Όπως σας είχα υποσχεθεί στον επίλογο του προηγούμενου μου αφιερώματος, έφτασε η ώρα για το επόμενο μέσα από το οποίο θα ανακαλύψουμε μαζί καλλιτέχνες παγκοσμίου φήμης που πέρασαν από την σκηνή της Eurovision!
Στο πλαίσιο αυτού του αφιερώματος θα συναντήσουμε καλλιτέχνες που συμμετείχαν στον διαγωνισμό στην αρχή της καριέρας τους με τον διαγωνισμό να παίζει σημαντικό παράγοντα για την μετέπειτα πορεία τους αλλά και καλλιτέχνες που ήδη ήταν γνωστοί παγκοσμίως όταν συμμετείχαν σε αυτόν αλλά έκαναν κι αυτοί το πέρασμά τους για διάφορους λόγους: είτε επειδή πολύ απλά το γούσταραν είτε επειδή το χρειαζόντουσαν ως έξτρα προβολή! Γιατί μη ξεχνάτε, η Eurovision είναι ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που παρακολουθείται από εκατομμύρια κόσμου.
Επειδή το συγκεκριμένο αφιέρωμα είναι σχετικά μεγάλο (θα μπορούσε άνετα να είναι και το διπλάσιο θεωρώ!!) θα το χωρίσουμε σε δύο μέρη: Το πρώτο, που θα αναλύσουμε σήμερα, παρουσιάζει καλλιτέχνες που όταν συμμετείχαν στον διαγωνισμό δεν ήταν γνωστοί, ωστόσο στη πορεία (τους) γνώρισαν ΤΗΝ επιτυχία, κυρίως σε παγκόσμιο επίπεδο, με πολλούς δίσκους, συναυλίες, συνεντεύξεις και θαυμαστές στο ενεργητικό τους! Στο δεύτερο μέρος, που θα αναλύσουμε αύριο, θα δούμε καλλιτέχνες που ήδη είχαν γνωρίσει επιτυχία και που ήδη ήταν ισχυρά ονόματα στη παγκόσμια μουσική βιομηχανία (άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο) αλλά παρ’ όλα αυτά έκαναν μία στάση στη Eurovision κατά τη διάρκεια της καριέρας τους! Αυτούς άραγε, πως τους αντιμετώπισε το κοινό; Θα το μάθουμε στην πορεία…
Ξεκινάμε με το πρώτο μέρος, ευθύς αμέσως!
7+1 Διάσημοι Καλλιτέχνες που πήραν μέρος στη Eurovision! | Α’ Μέρος
“Οι μέχρι τότε… άγνωστοι!”
(Αναφέρονται με χρονολογική σειρά)
- Julio Iglesias (Ισπανία 1970)
O Julio Iglesias είναι (πλέον) ένας από τους σπουδαιότερους Ισπανούς τραγουδιστές, συνθέτες και ηθοποιούς με τις πωλήσεις των δίσκων του να ξεπερνάνε τα 150 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως! Έχει ερμηνεύσει και δισκογραφήσει τραγούδια σε 14 γλώσσες, γεγονός για το οποίο έχει βραβευτεί και τιμηθεί ενώ έχει στο ενεργητικό του αμέτρητα βραβεία εκ των οποίων και τρία βραβεία Guiness!
Γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1943 ως Julio José Iglesias de la Cueva στη Μαδρίτη. Ξεκίνησε τη καριέρα του το 1968 όταν κέρδισε τη πρώτη θέση στο Benidorm International Song Festival. Μετά τη νίκη του, υπέγραψε συμβόλαιο με την Discos Columbia κυκλοφορώντας τον πρώτο του δίσκο με τίτλο «Yo canto». Το 1970 συμμετείχε στον Ισπανικό Τελικό για την Eurovision κερδίζοντας και πάλι την πρώτη θέση, κερδίζοντας έτσι την ευκαιρία να εκπροσωπήσει τη πατρίδα του στον διαγωνισμό της Eurovision! Τραγούδησε για την «Gwendolyne» κερδίζοντας την 4η θέση! Το τραγούδι έφτασε στο #1 των charts της Ισπανίας χαρίζοντάς του τρομερή δημοτικότητα. Στη συνέχεια, κυκλοφόρησε τα τραγούδια «Un Canto A Galicia», «Se mi lasci non vale», «Manuela», «Je n’ai pas changé» τα οποία είχαν ιδιαίτερη απήχηση σε Γερμανία, Ιταλία και Γαλλία πουλώντας πολλά αντίτυπα! Η μεγαλύτερη ωστόσο επιτυχία του ήταν το τραγούδι «Abrázame» (1975) το οποίο έχει διασκευαστεί – μεταξύ άλλων – και στα Ελληνικά, το 1977, από τον Γιάννη Πουλόπουλο με τίτλο «Αγάπα με»! Το 1979 μετακόμισε στη Florida ξεκινώντας μια λαμπρή καριέρα έχοντας για δισκογραφική στέγη την CBS International. Κυκλοφόρησε δίσκους και τραγούδια σε πολλές γλώσσες πέρα από τα Ισπανικά όπως Αγγλικά, Γαλλικά, Πορτογαλικά και Γερμανικά. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 80 albums ενώ έχει συνεργαστεί κατά τη διάρκεια της καριέρας του με διάφορους καλλιτέχνες όπως ο Frank Sinatra, η Diana Ross, ο Stevie Wonder, η Dolly Parton, ο Paul Anka, o Charles Aznavour, o Sting, η Dalida, η Mireille Mathieu καθώς και με την δική μας Nana Mouskouri! Στη προσωπική του ζωή, ο Julio Iglesias έχει τρία παιδιά, με την πρώτη του σύζυγο Maria Isabel Preysler-Arrastía, και πέντε από τον δεύτερο γάμο του με την Ολλανδέζα Miranda Rijnsburger. Το τρίτο παιδί από τον πρώτο του γάμο, είναι ο δημοφιλής Ισπανός τραγουδιστής Enrique Iglesias!
