#Annaversary | Η εικοσαετία των μεγάλων επιτυχιών

Στο προηγούμενο άρθρο, αναλύσαμε την πρώτη δεκαετία της καριέρας της Βίσση με αφορμή την συμπλήρωση των πενήντα χρόνων της στην δισκογραφία και που γιορτάζει με δυο μεγάλες συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (βλ. εδώ). Ήταν μια δεκαετία που κατάφερε πολλά και πάνω απ’ όλα να χαρακτηριστεί ως η νέα μεγάλη φωνή και πολλοί να πιστέψουν ότι η πορεία της θα ήταν στην λεγόμενη έντεχνη σκηνή. Όμως καριέρα της θα έπαιρνε μια τελείως διαφορετική πορεία μες στην επόμενη δεκαετία του 1980.

“Διάβασα πως είναι φαν μου, όμως μετά που είδα και γνώρισα την Άννα στο Madison Square Garden, είμαι η μεγαλύτερή της θαυμάστρια!”. Aretha Franklin

Μπορεί να τον είχε γνωρίσει το 1974 όπου και συνεργάστηκαν για πρώτη φορά αλλά στις αρχές του 1980 έρχεται μια και καλή στην ζωή της, τόσο την επαγγελματική και όσο και την ιδιωτική. Ο λόγος για τον Νίκο Καρβέλα ή καλύτερα Λεονάρδο;

Η Άννα Βίσση, το 1981, κυκλοφορεί νέο δίσκο με τίτλο το όνομα της και την μουσική υπογράφει ο Νίκος Καρβέλας αλλά με διαφορετικό επώνυμο, μιας και ήταν σε διαφορετικές δισκογραφικές εταιρίες. Στιχουργικά βλέπουμε και το όνομα του Γιάννη Πάριου αλλά και της ίδιας της Βίσση. Αυτή είναι η αρχή ενός διδύμου που η κοινή τους πορεία φτάνει μέχρι και το σήμερα.

Το 1982, η Βίσση φεύγει από την εταιρία της και μαζί με τον Καρβέλα ιδρύουν την δική τους και κυκλοφορούν το δίσκο ‘Είσαι Το Σήμερα Και Είμαι Το Χθες‘. Ένας δίσκος που όλοι οι στίχοι είναι της Βίσση αλλά που δυστυχώς μετά από δικαστική διαμάχη με την προηγούμενη εταιρίας της, το ζευγάρι χάνει και αναγκάζεται να αποσύρει το δίσκο από την αγορά.

Εκείνη την χρονιά και ενώ είχε προσπαθήσει ξανά να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Eurovision, βρίσκεται στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό με τα χρώματα της Κύπρου. Το ‘Μόνο Η Αγάπη‘ φτάνει στην 5η θέση και είναι μέχρι και σήμερα η δεύτερη καλύτερη θέση της χώρας μετά την τρίτη θέση της Φουρέιρα το ’18.

Η Άννα παντρεύεται, γίνεται μαμά και σιγά σιγά αλλάζει και την πορεία της δισκογραφία της. Ανανεώνει το στυλ της και κυκλοφορεί το 1984 το δίσκο ‘Να ‘Χες Καρδιά‘ που μέσα στα τραγούδια συναντάμε και το ‘Έχω Τόσα Να Θυμάμαι‘.

Συνεργασία με τον Σταμάτη Κόκκοτα και την Ρίτα Σακελλαρίου και το 1985 έρχεται ο δίσκος ‘Κάτι Συμβαίνει‘. Τραγούδια όπως το ‘Σαν Και Μένα Καμιά‘, ΄Κάτι Συμβαίνει‘ αλλά και το τραγούδι/υπογραφή της καριέρας της, το ‘Δώδεκα‘.

Ο ήχος της Βίσση εκμοντερνίζεται και η ίδια συμμετέχει σε ένα άκρως πετυχημένο σχήμα στην Θεσσαλονίκη με την Μαρινέλλα, Βίκυ Μοσχολιού, και την Κωνσταντίνα στο ΖΟΟΜ ενώ συμμετέχει σε single φιλανθρωπικού χαρακτήρα με τον τίτλο ‘Για τα παιδιά‘, μαζί με 23 από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας (Αλεξίου, Μαρινέλλα, Παπακωνσταντίνου, Μητροπάνος, Πάριος, Τσανακλίδου).

