγούδια που έχει γράψει η ίδια ενώ στην τρίτη πράξη συνδυάζει γενικά παλιές και νέες της επιτυχίες. Το φθινόπωρο εμφανίζεται με τον Κώστα Χατζή και η συνάντηση τους κυκλοφορεί σε ένα διπλό cd με τον τίτλο, ‘Η Αλεξίου τραγουδάει Χατζή‘ ενώ συμμετέχει στο soundtrack της ταινίας ‘Το Μετέωρο Βήμα Του Πελαργού‘ σε μουσική Ελένης Καραΐνδρου. Από εκεί έχουμε το τραγούδι ‘Πανσέληνος Ο Έρωτας‘. Το 1992 μαζί με 15 τραγουδιστές ηχογραφούν το cd ‘Το Τραγούδι Γυμνό’ με αφορμή τις εκπομπές του Κώστα Κωτούλα στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9.84, με την Αλεξίου να ερμηνεύει το ‘Ο Άνθρωπος Του Κάβου’. Όμως το ’92 είναι η χρονιά που η Αλεξίου συνεργάζεται με την Polygram, αλλάζει μουσικό ύφος και κυκλοφορεί το ‘Δι’ Ευχών‘ σε μουσική Νίκου Αντύπα και στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Μια δισκοραφική δουλειά που έφερε έναν νέο αέρα στην ελληνική δισκογραφία. Το 1993 την βρίσκει σε παγκόσμια περιοδεία.

Το 1994 κυκλοφορεί το ‘Έι‘ σε μουσική Νίκου Αντύπα ενώ ερμηνεύει δύο τραγούδια για το soundtrack της τηλεοπτικής σειράς, ‘Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά‘. Τα οποία είναι το ‘Ό,τι Κι Αν Γίνει‘ και ‘Το Κάλεσμα‘. Στο τέλος του ’94, δίνει συναυλίες στην Ιαπωνία που είναι άκρως πετυχημένες. Το 1995 κυκλοφορεί ο δίσκος ‘Οδός Νεφέλης 88‘, η πρώτη δισκογραφική δουλειά όπου η Αλεξίου υπογράφει όλα τα τραγούδια. Για αυτή την δουλεία στο Palais des congrès στο Παρίσι, της απονέμεται το βραβείο “Prix Adami” από Académie Charles Cros. Ένα βραβείο που απονέμεται κάθε χρόνο σε διακεκριμένους καλλιτέχνες. Ανοίγει το Στούντιο Νεφέλη και παρουσιάζει τα τραγούδια της, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παπαϊωάννου. 

Το 1996 μέσα από έναν live δίσκο παρουσιάζει το τραγούδι ‘Το Ταγκό της Νεφέλης‘ σε μουσική της Loreena McKennitt. Για αρκετούς μήνες βρίσκεται στο Top10 στην κατηγορία World Music για την Ευρώπη. 

Απαντώντας θετικά στην πρόσκλησης της Ολυμπιακής Επιτροπής για το ‘Αθήνα 2004’ δίνει μια sold out συναυλία το 1997 στην Πνύκα, κάτω από την Ακρόπολη. Ήταν τέτοια η επιτυχία που χρειάστηκε να επαναλάβει όχι μια άλλα δύο φορές την βραδιά στο ίδιο σημείο. Το 1998 κυκλοφορεί το δεύτερο δίσκο με δικές της συνθέσεις και τίτλο, ‘Το Παιχνίδι της Αγάπης΄. Το χειμώνα του ’98 εμφανίζεται στο Diogenis Studio όπου αλλάζει εξ ολοκλήρου για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του show της. Την σκηνοθετεί ξανά ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. 

Στο τέλος της δεκαετίας του ’90 η Χαρούλα συμμετέχει στο δίσκο του Σαββόπουλου, ‘Τραγούδια Έγραψα Για Φίλους‘, με το τραγούδι ‘Η Δημοσθένους Λέξις‘. Στο ‘Νεπέτα‘ του Μιχάλη Δέλτα με το τραγούδι ‘747′ και στα ‘Τα Μυστικά του Δρόμου‘ του Γιάννη Σπάθα με το τραγούδι ‘Στα Μισά του Δρόμου‘. Ενώ συνεργάζεται με την Sezen Aksu σε συναυλίες τόσο στην Ελλάδα και την Τουρκία για τα θύματα των σεισμών του ’99.