- ABBA (Σουηδία 1974)
Το ξέρατε ότι οι ΑΒΒΑ πριν τη συμμετοχή τους στη Eurovision και φυσικά πριν την παγκόσμια αναγνώριση και την επιτυχία που ακολούθησε είχαν φάει πολλά «Χ»; Κι όμως! Οι τέσσερις νεαροί Σουηδοί τραγουδιστές και μουσικοί Agnetha Fältskog, Björn Ulvaeus, Benny Andersson και Anni-Frid Lyngstad προσπαθούσαν από τα μέσα της δεκαετίας του 60 να κάνουν καριέρα, φυσικά ως solo καλλιτέχνες και όχι όλοι μαζί, συμμετέχοντας σε διάφορα μουσικά φεστιβάλ είτε μόνοι τους είτε ως μέλη άλλων συγκροτημάτων. Το 1969 ο Benny και η Frid γνωρίστηκαν στα προκριματικά της Eurovision και ξεκίνησαν μία σχέση που κατέληξε και σε επαγγελματική συνεργασία. Την ίδια χρονιά, Agnetha και Björn συνυπήρξαν σε τηλεοπτικά γυρίσματα της Σουηδικής τηλεόρασης ξεκινώντας και εκείνοι σχέση. Το 1970 η Agnetha ηχογραφούσε το τρίτο προσωπικό της δίσκο «Som jag är» στα φωνητικά του οποίου βοηθούσε και ο Björn. Φωνητικά στον δίσκο κλήθηκαν να κάνουν τυχαία και το ζευγάρι Frid-Benny και έτσι γνωρίστηκαν και οι τέσσερις μαζί ξεκινώντας και μία ωραία φιλική σχέση.
Η ιδέα του να ενωθούν ως συγκρότημα ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των διακοπών που βρισκόντουσαν οι τέσσερις τραγουδιστές στην Κύπρο! Ονομάστηκαν Festfolket και κυκλοφόρησαν το τραγούδι «Hej, gamle man» χωρίς κάποια ιδιαίτερη επιτυχία. Συνέχισαν να κάνουν φωνητικά σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών ενώ παράλληλα ετοίμαζαν και τις δικές τους δισκογραφικές προτάσεις. Από το 1971 ξεκίνησαν να εμφανίζονται ως «Björn Benny & Agnetha Frida». Κυκλοφόρησαν τα τραγούδια «En karusell» και «People need love» ενώ αργότερα κυκλοφόρησε και το «Nina, Pretty Ballerina». Το 1973 συμμετέχουν στον Σουηδικό Τελικό για τη Eurovision με το «Ring-Ring» φτάνοντας όμως μέχρι την 3η θέση. Η ήττα αυτή πείσμωσε τον manager του συγκροτήματος Stig Anderson (ο οποίος συμμετείχε και στις δημιουργίες των τραγουδιών ως στιχουργός) κάνοντας τον να ξεκινήσει εντατικά τις ετοιμασίες για μία ακόμη συμμετοχή στον Σουηδικό τελικό της επόμενης χρονιάς. Στα μέσα του 1973 το συγκρότημα ονομάστηκε ABBA, προερχόμενο από τα αρχικά των μικρών ονομάτων των τραγουδιστών, ενώ το 1974 το συγκρότημα συμμετείχε ξανά στον Σουηδικό Τελικό για τη Eurovision, αυτή τη φορά κερδίζοντας την πρώτη θέση… Το άστρο των… ABBA είχε ξεκινήσει να λάμπει! Οι τέσσερις καλλιτέχνες συμμετείχαν στον διαγωνισμό της Eurovision με το «Waterloo». Κέρδισαν και εκεί την πρώτη θέση χαρίζοντας έτσι στην Σουηδία το πρώτο βραβείο! Η φήμη τους εκτοξεύτηκε σε όλη την Ευρώπη ενώ το «Waterloo» γνώρισε μεγάλη επιτυχία!
Μέχρι το 1982, όπου και διαλύθηκε το συγκρότημα (κυρίως λόγων των προσωπικών χωρισμών των ζευγαριών) οι ABBA κυκλοφόρησαν 8 δίσκους, 73 singles, 5 video albums, 2 live albums και 3 Box-Sets όλα γνωρίζοντας τεράστια παγκόσμια επιτυχία! Τραγούδια όπως τα: «Dancing Queen», «Mamma mia», «Lay all your love on me», «Gimme, Gimme, Gimme», «Money-Money-Money», “Voulez-Vous», «Take a chance on me», «Knowing me, knowing you», «The winner takes it all», «Thank you for the music» και αμέτρητα άλλα έμειναν στην ιστορία της μουσικής ενώ το 1998 η Βρετανίδα θεατρική συγγραφέας Catherine Johnson έγραψε ένα θεατρικό musical υπό τον τίτλο «Mamma mia!» βασισμένο στα τραγούδια του θρυλικού συγκροτήματος! Το θεατρικό ταξίδεψε σε πολλές χώρες και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες ενώ το 2008 κυκλοφόρησε και ως κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνίστρια την Meryl Streep και με τα γυρίσματα να γίνονται επί Ελληνικού εδάφους!