Η αλλαγή στον ήχο της γίνεται πιο αισθητή το 1986 με τον δίσκο ‘Η Επόμενη Κίνηση’. Το ‘Με Αγάπη Από Μένα Για Σένα’, ‘Σ’ Αγαπάω Τελεία Και Παύλα’, ‘Αποδείξεις’, ‘Σκέπαστο‘ και το ‘Σε Πόσα Ταμπλο’ δείχνουν την διαφορετική προσέγγιση στους στίχους από τον Καρβέλα και την έλευση της ποπ περιόδου για την Βίσση. Εκείνο όμως που μέχρι και σήμερα συγκινεί είναι το ‘Πράγματα’.

Συνεχίζει τις συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως η Αλέκα Κανελίδου, Πωλίνα και Δάκη ενώ προσπαθεί ξανά να βρεθεί στην Eurovision με την Κύπρο αλλά δεν τα καταφέρνει. Η επιτυχία του δίσκου που μόλις έχει κυκλοφορήσει είναι τέτοια που η CBS αποφασίζει να είναι μόλις ο δεύτερος δίσκος της εταιρίας που κυκλοφορεί και σε cd.

Η εμπορική επιτυχία της Βίσση γνωρίζει μόνο άνοδο και το 1988 κυκλοφορεί δυο δίσκους. Μιλάμε για το ‘Τώρα‘ και το ‘Έμπνευση‘.

Δυο δίσκοι με επιτυχίες όπως το ‘Δεν Σ’ Αλλάζω’, ‘Τώρα’, ‘Μαγικό Χαλί’, ‘Κυψέλη’, ‘Έμπνευση’ αλλά και ένα από τα πιο συγκινητικά και νοσταλγικά τραγούδια της καριέρας της, το ‘Μαθητικά Χρόνια’. Το οποίο παρουσιάζει στην εκπομπή ‘Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι‘ του Διονύση Σαββόπουλου.

Εμφανίσεις για το promo των δίσκων, διαφημίσεις, συνεργασίες σε Φαντασία και Νεραΐδα με τον Πασχάλη Τερζή και τον Νίκο Καρβέλα, η γνωριμία της με τον Φωκά Ευαγγελινό και η αρχή των λαμπερών show της, όλα αυτά ξεκινούν στα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Η δεκαετία κλείνει με τον δίσκο ‘Φωτιά‘.

Ακόμα μια αλλαγή στο ρεπερτόριο της που έρχεται αντιμέτωπη με ethnic και λαϊκά στοιχεία. ‘Φωτιά’, ‘Ξαναγύρισα’, ‘Σε Σκέφτομαι Συνέχεια’ και το ‘Ψεύτικα’ ανάμεσα στις επιτυχίες του δίσκου.

Είναι μια διετία που προσπαθεί ξανά για την Eurovision με την Ελλάδα, παρουσιάζει εκπομπή στο νεοσύστατο ραδιόφωνο του ANT1 και προκαλεί πανικό μαζί με τον Λευτέρη Πανταζή στις εμφανίσεις τους στην Αθήνα.

Η έλευση της δεκαετίας του ’90, δεν έχει προετοιμάσει κανέναν για αυτό που θα ακολουθήσει μέχρι και τις αρχές του ’00. Το ’91 κυκλοφορεί το album ‘Είμαι‘ που εμπεριέχει τραγούδια όπως ‘Ένα Σου Λέω Ένα‘, ‘Υπερβολές‘, ‘Είμαι‘ και το ‘Φως‘.

Περιοδεία ανά την Ελλάδα, ηχογραφεί το ντουέτο ‘Αντίστροφη Μέτρηση‘ με τον Καρβέλα για δικό του δίσκο και παρουσιάζει χριστουγεννιάτικο τηλεοπτικό show ‘Χριστούγεννα χωρίς σύνορα’ όπου παρουσιάζει ένα υψηλών προδιαγραφών πρόγραμμα με καλεσμένους την Gloria Gaynor και τον Στέφανο Κορκολή.

Ακολουθούν δυο ακόμα ντουέτα με τον Καρβέλα για το δίσκο του ‘Ο Τελευταίος Χορός‘. Ένα από αυτά είναι το ομότιτλο του album και το ‘Στα 79΄.

