Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ «9+1 Ιστορίες» η Ελευθερία Αρβανιτάκη επιστρέφει σε νέα δισκογραφική στέγη και με δικό της label. Η συνεργασία της με την PANIK Entertainment Group εγκαινιάζεται αυτόν τον Σεπτέμβριο, με ένα ολοκαίνουριο τραγούδι που κυκλοφορεί στο προσωπικό της label με τίτλο rEAct.
Single Cover
«Την ίδια στιγμή να ζούμε» ο τίτλος του νέου single ή πώς μια παρέα αγαπημένων συνεργατών της Ελευθερίας έφτιαξαν ένα τραγούδι που ξυπνάει την διάθεσή μας για γιορτή και φιλοδοξεί να μας κάνει να το τραγουδάμε στις δικές μας παρέες. Το τραγούδι υπογράφουν ο Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης (σύνθεση) και η Λήδα Ρουμάνη (στίχοι).
Ένας από τους καλύτερους jazz μουσικούς της γενιάς του, δεξιοτέχνης ντράμερ και σταθερός συνεργάτης της Ελευθερίας Αρβανιτάκη τα τελευταία 8 χρόνια, ο Αλέξανδρος Κτιστάκης γράφει για πρώτη φορά μουσική για εκείνη, αντλώντας έμπνευση από την ελληνική μουσική παράδοση.
Το στοιχείο της πρωτιάς ωστόσο υπάρχει και στη συνεργασία της Λήδας Ρουμάνημε τον συνθέτη. Η ίδια συμμετέχει από το 2004 στιχουργικά σε δισκογραφικές δουλειές της Ελευθερίας αλλά και σε άλλων γνωστών ερμηνευτών και έχει υπογράψει ορισμένες από τις πιο γνωστές πρόσφατες επιτυχίες της. Ο λόγος της εδώ είναι ευθύς και λιτός, ταιριαστός με τον δρόμο που δείχνει ο συνθέτης.
Η παρέα διευρύνεται από τη συμμετοχή των ΤΑΚΙΜ που υπογράφουν την ενορχήστρωση και την μουσική παραγωγή, άλλη μια πρωτιά για το τραγούδι αυτό και την Ελευθερία. Η μπάντα που κρατάει ζωντανή την μουσική μας παράδοση και δεν την αφήνει να συζητιέται ως μνήμη, έξι από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής που παίζουν με τέμπο και λυγμό όλοι, σαν μια ανάσα, συνεργάζονται για πρώτη φορά με την Ελευθερία. Με την καθοδήγηση του εξαίρετου μουσικού Θωμά Κωνσταντίνου – συνεργάτη της Ελευθερίας για πολλά χρόνια – πήραν το τραγούδι αυτό και του έδωσαν την δική τους πνοή.
“Την ίδια στιγμή να ζούμε “ – Ένα τραγούδι που κουβαλάει την μακρόχρονη πορεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη στο ελληνικό τραγούδι και μας θυμίζει τον ήχο που την καθόρισε.
Ένα τραγούδι γεμάτο φως, μια μικρή γιορτή με την σφραγίδα των ΤΑΚΙΜ.
Σα γελάς Θεός μου μοιάζειςΜε χορεύεις, δε σ’ αφήνω
με μεθάς κι εγώ σε πίνω
Ρεφραίν:
Αααα, να κοιμηθείς κι εσύ
την ίδια σκηνή να δούμε
Αααα, ν’ αρχίσει το πρωί
την ίδια στιγμή να ζούμε
Στων ματιών σου τις κρυψώνες
δώσ’ μου ήλιο και χειμώνες
Δώσ’ μου ήλιο, φώτισέ με
τα σκοτάδια μη σου φταίνε
Ρεφραιν:
Αααα, να κοιμηθείς κι εσύ
την ίδια σκηνή να δούμε
Αααα, ν’ αρχίσει το πρωί
την ίδια στιγμή να ζούμε
Σύνορο εσύ δικό μου
πιο μακριά δεν έχει φως μου
Με κοιτάζεις και τα χάνω
αχ, να σ’ είχα παραπάνω
© 2017, George Michail. All rights reserved.