Το 2004, όταν η Eurovision διοργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ένα άκρως συγκινητικό video/αφιέρωμα των ABBA προβλήθηκε ως το διάλειμμα του Ημιτελικού δίνοντας λαβές για κάποια επανένωση του συγκροτήματος, κάτι που όμως, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, δεν επαληθεύτηκε…
- Olivia Newton John (Ηνωμένο Βασίλειο 1974)
Την ίδια χρονιά που πήγαν και κέρδισαν οι ABBA για λογαριασμό της Σουηδίας, την ίδια χρονιά που η νικήτρια της Eurovision 1964 έκανε την επανεμφάνισή της στον διαγωνισμό εκπροσωπώντας ξανά την Ιταλία (Gigliola Cinquetti) και την ίδια χρονιά που η χώρα μας έκανε την παρθενική της εμφάνιση στον διαγωνισμό με την Μαρινέλλα, το Ηνωμένο Βασίλειο στέλνει μία νεαρή Αγγλίδα τραγουδίστρια, μόνιμο κάτοικο ωστόσο της Αυστραλίας, εν ονόματι Olivia Newton John! 26 ετών τότε και μόλις με έναν δίσκο με σχετική επιτυχία στο ενεργητικό της, η Olivia Newton John εκπροσωπεί το Ηνωμένο Βασίλειο στη Eurovision 1974 με το τραγούδι «Long live love» το οποίο κατακτά την 4η θέση! Και κάπως έτσι ανοίγει ο δρόμος της επιτυχίας…
Ακολούθησαν κυκλοφορίες τραγουδιών και δίσκων με επιτυχία, βραβεία Grammy και συμμετοχές σε συναυλίες σε Αμερική και Ευρώπη, ωστόσο το μεγάλο μπαμ για την Olivia ήρθε το 1978, τέσσερα χρόνια μετά την συμμετοχή της στη Eurovision, όταν πρωταγωνίστησε στο κινηματογραφική εκδοχή του μιούζικαλ του 1971 «Grease» στο ρόλο της Sandy, δίπλα στον John Travolta! Τη χρονιά εκείνη η ταινία έσπασε τα ταμεία ενώ το soundtrack που περιλάμβανε τραγούδια όπως τα: «You’re the one that I want», «Summer nights» και «Hopelessly devoted to you» γνώρισε τεράστια απήχηση πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον πλανήτη! Το 1980 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Xanadu» που όμως δεν είχε την ίδια απήχηση με το «Grease». Ωστόσο τα τραγούδια της ταινίας, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία φτάνοντας στο #1 πολλών χωρών σε Αμερική και Ευρώπη για αρκετές βδομάδες.
To 1981 η Olivia Newton John κυκλοφόρησε τον πιο επιτυχημένο δίσκο της καριέρας της, το «Physical» που έγινε 2πλά πλατινένιος και που περιείχε τις επιτυχίες «Landslide», «Make a move on me» και φυσικά το «Physical»! Ακολούθησαν πολλοί ακόμη δίσκοι, συμμετοχές σε ταινίες (μιας και η ίδια ήταν και ηθοποιός) ενώ το 2000, όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στην Αυστραλία, η ίδια μαζί με τον John Farnham τραγούδησαν το «Dare to dream» κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης των αγώνων. Από το 1984 μέχρι και το 1995 ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό και χορευτή Matt Lattanzi ενώ από το 2008 μέχρι και σήμερα είναι παντρεμένη με τον John Easterling. To 1986, απέκτησε την μονάκριβη κόρη της, επίσης τραγουδίστρια, Chloe Rose Lattanzi. Το 1992 διαγνώσθηκε με καρκίνο του μαστού που όμως ευτυχώς ξεπέρασε με τις κατάλληλες θεραπείες. H Newton John εξακολουθεί να δισκογραφεί μέχρι και σήμερα, φυσικά μη γνωρίζοντας την ίδια επιτυχία όπως παλιά, ωστόσο οι συναυλίες της γεμίζουν από τους θαυμαστές της που της ζητάνε συνεχώς τα παλιά καλά τραγούδια, αυτά που η ίδια δεν αρνείται ποτέ να λέει…
- Johnny Logan (Ιρλανδία 1980, 1987)
Το 1980 η Ιρλανδία εκπροσωπείται στον διαγωνισμό της Eurovision από έναν νεαρό τραγουδιστή, τον Johnny Logan. Κανείς δεν περίμενε, ότι ο ίδιος αυτός τραγουδιστής θα γνωρίσει μεγάλη παγκόσμια επιτυχία και θα χαρίσει όχι μία, όχι δύο αλλά τρεις νίκες στην Ιρλανδία στην πορεία του θεσμού! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Ο… μετέπειτα Mr. Eurovision, Johnny Logan, γεννήθηκε ως Seán Patrick Michael Sherrard στην Αυστραλία, στις 13 Μαΐου 1954. Όταν ο ίδιος ήταν τριών, μετακόμισε με την οικογένειά του, στην ιδιαίτερη πατρίδα τους την Ιρλανδία. