Ήταν δώδεκα ετών. Είπε ψέματα για την ηλικία της για να βρεθεί ως υποψήφια σε διαγωνισμό ταλέντων του ΡΙΚ στην Κύπρο. Παρέα με την αδερφή της, Λία, τραγουδούν το ‘Ανθισμένες Βυσσινιές‘ του Γιώργου Κατσαρού (πρώτη εκτέλεση Μαρινέλλα) και ‘Ο Ουρανός Φεύγει Βαρύς‘ του Σταύρου Κουγιουμτζή (πρώτη εκτέλεση Γιώργος Νταλάρας). Μπορεί να μοιάζει με τα πρώτα λεπτά μιας ταινίας αλλά αυτή είναι η αρχή για την Άννα Βίσση και την διαδρομή της μέχρι σήμερα.
“Η Άννα χωρίς τον Καρβέλα θα ήταν μια Χαρούλα Αλεξίου. Η ελληνική μουσική σκηνή χωρίς την Βίσση, είναι ό,τι και η διεθνής χωρίς τη Madonna!”
Αυτά είναι τα λόγια του Σταμάτη Κραουνάκη που περιγράφουν σε απόλυτο βαθμό τα πενήντα χρόνιας πορείας που γιορτάζει φέτος η Άννα Βίσση. Από τις αρχές του ’70 μέχρι και το 1981, η νεαρή Άννα Βίσση διανύει μια πορεία που για πολλούς μαρτυρά ότι έχουν μπροστά τους την νέα Αλεξίου ή όποια σε παρόμοιο στυλ και ύφος. Άλλωστε μέχρι και σήμερα σκληροπυρηνικοί θαυμαστές της προτιμούν αυτό που έδειχνε να ακολουθεί ως δισκογραφία παρά το τι ακολούθησε μέχρι σήμερα, παρά την όποια επιτυχία.
Εκείνον τον διαγωνισμό στο ΡΙΚ της Κύπρου, τον κερδίζει. Έρχεται στην Αθήνα και ηχογραφεί το πρώτο της τραγούδι, εξ ου και τα πενήντα χρόνια καριέρας, το 1973. Είναι το ‘Λέγοντας και Κλαίγοντας‘ για το 45αρι του Γιάννη Καλαντζή με τον τίτλο ‘Ω! Τι Κόσμος Μπαμπά‘.
Την ίδια περίοδο συμμετέχει στο έργο ‘Αγία Τηλλυρία‘ του συνθέτη Γιώργου Κοτσώνη με μελοποιημένη ποίηση του Σπύρου Παπαγεωργίου (δείτε εδώ) αλλά και στο soundtrack του ντοκιμαντέρ του Γιώργου Φιλή ‘Γρηγόρης Αυξεντίου, ένας ήρωας με το μνημοσκόπιο‘.
Η τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση στην Κύπρο, πριν την είσοδο της στην δισκογραφία της Αθήνας μέσω της εταιρίας Μάτσα, γίνεται στην εκπομπή της Φρύνης Φεραίου, ‘Απόψε μαζί μας‘.
Η Άννα Βίσση έρχεται στην Αθήνα και εμφανίζεσαι στα θρυλικά ‘Δειλινά‘ και η πρώτη της συνεργασία είναι με ονόματα όπως: Γιώργο Νταλάρα, τη Χαρούλα Αλεξίου, τον Πάνο Λαμπρόπουλο και τη Μαρία Ρωμανού.
Κάπου εκεί, έχουμε και το πρώτο εξώφυλλο της ζωής της, φυσικά στο περιοδικό ‘Κατερίνα‘΄.
Μέσα σε μια χρόνια, 1974, συμμετέχει σε τέσσερα από τα δεκαοχτώ τραγούδια του δίσκου ‘18 λιανοτράγουδα της μικρής πατρίδας‘, των Θεοδωράκη-Ρίτσου. Ακόμα μια συμμετοχή στη σειρά δίσκων ‘Welcome to Greece’, υπό την εποπτεία του Μάνου Χατζιδάκι.Αλλά και στις ‘Μικρές Πολιτείες’ του Γιώργου Νταλάρα και του Σταύρου Κουγιουμτζή με δυο τραγούδια. Το ένα από αυτά είναι φυσικά το ‘Σ’ αγαπώ‘.
(Το 1974 γνωρίζει για πρώτη φορά τον Νίκο Καρβέλα και συμμετέχει με ένα τραγούδι στο δίσκο που κυκλοφορεί ο νέος συνθέτης τότε της Minos).