Δεκαετία ’00

Συμπληρώνει τρεις δεκαετίες στην δισκογραφία και η Αλεξίου δεν λέει να ηρεμήσει. Το 2000 βρίσκει την Χαρούλα ιδιαίτερα δημιουργική αφού κυκλοφορεί το cd ‘Ψίθυροι‘, στο οποίο ερμηνεύει αγαπημένα της τραγούδια με μοναδικό όπλο την φωνή της και ένα πιάνο. Ενώ με μόλις δύο μήνες διαφορά κυκλοφορεί από την νεοσύστατη δίκη της δισκογραφική στέγη ‘Εστία‘, το δίσκο ‘Παράξενο Φως‘. Δεκατέσσερα τραγούδια, καινούργια σχεδόν στο σύνολο τους, με δημιουργούς ονόματα κορυφαία στο χώρο που η Χαρούλα είχε συνεργαστεί στο παρελθόν μαζί τους. Σε αυτή την δισκογραφική δουλειά μια μουσική συνάντηση έκπληξη αφού στην επανεκτέλεση του ‘Σ΄Αγαπώ, Σ΄Αγαπώ‘ βρίσκουμε να την συνοδεύει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης. Ο δίσκος κυκλοφορεί και στο εξωτερικό με την Αλεξίου να δίνει συναυλίες σε χώρους με υψηλό κύρος και να καταλήγει η τελευταία της εμφάνιση να είναι στο θέατρο Ολύμπια, στο Παρίσι.

2001/02 και η ερμηνεύτρια συμμετέχει σε αρκετούς δίσκους (‘Η Συνάντηση’, ‘Τα Μυστικά του Κήπου’, ‘Στην Ηχώ Του Έρωτα‘ ) και κυκλοφορεί ακόμα ένα live album με τον τίτλο ‘Κεραμεικός Live‘ από τις εμφανίσεις της στο Κεραμεικός Music Hall. Το 2003 φτάνει στο εμπορικό της αποκορύφωμα με τον album, ‘Ως την Άκρη του Ουρανού Σου‘. Τετραπλή πλατίνα και τα World Music Awards της δίνουν το βραβείο της Best-Selling Greek Artist για την διετία 2003/04. ‘Το Κύμα’, ‘Απόψε Θέλω Να Πιώ’, ‘Οι Φίλοι μου τα Χαράματα’ είναι μόνο κάποια απο τα τραγούδια του album που ακούγονται σε ολόκληρη την Ελλάδα και κάνουν την Αλέξιου γνωστή και στις μικρότερες ηλικίες που δεν γνώριζαν την πορεία της. Το 2003 συμμετέχει επίσης σε ντουέτο με τον Αντώνη Βαρδή με τίτλο, ‘Ροκ Μπαλάντα‘.

Το 2004 μαζί με την Μαρινέλλα, Γιάννη Πάριο, Γιώργο Νταλάρα και Δήμητρα Γαλάνη συμμετέχει στην Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.

Την διετία 2004/05 κυκλοφορεί το ‘Ανθολόγιο‘, ένα διπλό cd με 38 τραγούδια που επέλεξε η ίδια από την καριέρα της και δεν είναι μόνο τα πιο πετυχημένα αλλά εκείνα που έχουν μια κάποια σημασία για εκείνη. Επίσης συμμετέχεις σε δισκογραφικές δουλειές των Μίκη Θεοδωράκη/Φως, Πυξ Λαξ/Τέλος, Βασίλη Παπακωνσταντίνου/Φρέσκο Χίονι, Μανώλη Φάμελλου/Ποτέ Όπως Πριν, Γιώργου Νταλάρα/Στα Τραγούδια Που Σου Γράφω, Μάνου Ελευθερίου/Μαλαματένια Λόγια αλλά και στον ντουέτο με την Ζωή Παπαδοπούλου, ‘Αχ Και Να Σ Είχα Εδω‘.