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική κυρίως επηρεασμένος από τον πατέρα του, Patrick O’ Hagan που ήταν σπουδαίος τενόρος. Ξεκίνησε με μαθήματα κιθάρας ενώ από τα 13 του άρχισε να συνθέτει τα δικά του κομμάτια. Υιοθέτησε το ψευδώνυμο «Johnny Logan» από τον ομώνυμο ρόλο του Sterling Hayden στην western ταινία του 1954 «Johnny Guitar». Τα πρώτα του βήματα ξεκίνησαν το 1977 όταν συμμετείχε στο musical «Adam and Eve» έχοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Αδάμ, ενώ το 1979 ήρθε τρίτος στην προεπιλογή της χώρας για τη Eurovision με το κομμάτι «Angie». Το 1980 εκπροσώπησε τελικά την Ιρλανδία με το «What’s another year» κερδίζοντας την πρώτη θέση με 143 βαθμούς! Αυτή ήταν και 2η νίκη της Ιρλανδίας στη Eurovision! Το τραγούδι γνώρισε μεγάλη επιτυχία έφτασε πολύ ψηλά στα charts διαφόρων χωρών, όπως η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Σουηδία και η Νορβηγία με χαμηλότερη θέση η 5η στα charts της Αυστρίας! Αμέσως μετά τη νίκη του και έχοντας το άγχος να συνεχίσει τη καριέρα του, ο Logan κυκλοφόρησε σχεδόν ταυτόχρονα τα δύο επόμενα singles του: «Save me» και «In London». Στόχος του ήταν μία μεγάλη καριέρα στην Αγγλία. Τα ραδιόφωνα ωστόσο δεν ήξεραν ποιο από τα δύο κομμάτια να προωθήσουν και έτσι, κανένα από τα δύο κομμάτια δεν γνώρισε επιτυχία. Λίγο αργότερα, ο Logan κυκλοφόρησε το single «Give a little bit more», διασκευάζοντας την μεγάλη επιτυχία του Cliff Richard, που επίσης δεν είχε την απήχηση που περίμενε. Μέχρι και το 1986, κυκλοφόρησε ακόμη μερικά τραγούδια χωρίς επιτυχία και έτσι ο ίδιος έχασε την αίγλη και την λάμψη που απέκτησε με την νίκη του στη Eurovision, χαρακτηρίζοντάς τον έτσι ως «Καλλιτέχνης της μίας επιτυχίας». Ο ίδιος ωστόσο κατήγγειλε την μη επιτυχία του στην χώρα λόγω κακής διαχείρισης από τους managers και λόγω της σχετικής απειρίας του στο μουσικό κόσμο. Το 1987 αποφάσισε να συμμετέχει και πάλι στη Eurovision, για να βοηθήσει την καριέρα του! Και εκεί συνέβη το απίστευτο: Στέφεται για 2η φορά νικητής ενώ το τραγούδι του «Hold me now» γίνεται παγκόσμια επιτυχία φτάνοντας στο #2 των Βρετανικών charts και όχι μόνο! Ο Logan παίρνει τα πάνω του και πάλι και κυκλοφορεί αμέσως μετά την διασκευή του κομματιού «I’m not in love» των 10cc και λίγο αργότερα το προσωπικό του κομμάτι «Heartland» τα οποία γνωρίζουν επιτυχία και τον καθιερώνουν ως αγαπημένο ερμηνευτή σε Ιρλανδία και Ευρώπη. Το 1992, συνθέτει το τραγούδι «Why me?» για την Linda Martin, το οποίο εξασφαλίζει ακόμη μία νίκη στη Eurovision για χάρη της Ιρλανδίας. Αξίζει εδώ, να αναφερθεί ότι το 1984, η Martin και ο Logan είχαν συνεργαστεί ξανά για τη Eurovision όταν ο δεύτερος συνέθεσε το κομμάτι «Terminal Three» για την πρώτη, κερδίζοντας την 2η θέση. Ακολούθησαν πολλά τραγούδια, κυρίως μπαλάντες, οι οποίες τον χαρακτήρισαν ως κορυφαίο ερωτικό τραγουδιστή ενώ ο διαγωνισμός της Eurovision άφησε ένα τεράστιο στίγμα στην μετέπειτα πορεία του. Πλέον ο ίδιος, δεν ασχολείται τόσο έντονα με τις κυκλοφορίες τραγουδιών και με τις εμφανίσεις ενώ μένει στην Ιρλανδία με την σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά. Με τρεις επιτυχημένες νίκες στο ενεργητικό του, ο Johnny Logan,άνετα δικαιώνει τον τίτλο του «Mr. Eurovision»!
- Lara Fabian (Λουξεμβούργο 1988)
Το 1988, το Λουξεμβούργο ζητά από μία νεαρή τραγουδίστρια με καταγωγή από το Βέλγιο και την Ιταλία, να συμμετέχει στη Eurovision. Η νεαρή αυτή τραγουδίστρια, αποδέχεται την πρόταση και εκπροσωπεί το μικρό κρατίδιο της Ευρώπης στον διαγωνισμό φτάνοντας στην υψηλή 4η θέση… Και κάπως έτσι, ξεκινά μία αξιοπρεπή διεθνή καριέρα για την νεαρή… Lara Fabian!
H Lara Fabian, γεννήθηκε το 1970 στο Βέλγιο από Φλαμανδό πατέρα και Ιταλίδα μητέρα. Τα πρώτα της χρόνια, τα πέρασε στην Ιταλία, από τα έξι της ζει στο Βέλγιο ενώ από το 1996, έχει και Καναδέζικη υπηκοότητα. Το πραγματικό της όνομα είναι Lara Crokaert. Το Lara της δόθηκε από την αγάπη που είχαν οι γονείς της στην ταινία «Doctor Zhivago» (η πρωταγωνίστρια λεγόταν Lara) ενώ το καλλιτεχνικό της επίθετο είναι μία παραλλαγή του ονόματος του θείου της, Fabiano. Από πολύ μικρή ηλικία, είχε μουσικές ανησυχίες εκτελώντας στο σπίτι και στο αυτοκίνητο των γονιών της άριες. Κάπου εκεί, οι γονείς της κατάλαβαν ότι η μικρή τους έχει καλλιτεχνική φλέβα και έτσι η Lara ξεκίνησε μαθήματα φωνητικής και πιάνου. Στα μόλις 10 της χρόνια άρχισε να συνθέτει τα δικά της κομμάτια, με μουσικές επηρεασμένες από τα είδωλά της Barbra Streisand και Queen! Στην εφηβεία της, άρχισε να συμμετέχει σε Ευρωπαϊκούς μουσικούς διαγωνισμούς κερδίζοντας πολλά βραβεία. Στα 18 της, το 1988, έρχεται η πρόταση από το κανάλι του Λουξεμβούργου για τη Eurovision. Ερμηνεύει τη μπαλάντα «Croire» φτάνοντας στην 4η θέση! Το τραγούδι κατάφερε να πουλήσει 500.000 αντίτυπα στην Ευρώπη.