Το 1975 ακόμα μια συνεργασία με τον Μίκη Θεοδωράκη για το ‘Γράμματα από τη Γερμανία‘ αλλά και ο δίσκος του Γιώργου Νταλάρα με τίτλο ‘Στα Ψηλά Τα Παραθύρια‘, όπου μοιράζεται μαζί του το ‘Στα Χρόνια Της Υπομονής‘. Ένα από κλασσικά κομμάτια της καριέρας της.
Ενώ συνεχίζει να εμφανίζεται με τον Γιώργο Νταλάρα και την Χαρούλα Αλεξίου όλα αυτά τα χρόνια, συμμετέχει στο δίσκο ‘Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο / Έξη τραγούδια’ σε μουσική Μιχάλη Τερζή και ποίηση Παλαμά και Ρίτσου.
Το 1977 κυκλοφορεί το πρώτο της προσωπικό δίσκο με τον τίτλο ‘Ας Κάνουμε Απόψε Μια Αρχή‘. Ανάμεσα στους συντελεστές των πρώτων δεκατριών τραγουδιών της ήταν οι: Δ. Γεωργιάδης, Α. Βαρδής, Γ. Σπανός, Μ. Ελευθερίου. Το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου κερδίζει το πρώτο βραβείο στην κριτική επιτροπή και το πανελλήνιο βραβείο κοινού στο 16ο φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης.
Το 1978, η Άννα Βίσση, κάνει την πρώτη της προσπάθεια να βρεθεί στην Eurovision υπό την σημαία της Ελλάδας. Λαμβάνει μέρος με δύο συμμετοχές (‘Να ξέρεις σ’ αγαπώ’,’Ο κος Νόμπελ’) αλλά λόγω διαφωνιών των συνθετών και των δυο τραγουδιών, τελικά η συμμετοχή της ακυρώνεται και η Ελλάδα εκπροσωπείται από την Τάνια Τσανακλίδου.
Ο δεύτερος δίσκος της κυκλοφορεί το 1979, με τον τίτλο ‘Κίτρινο Γαλάζιο‘, και σημειώνει 100.000 πωλήσεις, πράγμα σπάνιο για τόσο νεαρό καλλιτέχνη. Η ίδια αναγράφεται ανάμεσα στους συντελεστές μιας και υπογράφει δυο τραγούδια αλλά από αυτό το δίσκο κερδίζουμε την διαχρονική επιτυχία με τον τίτλο ‘Αυτός που Περιμένω‘.
Με την έλευση της νέα δεκαετίας, 1980, η Άννα Βίσση καταφέρνει και εκπροσωπεί την Ελλάδα στην Eurovision μαζί με το συγκρότημα ‘Οι Επίκουροι‘. Το αποτέλεσμα είναι η 13η θέση.
Συνεργάζεται με τον Γιώργο Ζαμπέτα, Σταμάτη Κόκκοτα και Πασχάλη ενώ συμμετέχει στο παιδικό μιούζικαλ του Σάκη Τσιλίκη και του Γιάννη Καλαμίτση ‘Το τζιτζίκι και η παρέα του‘.
Εκείνη την χρονιά κυκλοφορεί και τον δεύτερο δίσκο της με τίτλο ‘Ναι‘ όπου περιλαμβάνει επιτυχίες όπως το ‘Όσο Έχω Φωνή‘ και ‘Το Ξέρω Θα ‘Ρθεις Ξανά‘. Αλλά και ένα τραγούδι που μπήκε τελευταία στιγμή στο δίσκο και έμελλε να γίνει από εκείνα που χαρακτηρίζουν ακόμα την ποιότητα της ως ερμηνεύτρια. Ήταν η ‘Μεθυσμένη Πολιτεία‘.
Μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία, η Άννα Βίσση συνεργάστηκε με την αφρόκρεμα της τότε εποχής τόσο στην σύνθεση όσο στιχουργικά. Βρέθηκε στο πάλκο πλάι σε καλλιτέχνες που πλέον, όπως και αυτή, έχουν ορίσει την νεότερη ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Κυκλοφόρησε δυο δίσκους, συμμετείχε σε πολλούς άλλους, εκπροσώπησε την χώρα στην Eurovision και όλα αυτά πριν κλείσει τα 25 της χρόνια.
Πριν μπούμε στην εποχή του Νίκου Καρβέλα…
(Πληροφορίες και αρχείο από το επίσημο site των Fannatics)
© 2023, Christos Vasilakopoulos. All rights reserved.