Week 2
Λατρεμένο μου ημερολόγιο, ξέρω ότι πολλοί έχουν ήδη επιστρέψει από τις διακοπές τους ή ετοιμάζονται να επιστρέψουν. Είναι όμως κι αυτοί που τώρα φτιάχνουν τις βαλίτσες τους, και μέσα σε αυτούς είμαι κι εγώ. Με την λίστα που φτιάχνω για το τι θα πάρω στις διακοπές μου, φτιάχνω και την λίστα με τα τραγούδια που θα “σημαδέψω” αυτές τις μέρες ξεκούρασης.
Δευτέρα.
Με την γλυκιά γεύση της προηγούμενης βδομάδας, και της απήχησης που είχες, αρχίζω αυτή τη μέρα προσγειωμένα και ήρεμα, θέλω να ακούσω κάτι να διατηρήσει αυτή την χαλαρή διάθεση από το σαββατοκύριακο που πέρασε. Πάω στο laptop και λέω να βρω κάτι ασπρόμαυρο, κάτι που να μου φέρει τις τελευταίες άχρωμες μέρες, πριν τις διακοπές, μπροστά στο μπλοκ ζωγραφικής που θα έχω μαζί μου για να τις γεμίσω με χρώματα στο καράβι.. Και το βρήκα, καινούργιο και ρετρό.. Shaya .. Ετοιμάζει νέο album, θα κυκλοφορήσει κάπου στο εξωτερικό, αλλά και στην Ελλάδα φυσικά, μέσω της Spider Music. Επιτέλους, σε λίγο καιρό θα έχουμε κι ολοκληρωμένη δουλειά της. Tell me ο τίτλος και το κλιπ πραγματικά νοσταλγικό. Αξίζει να το απολαύσετε, και καλό θα ήταν να μην πάρετε στα σοβαρά το γεγονός ότι είναι μπαλάντα.. Το κομμάτι κυκλοφορεί απο την Sony Music Entertainment Turkey ( με licensing που έδωσε η Spider Music)
Τρίτη.
Είναι απόγευμα, η τηλεόραση παίζει λίγο αδιάφορα, οι ειδήσεις κάθε άλλο από χαρούμενα νέα έχουν. Δεν ξέρω τι να κάνω, μία σκέφτομαι να βγω, από την άλλη να κοιμηθώ, η ζέστη όμως δεν με αφήνει. Πάω στο ψυγείο και παίρνω ένα παγωμένο τσάι. Η πρώτη γουλιά είναι αυτή που μου δίνει την ενέργεια, νιώθω την γεύση από το δροσερό ροδάκινο να διαπερνάει το σώμα και να φέρνει την ανατριχίλα. Κι εκεί είναι που μου έρχεται στο μυαλό το μαγικό άγγιγμα, αυτό που σε στέλνει έστω και για δευτερόλεπτα σε μία άλλη διάσταση, όπως νιώθεις όταν “κλέβεις” το άρωμα από ένα νυχτολούλουδο στον δρόμο. Το μαγικό άγγιγμα όμως μεταφράζεται σε “Magic Touch” από Sky Dance. Μια μελωδία που πραγματικά όσες φορές την ακούω νιώθω το τσάι ροδάκινο να συνοδεύεται μέσα στο παγωμένο ποτήρι δίπλα στο κύμα κι εγώ απλά να χαζεύω το ηλιοβασίλεμα. Υπόψιν, ακόμα δεν έχω φύγει διακοπές.. 🙂
Τετάρτη.
Μέσα της βδομάδας και οι εντάσεις κάπως ανεβαίνουν, ψώνια, τελευταίες υποχρεώσεις, η κάθε επαγγελματική απαίτηση μπορεί αυτή την στιγμή να μοιάζει με ένα βουνό που αν μη τι άλλο δεν θέλεις για κανένα λόγο να ανέβεις, αν και ξέρεις ότι μπορείς πιστεύεις πως δεν το έχεις. Έτσι σκέφτομαι ότι θέλω μια επιβλητική μουσική στα αφτιά μου. Τόσο επιβλητική που θα μου δώσει όλη αυτή την ενέργεια που απαιτείται για να φτάσω στην κορυφή και να δω μετά την όαση που με περιμένει. Και κάπου εκεί εμφανίζεται το Sub Pielea Mea (midi culture remix) από τους Carla’s Dreams. Ναι, ακούγεται το Heroina μέσα κι αναρωτιέσαι, είναι αυτό που νομίζω..? Ίσως, είναι δεν είναι την δουλειά του την κάνει και με το παραπάνω, και φυσικά η συγκεκριμένη δεν πρόκειται να σε βλάψει και ποτέ. Πραγματικά αξίζει να το ακούσετε γιατί σίγουρα θα γίνει επιτυχία..