Το 1990, η Fabian ξεκίνησε συνεργασία με τον μουσικό Rick Allison που έμελλε να γίνει μόνιμος συνεργάτης της. Μετακόμισαν στο Μόντρεαλ του Καναδά, τόπο καταγωγής του Allison, με σκοπό μία διεθνή καριέρα. Ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος ήρθε το 1991 υπό το όνομα της Lara, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Τα τραγούδια άρχισαν να παίζουν στα ραδιόφωνα, γεγονός που βοήθησε στην προώθηση του δίσκου, και το 1993 η Fabian παρέλαβε Πλατινένια βράβευση! Το 1994, κυκλοφόρησε ο δίσκος «Carpe diem» ο οποίος γνώρισε τρομακτική επιτυχία τόσο στον Καναδά, όσο και σε όλες τις Γαλλόφωνες χώρες της Ευρώπης καθιερώνοντας έτσι την Lara Fabian ως ένα μεγάλο όνομα και σπουδαίο μουσικό «αντίπαλο» της Celine Dion που επίσης τότε γνώριζε επιτυχία στις Γαλλόφωνες χώρες της Ευρώπης και που επίσης είχε ξεκινήσει από την Eurovision του 1988! Μία όμορφη σύμπτωση… Στον δίσκο αυτόν συμπεριλαμβανόταν και η διασκευή του τραγουδιού «Je suis malade» του Serge Lama που απογειώθηκε από την δραματική ερμηνεία της Lara. Το 1996 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Pure» ο οποίος περιείχε τις κορυφαίες επιτυχίες «Je t’ aime», «Si tu m’aimes», «Tout», ο αντι-ομοφοβικός ύμνος (όπως χαρακτηρίστηκε) «La Différence» και μια διασκευή της Ιταλικής μπαλάντας του Massimo Ranieri «Perdere L’ amore». Ο δίσκος σε λιγότερο από δύο εβδομάδες έγινε πλατινένιος πουλώντας πάνω από 3.000.000 αντίτυπα, η Lara κέρδισε πολλά βραβεία ενώ μέχρι και σήμερα αποτελεί έναν από τους πιο εμπορικούς Γαλλόφωνους δίσκους. Το 1999 ακολούθησε ο τέταρτος κατά σειρά δίσκος της Lara που ήταν και ο πρώτος αγγλόφωνος της. Περιείχε τις επιτυχίες «I will love again», «I am who I am» και «Adagio». O δίσκος έγινε χρυσός σε Καναδά, Γερμανία, Νορβηγία και Ελβετία, πλατινένιος σε Γαλλία, Βραζιλία και Βέλγιο και τριπλά-πλατινένιος στην Πορτογαλία. Την ίδια χρονιά, η Fabian κερδίζει το βραβείο Καλύτερης Benelux (στις χώρες Λουξεμβούργο, Βέλγιο και Ολλανδία) Τραγουδίστριας στα World Music Awards! Το ίδιο βραβείο καταφέρνει να κερδίσει και το 2001 χάρη στη κυκλοφορία του δίσκου «Nue» που περιείχε τις επιτυχίες «Immortelle», «Parce que tu pars» και «J’y crois encore» και που έγινε χρυσός σε Βέλγιο και Ελβετία και διπλά πλατινένιος στην Γαλλία. Το 2002 η Fabian κάνει μία επιτυχημένη sold out περιοδεία σε Βέλγιο και Γαλλία και κυκλοφορεί το live δίσκο και dvd «Lara Fabian Live».
Ακολούθησαν πολλές επιτυχημένες συναυλίες, τραγούδια που αγαπήθηκαν από το κοινό, βραβεύσεις και δίσκοι με μεγάλες πωλήσεις, με τελευταίο το «Ma vie dans la tienne» που κυκλοφόρησε το 2015 από την Warner Music France και που έγινε χρυσό σε Βέλγιο και πλατινένιο στην Γαλλία. Η Fabian έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες απ’ όλες τις χώρες, ανάμεσα στους οποίους και ο Μάριος Φραγκούλης με τον οποίον έχουν δώσει δύο κονσέρτα στην Αθήνα το 2008: το ένα στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού και το άλλο στο «Αθηνών Αρένα», κατά τη διάρκεια του οποίου η σπουδαία ερμηνεύτρια κατέπληξε τους πάντες με την Ελληνική προφορά της στην ερμηνεία του «Μην τον ρωτάς τον ουρανό» του Χατζηδάκι. Η τελευταία προγραμματισμένη συναυλία της Fabian στην Αθήνα, στις 21 Σεπτεμβρίου 2016, δυστυχώς ακυρώθηκε μόλις λίγα λεπτά πριν βρεθεί η ίδια στη σκηνή, λόγω κακοκαιρίας. Στα τέλη του 2017 αναμένεται η καινούργια δισκογραφική δουλειά της.
- Celine Dion (Ελβετία 1988)
Ποιος θα περίμενε άραγε, ότι το άχαρο εκείνο κορίτσι, μόλις 20 ετών, που εκπροσωπούσε φοβισμένο μία κεντρική χώρα της Ευρώπης, ενώ δεν είχε καμία σχέση με αυτήν, θα γινόταν σε μερικά χρόνια από τότε, ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας; Σίγουρα ΚΑΝΕΙΣ! Ούτε καν η ίδια!