Τρία χρόνια μετά την τελευταία της δισκογραφική δουλειά επιστρέφει με κάτι τελείως διαφορετικό. Το 2006 κυκλοφορεί το album, ‘Βύσσινο και Νεράτζι‘, με δεκατέσσερα τραγούδια που δοκιμάζουν τις παραδοσιακές πλευρές της σύγχρονης μουσικής. Μια επιστροφή στις ρίζες μας που πολλοί θα πίστευαν ότι δεν θα είχε εμπορική αλλά η πλατινένια καταξίωση του album τους έδειξε πόσο λάθος έκαναν. Για ακόμα μία φορά η Αλεξίου συμμετέχει σε δουλειές φίλων και συνεργατών όπως: Λευτέρη Παπαδόπουλου/Σπάει Το Ρόδι, Σωκράτη Μάλαμα/Δρόμοι, Μάκη Σεβίλογλου/Γλυκό Μεθύσι, Θάλης και Θάλεια/Ταξίδι στην Χώρα της Σοφίας. Ενώ ξεχωρίζουν οι συναυλίες οι οποίες ηχογραφήθηκαν για την Βίκυ Μοσχολιού, την Σοφία Βέμπο, την συνάντηση της με τον Σωκράτη Μάλαμα και Αλκίνοο Ιωαννίδη στο Λυκαβηττό και το αφιέρωμα της στον Μάνο Λοϊζο στο Ηρώδειο. 

Συναυλίες εντός και εκτός Ελλάδος και η επιστροφή της σε νέο υλικό γίνεται το 2009, με το album ‘Η Αγάπη Θα Σε Βρει Όπου Και Να ‘Σε’. Διαφορετικός ήχος με την ίδια να ερμηνεύει για ακόμα μια φορά δικά της κομμάτια, με κάποιες εξαιρέσεις. Ξεχωρίζουν τα τραγούδια ‘Ο Άνθρωπος Μου‘ και ‘Μεγάλωσα’. Ενώ η τελευταία της συμμετοχή για την δεκαετία του ’00, ήταν για το soundtrack της ταινίας ‘Οι Σκλάβοι στα Δεσμά τους‘ με το τραγούδι, ‘Αμίλητο Νερό‘.

Δεκαετία ’10

Η δεκαετία του ’10 την βρίσκει πρώτα να συμμετέχει στην δισκογραφική δουλειά της Μούσχουρη, ‘Τραγούδια από τα Ελληνικά Νησιά’, με το ‘Το Λουλουδάκι Του Μπαχτσέ’. Το 2012 κυκλοφορεί ακόμα μια live ηχογράφηση από την συνύπαρξη της με την Δήμητρα Γαλάνη στο στην σκηνή του Παλλάς. Αλλά παράλληλα κυκλοφορεί και την νέα της δισκογραφική δουλειά, ‘Η Τρίπλα‘. 33 χρόνια μετά η Αλεξίου τραγουδάει ξανά Μανώλη Ρασούλη σε 14 ανέκδοτα τραγούδια. Συν στο δίσκο του Μαχαιρίτσα με τίτλο ‘Οι Άγγελοι Ζουν Ακόμη Στη Μεσόγειο‘, με το τραγούδι ‘Καταμεσίς Του Χάους‘.

Δυο χρόνια μετά επιστρέφει – όπως όλοι γνωρίζουμε πια – με τον τελευταίο της προσωπικό δίσκο. ‘Τα Όνειρα Γίνονται Πάλι‘ έχουν έντεκα καινούργια τραγούδια με την Χάρις Αλεξίου να δίνει για ακόμα μια φορά τον καλύτερο της εαυτό. Συμμετέχει ακόμα στους δίσκους ‘Ψαρόσουπα’, ‘Να Μεγαλώνουμε Μαζί’.

Το 2016 κυκλοφορεί το πρώτο της digital single με τίτλο ‘Ένα Ναι Κρύβει Ένα Όχι‘.

Το 2020 με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου ‘Τα Τραγούδια της Ξενιτιάς‘, ένα album με 10 τραγούδια και κεντρικό θέμα την ξενιτιά και τις μνήμες των Ελλήνων προσφύγων, που ηχογραφήθηκε το 1987 και κυκλοφορεί για πρώτη φορά μετά από 33 χρόνια η Αλεξίου βάζει τελεία σε μια μυθική πορεία γεμάτη μουσική, στίχους, ποίηση και στιγμές που καθόρισαν την νεότερη ελληνική μουσική.