Πέμπτη.
Είναι βράδυ, βγαίνω έξω, κάπου εκεί στο κέντρο. Αυτό που λέμε down town. Πάω να βρω την παρέα σε ένα κλαμπάκι, ξέρω ότι παίζει καλή μουσική εκεί. Ξέρω ότι θα εκτονωθώ μιας και είναι η πρώτη μέρα της άδειας και η χαρά μου δεν περιγράφεται. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω δείξει κάτι προς τα έξω.. Ακόμα.. Ίσως γίνει σε λίγα λεπτά.. Κι όσο σκέφτομαι αυτό περνάω την είσοδο, τα φωτορυθμικά και τα λέιζερ έχουν τον βασικό ρόλο και η μουσική φυσικά τον πρωταρχικό. Προχωράω χωρίς να έχω αντιληφθεί ότι το κορμί μου περπατάει σε ρυθμούς λάτιν. “Για στάσου” λέω.. “Η φωνή αυτή είναι τόσο γνώριμη, την έχω ακούσει σίγουρα. Μου θυμίζει το Ginza, το Tranquila”. Βγάζω το κινητό και μπαίνω στην αγαπημένη εφαρμογή αναζήτησης. Και να.. Ο J Balvin με Zion & Lennox στο Otra Vez. Πόσο καλοκαίρι πλέον..?!?!?!
Παρασκευή.
Η ώρα είναι 4:04, στις 6:30 θα χτυπήσει το κουδούνι, θα είναι η φίλη μου που θα έρθει για να με πάρει και να πάμε στο λιμάνι, τα πράγματα σχεδόν τελειωμένα και η μπαταρία του laptop έτοιμη να παραδοθεί κι αυτή. Σε σημείο που αναρωτιέμαι αν θα προλάβω να τελειώσω το ημερολόγιο. Με έχει πιάσει μια αγωνία για το ταξίδι, σκέφτομαι αν τα έχω πάρει όλα, η βαλίτσα φυσικά είναι έτοιμη να εκραγεί, το back pack επίσης, και κάτι άλλα ψιλοπράγματα παραδίπλα. Πάνω στο τραπέζι έχω το mp3 player κολλημένο στην τελευταία μουσική ενημέρωση που του έκανα. Κοιτώ την οθόνη του για να τσεκάρω και την μπαταρία. Βλέπω είναι στο 99%, λίγο ακόμα και θα έχει φορτίσει.. Μπροστά περνάνε τα γράμματα και είναι ένας τίτλος που δεν μου λέει κάτι, βάζω να ακούσω μέχρι να φτάσει στο 100%.. Ο Matoma παρέα με Becky Hill, μου έρχεται η deep house επιλογή που είχα κάνει για το ταξίδι στο μυαλό, και οι στίχοι του False Alarm παράλληλα..
I heard sirens in my head
From the first time that we met
Thought it was a false alarm
Yeah, we started as a spark
Κάπου εδώ θα κλείσω την βδομάδα αυτή με τα μάτια μου να παραδίνονται στην γλυκιά αναμονή του ύπνου και την αγωνία να σηκωθώ στην ώρα μου ώστε να μην έχω άλλες εκπλήξεις.. Γιατί μετά, πραγματικά δεν θα το αντέξω.. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού και καλή προσαρμογή, η περίοδος των αλλαγών και των νέων στόχων έρχεται! Εμείς, θα τα πούμε από την Πάρο πλέον την άλλη βδομάδα..
© 2016, Panagiotis Vasiliadis. All rights reserved.