Το 1988, η Ελβετική τηλεόραση διοργανώνει εθνικό τελικό για την ανάδειξη της συμμετοχής της στη Eurovision! Την πρώτη θέση κερδίζει η σύνθεση «Ne partez pas sans moi» που ερμηνεύει μία Καναδικής προέλευσης νεαρή τραγουδίστρια, εν ονόματι Celine Dion. Η Celine διαγωνίζεται στην Eurovision και μετά από μία βαθμολογία-θρίλερ, κερδίζει την πρώτη θέση αφήνοντας πίσω, με μόλις έναν βαθμό διαφορά, τη συμμετοχή της Αγγλίας! Αυτό ήταν! Μια λαμπρή καριέρα μόλις ξεκινούσε…
Η Celine Dion γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1968, στο Quebec του Καναδά. Είναι το νεότερο μέλος μίας πολυμελούς οικογένειας, αφού έχει συνολικά 13 αδέρφια! Όλα ξεκινούν το 1980 όταν ο αδερφός της Celine, Michael Dion, δίνει ένα demo της αδερφής της στον manager René Angélil για να το ακούσει. Ο Angélil, συγκινείται τόσο από την φωνή της μικρής που δίνει υπόσχεση στον εαυτό του αλλά και στην υπόλοιπη οικογένεια Dion ότι θα κάνει τη Celine μεγάλο αστέρι… Λες και το ήξερε! Το 1981, βάζει υποθήκη το ίδιο του το σπίτι, για να χρηματοδοτήσει ο ίδιος τον πρώτο της δίσκο ο οποίος κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «La voix du bon dieu» γνωρίζοντας σχετική επιτυχία στο κοινό του Καναδά. Επόμενος σταθμός, η Ιαπωνία όπου η Celine συμμετέχει στο Yamaha World Song Festival 1982 κερδίζοντας το βραβείο καλύτερης εμφάνισης αλλά και του καλύτερου τραγουδιού για το «Tellement j’ai d’amour pour toi». Το 1983 κυκλοφορεί το κομμάτι «D’amour ou d’amitié» που γνωρίζει επιτυχία και στη Γαλλία, εκτός από τον Καναδά, και κερδίζει δύο βραβεία στα Felix Awards. Το 1988, ο René Angélil την πείθει να συμμετέχει στη Eurovision για να κερδίσει η ίδια περισσότερη δημοσιότητα. Έτσι και έγινε… Η Celine κερδίζει την πρώτη θέση έχοντας για όπλο τη μοναδική φωνή της και γνωρίζει επιτυχία σε όλη την Ευρώπη. Από το 1989 και μετά, στόχος των Dion και Angélil είναι η διεθνή καριέρα. Η Celine αρχίζει εντατικά μαθήματα Αγγλικών και προσέχει περισσότερο την εμφάνισή της ενώ στα μέσα της ίδιας χρονιάς κυκλοφορεί το κομμάτι «Where does my heart beat now?» που ακούγεται για πρώτη φορά επίσημα στην έναρξη της Eurovision 1989!
Ο δίσκος «Unison» που κυκλοφορεί το 1990 γίνεται 7 φορές πλατινένιος στον Καναδά, πλατινένιος στις Η.Π.Α. και χρυσός σε Γαλλία και Αγγλία. Παγκοσμίως, ξεπερνά τα 3.000.000 αντίτυπα σε πωλήσεις. Ακολουθούν πολλοί ακόμα πετυχημένοι δίσκοι, τόσο στα Αγγλικά όσο και στα Γαλλικά, αμέτρητα βραβεία, υπερβολικά πολλές sold out συναυλίες σε όλον τον κόσμο και φυσικά κορυφαία στιγμή στην καριέρα της Celine θεωρείται η ερμηνεία της στο κομμάτι «My heart will go on», τραγούδι που χρησιμοποιήθηκε ως επίσημο soundtrack για την ταινία «Τιτανικός». Ένα κομμάτι που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από όλον τον κόσμο και που βραβεύτηκε – μεταξύ άλλων – με το Oscar Καλύτερου Τραγουδιού σε ταινία. Και να φανταστείτε ότι η ίδια η Celine δεν ήθελε καν να πει αυτό το τραγούδι διότι όταν το πρωτοάκουσε δεν της άρεσε καθόλου, ενώ η ηχογράφηση του κομματιού είναι ένα απλό demo που έκανε η ίδια για χατήρι του συζύγου της που επέμενε πολύ. Τελικά, ο Angélil, ο συνθέτης του κομματιού James Horner και ο σκηνοθέτης της ταινίας James Cameron την έπεισαν να το κυκλοφορήσουν ωστόσο η ίδια, δεν μπήκε στην διαδικασία να το ηχογραφήσει εκ νέου και έτσι απλά κυκλοφόρησε το demo του κομματιού, που κρίθηκε έτσι και αλλιώς από τον συνθέτη κάτι παραπάνω από αρκετό και υπέροχο! Το τραγούδι έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας της Dion, έφτασε στο #1 σχεδόν όλων των χωρών της υφηλίου, πούλησε τρελά νούμερα αντιτύπων παντού και έγινε το πιο εμπορικό single του 1998.
Από το 1994 η Celine Dion και ο René Angélil υπήρξαν παντρεμένο ζευγάρι, μέχρι που τους χώρισε ο θάνατος του René τον Ιανουάριο του 2016. Απέκτησαν μαζί τρία παιδιά.
Η Celine Dion θεωρείται μία από τις πιο εμπορικές τραγουδίστριες όλων των εποχών, καθώς έχει καταφέρει να πουλήσει παγκοσμίως πάνω από 200 εκατομμύρια αντίτυπα των δίσκων της!
- Dulce Pontes (Portugal 1991)
Ποιος γνήσιος λάτρης της (καλής) μουσικής μπορεί να αντισταθεί σε μία ξέγνοιαστη fado μελωδία; Ποιος μπορεί να μην συγκινηθεί στο άκουσμα ενός τόσο ταξιδιάρικου μελωδικά μοιρολογιού; Θεωρώ κανείς! Ειδικά όταν αυτή η μελωδία συνοδεύεται από μία θεία φωνή όπως αυτή της Dulce Pontes!