”Θα με ακούσετε σε λίγο καιρό σε ένα τραγούδι με τη Γιασμίν, ένα ντουέτο που κάναμε μαζί που έχω γράψει τους στίχους στα ελληνικά εγώ και εκείνη τη μουσική και τους στίχους στα ισπανικά. Το ηχογράφησα πέρσι το καλοκαίρι. Είναι μια μπαλάντα που μπορούσα να πω, αλλά δε με ακούει η φωνή μου πια και είπα πως είναι καλύτερα να σταματήσω. Δεν είναι σωστό. Το Χειρόγραφο ήταν το τελευταίο μουσικό που έκανα. Υπήρχε ήδη το πρόβλημα. Όταν με κάλεσε ο Μικρούτσικος να τραγουδήσω στους Βράχους του είπα “δεν τραγουδάω Θάνο μου αλλά θα είμαι εκεί για σένα”. Πήρα λίγο θάρρος και μετά συνεργάστηκα με τον Ξαρχάκο στον Ζαμπέτα. Εκεί πήρα την οριστική απόφαση. Είπα “δε σου αξίζει να συνεχίσεις”. Δεν ήταν κάτι απλό, βεβαίως και το πένθησα. Μπορεί και εγώ να σαμποτάρισα τη φωνή μου. Όταν κατάλαβα πως δεν αποδίδω πια όπως παλιά, να την έσκαψα λίγο παραπάνω. Είπα “μην είσαι τώρα νούμερο που βγαίνει και προσπαθεί να φτάσει τη νότα. Αφού δε μπορεί πια η φωνή σου να το βγάλει αυτό. Σεβάσου αυτό που έχεις κάνει μέχρι τώρα”. Δε γράφω πια τραγούδια. Αν γράψω ξανά, θα περάσει κάποιος χρόνος. Όταν γράφω εγώ τραγούδι, μου βγαίνει αυτόματα να το τραγουδήσω. Οπότε τι να γράψω τώρα;”

Αυτή ήταν η πορεία της Χάρις Αλεξίου. Της Χαρούλας. Της Πρώτης των Πρώτων όπως είπε και η Νατάσσα Μποφίλιου. 

Τα τελευταία χρόνια είναι η αλήθεια ότι είχαν ακουστεί διάφορα για τις φωνητικές δυνατότητες της Αλεξίου με αφορμή τις πιο πρόσφατες συναυλίες της. Εγώ ο ίδιος, που υπογράφω το κείμενο, θυμάμαι το 2015 σε συναυλία της Αλεξίου να γίνεται ευρύτερα αντιληπτό ότι κάτι δεν ήταν όπως θα έπρεπε. Αλλά είναι σπάνιο στην Ελλάδα τέτοιου βεληνεκούς καλλιτέχνης ή γενικά καλλιτέχνης να παραδέχεται δημόσια ότι ως εδώ ήταν. Συνήθως ζορίζουν τις δυνάμεις τους και ξεθωριάζουν τον μύθο τους. Η Χαρούλα όμως αποδεικνύει ξεκάθαρα γιατί είναι αυτή που είναι.

Επίσης η διαδρομή της Αλεξίου είναι μια υπενθύμιση ότι η δισκογραφία του κάθε καλλιτέχνη είναι το στίγμα που θέλει να δώσει την εκάστοτε εποχή αλλά και ως παρακαταθήκη. Τα τραγούδια της Αλεξίου δεν είναι σουξέ, δεν είναι απλά επιτυχίες, είναι η μουσική της Ελλάδος. Είναι κυριολεκτικά τεράστια τραγούδια γεμάτα με την αίσθηση που σου αφήνει ο ήλιος καταμεσήμερο στο Θησείο, με το άρωμα των γειτονιών γύρω από την Ακρόπολη. Κουβαλάει την συλλογική μνήμη όσων ζήσαμε μπροστά και πίσω από τα φώτα της μαρκίζας. 

Όπως έλεγε και η Ελένη Γερασιμίδου στον Νίκο Σεργιανόπουλου στην τηλεοπτική σειρά, ‘Δυο Ξένοι’:

”Χαλάρωσε λίγο, χαλάρωσε μην είσαι τόσο σφιχτοκώλης. Έλα, πιες να νιώσεις βασιλιάς. Ούζο όταν πιεις γίνεσαι ευθύς βασιλιάς, δικτάτορας, Θεός και Κοσμοκράτορας. Το λέει και η Χαρούλα”

Τα είπε όλα η Χαρούλα. Ευχαριστούμε για το soundtrack της ζωής μας Χαρούλα. Όλου του κόσμου οι Κυριακές θα γράφουν ΠΙΑ το όνομα σου!

Κλείνω με πέντε τραγούδια που αγαπούν οι συντάκτες του MusicHunter:

 

 

 

 

 

 

 

 

© 2020, Christos Vasilakopoulos. All rights reserved.