H Dulce Pontes γεννήθηκε στις 8 Απριλίου του 1969 στο Montijo, μία πόλη κοντά στη πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, τη Λισαβόνα. Ξεκίνησε από μικρή μαθήματα πιάνου, φωνητικής αλλά και υποκριτικής ωστόσο δε περίμενε ποτέ ότι θα έφτανε η εποχή που θα την αποκαλούσαν παγκοσμίως ιέρεια του fado! Η καριέρα της ξεκίνησε γύρω στα 18 της όταν συμμετείχε ως ηθοποιός σε τηλεοπτικά και θεατρικά έργα. Ως ερμηνεύτρια, συμμετείχε σε διάφορα εγχώρια μουσικά φεστιβάλ. Το 1991, στα 22 της, συμμετείχε στην προεπιλογή του τραγουδιού της Πορτογαλίας για τη Eurovision, κερδίζοντας την πρώτη θέση! Έπαθλο ήταν η εκπροσώπηση της χώρας, όπως και έγινε. Η Dulce ταξίδεψε στη Ρώμη της Ιταλίας, όπου διοργανωνόταν τότε ο διαγωνισμός, εκπροσωπώντας την πατρίδα της με το τραγούδι «Lusitana Paixão». Κέρδισε την 8η θέση, η οποία μέχρι και σήμερα θεωρείται μία από τις καλύτερες επιδόσεις της χώρας στην ιστορία του θεσμού.
Το 1992, κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος της καριέρας της με τίτλο «Lusitana» αλλά το μεγάλο μπαμ έγινε την αμέσως επόμενη χρονιά, το 1993, με την κυκλοφορία του 2ου προσωπικού της δίσκου «Lágrimas». Ο δίσκος αυτός περιείχε μία ατμοσφαιρική διασκευή ενός παραδοσιακού Πορτογαλικού τραγουδιού που είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά το 1955 με την φωνή της τεράστιας Amália Rodrigues. Το τραγούδι αυτό δεν ήταν άλλο φυσικά από το «Canção do Mar», το οποίο γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με την ονειρική φωνή της Pontes και χρησιμοποιήθηκε το 1996 ως βασικό soundtrack της ταινίας Primal Fear με πρωταγωνιστή τον Richard Gere. Αρκετοί καλλιτέχνες έχουν διασκευάσει το κομμάτι αυτό, πέρα από την Pontes, ανάμεσα στους οποίους και η δικιά μας Μαντώ που το κυκλοφόρησε στα Ελληνικά ως «Φταις εσύ» το 1997! Ωστόσο μία από τις πιο γνωστές διασκευές ήταν αυτή της Βρετανίδας Sarah Brightman το 2003 που το κυκλοφόρησε στα Αγγλικά ως «Harem» με μία πιο… dance διάθεση.
Η Pontes κυκλοφόρησε στη συνέχεια άλλους 8 δίσκους με πιο πρόσφατο τον δίσκο «Peregrinaçâo» που κυκλοφόρησε μόλις μερικές μέρες πριν! Έχει συνεργαστεί με πάρα πολλούς καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες Ελευθερία Αρβανιτάκη, Γιώργος Νταλάρας και Στέφανος Κορκολής σε συναυλίες στο Ηρώδειο, στο Θέατρο του Λυκαβηττού αλλά και στο Μέγαρο Μουσικής, ερμηνεύοντας μεταξύ άλλων τραγούδια και στα Ελληνικά!
- Dana International (Ισραήλ 1998, 2011)
Η φήμη της παραμένει στο 1998 όταν έγινε παγκοσμίως γνωστή μετά τη νίκη της στη Eurovision εκείνης της χρονιάς, ακόμα και αν έχει γευτεί στη συνέχεια της πορείας της, μέχρι και σήμερα, καν και καν επιτυχίες! Στη μνήμη όλων όμως, θα παραμείνει μία diva… Η Diva του 1998!
Ήταν 2 Φεβρουαρίου του 1972 όταν στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ γεννήθηκε ο Yaron Cohen, το νεότερο από τα τρία παιδιά της οικογενείας Cohen. Από τα 11 του χρόνια, ήθελε να ασχοληθεί με το τραγούδι, επηρεασμένος από την εμφάνιση της Ofra Haza στη Eurovision του 1983. Ο Yaron όμως εκτός από την ενασχόλησή του με το τραγούδι, επιθυμούσε και κάτι ακόμα και μάλλον το επιθυμούσε πιο δυνατά: ήθελε να δραπετεύσει από το σώμα του αγοριού στο οποίο γεννήθηκε και ήθελε να μεταμορφωθεί σε γυναίκα. Από τα 13 του άρχισε να ντύνεται πιο θηλυκά ενώ στα 18 ξεκίνησε τα drag show για να μαζέψει χρήματα για την διόρθωση φύλλου που τόσο επιθυμούσε να κάνει. Κατά τη διάρκεια ενός show την προσέγγισε ο διάσημος Εβραίος μουσικός και Dj Offer Nissim και μαζί κυκλοφόρησαν το κομμάτι «Sa’Ida Sultana», μία σατυρική εκδοχή της επιτυχίας της Whitney Houston «My name is not Susan». Το κομμάτι γνώρισε μεγάλη επιτυχία και βοήθησε τον Yaron και να καθιερωθεί στο χώρο της μουσικής αλλά και να κερδίσει αρκετά χρήματα. Το 1993 ταξίδεψε στο Λονδίνο ως Yaron και γύρισε πίσω στο Ισραήλ ως Sharon! Λίγους μήνες αργότερα κυκλοφόρησε ο πρώτος της (πλέον!!) δίσκος με τίτλο «Danna International» ο οποίος έγινε χρυσός στη χώρα ενώ γνώρισε επιτυχία και σε άλλες χώρες όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία, παρά το γεγονός ότι η φήμη της θεωρούταν απαγορευμένη για…. ευνόητους λόγους σε αντίστοιχες χώρες! Το κομμάτι «Danna International» αγαπήθηκε έντονα από το κοινό που πλέον την αποκαλούσε έτσι, παρατσούκλι που τελικά της έμεινε και υιοθετήθηκε από την Sharon ως επίσημο καλλιτεχνικό όνομα! Το 1994 ακολούθησε ο 2ος δίσκος «Umpatampa» ο οποίος την έκανε ακόμα πιο γνωστή ενώ το 1995 η Dana έκανε την πρώτη της απόπειρα για τη Eurovision με το κομμάτι «Layla tov Eropa», το οποίο όμως βγήκε 2ο στον Εθνικό Τελικό της χώρας.
Ο 3ος δίσκος «Maganuna» που κυκλοφόρησε το 1996, έκανε πάταγο σε πωλήσεις στο Ισραήλ και περιείχε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας της, όπως το «Don Quixote», το ομώνυμο «Maganuna» και το «Cinquemilla»! Δύο χρόνια αργότερα όμως, έρχεται το μεγάλο μπαμ: η ευκαιρία να γίνει παγκοσμίως γνωστή ξεπερνώντας τα Εβραϊκά σύνορα! Το 1998 η Dana International εκπροσωπεί το Ισραήλ στη Eurovision με το κομμάτι «Diva». Ο κόσμος ξεσπά και διαχωρίζεται σε φανατικούς υποστηρικτές της και φανατικούς εχθρούς της. Η ίδια όμως έχει πραγματοποιήσει δύο από τα μεγαλύτερα όνειρά της: 1. Να συμμετέχει στη Eurovision και 2. Να κάνει τους πάντες να μιλούν για αυτήν! Το «Diva» μετά από μία βαθμολογία-θρίλερ, κερδίζει τη πρώτη θέση του διαγωνισμού χαρίζοντας στο Ισραήλ τη 3η του νίκη στην ιστορία του θεσμού (οι δύο πρώτες είχαν έρθει το 1978 και το 1979). Η Dana εμφανίζεται εκ νέου στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο όχι με την αρχική της εμφάνιση αλλά ντυμένη με μία μαύρη τουαλέτα και ένα μπολερό με πολύχρωμα φτερά και πούπουλα (δημιουργία του κορυφαίου Γάλλου σχεδιαστή Jean Paul Gaultier), εμφάνιση που έμεινε στην ιστορία! Σαν να ήξερε ότι θα ήταν η μεγάλη νικήτρια και είχε ταξιδέψει προετοιμασμένη για δύο εμφανίσεις! Το single του «Diva» πούλησε πολλά αντίτυπα παγκοσμίως και μπήκε σε ψηλές θέσεις των charts πολλών χωρών όπως η Βρετανία, η Ισπανία, το Βέλγιο, η Φινλανδία, η Ιρλανδία, η Σουηδία κ.α.
Το 1999 επιμελήθηκε το διάλειμμα της Eurovision διασκευάζοντας το τραγούδι «Free» του Stevie Wonder, τραγούδι που έδωσε τον τίτλο στην επόμενη δισκογραφική δουλειάς της, η οποία περιείχε άλλη μία διασκευή γνωστής παγκόσμιας επιτυχίας: του «Woman in love» της Barbra Streisand! Ακολούθησαν ακόμη μερικοί δίσκοι που όμως δεν γνώρισαν την επιτυχία των προηγούμενων, ωστόσο η Dana έδωσε πολλές συναυλίες σε πολλές χώρες που είχαν τεράστια απήχηση.
Το 2005, στην επέτειο των 50 χρόνων για την Eurovision, το «Diva» ψηφίστηκε ως το 13ο καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών για τη Eurovision ενώ η ίδια βρέθηκε εκεί για να το παρουσιάσει αλλά και για να διασκευάσει την συμμετοχή του Λουξεμβούργου του 1978 «Parlez-Vous Francais?» των Baccara. Φυσικά και το έκανε κλέβοντας για ακόμη μία φορά τις εντυπώσεις κυρίως με τις στιλιστικές της επιλογές!
Το 2008 συνέθεσε τη συμμετοχή του Ισραήλ στη Eurovision ενώ το 2011 εκπροσώπησε για ακόμη μία φορά τη χώρα, με το χαρούμενο αλλά μέτριο κομμάτι «Ding Dong», το οποίο (δυστυχώς ή ευτυχώς) δεν κατάφερε να προκριθεί στον γύρο του τελικού. Η τελευταία της δισκογραφική δουλειά ήταν το 2016 όταν κυκλοφόρησε το κομμάτι «We can make it» σε συνεργασία με τον πιστό της φίλο και συνάδελφο Offer Nissim.
Και κάπου εδώ ολοκληρώνεται το πρώτο μέρος του αφιερώματος “Διάσημοι Καλλιτέχνες που πήραν μέρος στη Eurovision!” με τίτλο “Οι μέχρι τότε… άγνωστοι!”.
Μείνετε συντονισμένοι στο Music Hunter, διότι αύριο θα δημοσιευτεί το δεύτερο μέρος του αφιερώματος μας με… τον χιουμοριστικό τίτλο “Οι… «Ναι! Με ήξεραν και από χθες!»”.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Νιώστε ελεύθερα να αφήσετε τα όποια σχόλιά σας παρακάτω!
Krikor Kevorkian
© 2017, Krikor Kevorkian. All rights reserved.