Όμως το κύριο γεγονός της χρονιάς είναι το ανέβασμα της πρώτης ροκ όπερας του Νίκου Καρβέλα με πρωταγωνίστρια την Άννα Βίσση. Οι ‘Δαίμονες‘ σημειώνουν πρωτοφανή επιτυχία και ανεβαίνουν για δυο σεζόν. Η υστεροφημία τους θα είναι τέτοια μέσα στα χρόνια που θα ακολουθήσουν που θα επαναληφθούν έπειτα από είκοσι χρόνια, στην σκηνή του Παλλάς.

Παράλληλα, εκείνη την περίοδο παρουσιάζει κάτι που θα ήταν το σήμα κατατεθέν της για το επόμενα χρόνια. Το ‘The Anna Vissi Show‘, μια ακριβή παραγωγή όπου κάθε τραγούδι ήταν σκηνοθετημένο ξεχωριστά, σαν music video, από το Νίκο Σούλη στην σκηνή του REX. Για τις απαιτήσεις της παραγωγής είχαν φέρει σύγχρονους φωτισμούς από το Λονδίνο, τα vari lites, που παράγουν 130 χρώματα το καθένα.

Το 1992 με ένα album το ζευγάρι επιβεβαιώνει ότι οι δρόμοι τους χωρίζουν, όχι όμως καλλιτεχνικά. Το album ‘Εμείς‘ είναι ένας κοινός δίσκος που ανάμεσα στα άλλα τραγούδια, μας χαρίζει έναν ακόμα σταθμό στην καριέρα της Βίσση, το ‘Δεν Θέλω Να Ξέρεις‘.

Η χρονιά του ’92 ολοκληρώνεται με ακόμα ένα νέο album, το ‘Λάμπω‘. Για ακόμα μια φορά, αλλάζει ήχο και κυκλοφορεί επιτυχίες όπως ‘Ότι Θες Εγώ‘, ‘Λάμπω‘, ‘Ακόμα Μια‘, ‘Σε Χρειάζομαι‘ κ.α.

Το 1993 είναι η χρονιά ορόσημο των είκοσι χρόνων της στην ελληνική δισκογραφία. Πρωταγωνιστεί στη μονόπρακτη όπερα του Σταύρου Σιδερά “Ode to the Gods” (Ωδή στους θεούς) μπροστά στην Βασίλισσα Ελισάβετ, κυκλοφορεί το πρώτο της live διπλό album από τις εμφανίσεις στο ZOOM, ακόμα ένα χριστουγεννιάτικο show αυτή τη φορά με τον Johnny Logan και τα τραγούδια που είχε ηχογραφήσει η Βίσση για δίσκο του Κουγιουμτζή βρίσκονται σε τηλεοπτική σειρά στην Κορέα.

Η διετία 1994/95 είναι τελείως διαφορετική και ιδιαίτερη για την δισκογραφία της. Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι πρόκειται για μια διακοπή της εμπορικής της επιτυχίας και την επικράτηση της την δεκαετία του ’90.

Από την μια κυκλοφορεί τον δίσκο ‘Ω! Κύπρος‘ υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας Κύπρου που περιλαμβάνει 10 παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια. Από την άλλη κυκλοφορεί ίσως τον πιο αμφιλεγόμενο album της καριέρας της με τίτλο ‘ΡΕ‘. Πρόκειται για έναν δίσκο τελείως διαφορετικό από ότι κυκλοφορούσε για χρόνια και σίγουρα χωρίς την επιθυμία να γεννήσει σουξέ. Όμως με το πέρασμα των χρόνων και με την ωρίμανση του δίσκου στην συνείδηση του κοινού, μπορεί πλέον να πει κάποιος ότι πρόκειται για ένα μικρό διαμάντι στην δισκογραφία της.

Κάπου εκεί ερχόμαστε στην τριετία 1996/97/98. Με τρία album, η Άννα Βίσση καθορίζει τον ήχο της δεκαετίας του ’90 και δημιουργεί τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας της. Τα album ‘Κλίμα Τροπικό’, ‘Τραύμα’ και ‘Αντίδοτο’ είναι μια τριλογία που μέχρι και σήμερα οι περισσότεροι έμαθαν ή ανανέωσαν το ενδιαφέρον τους για εκείνη. Τα σουξέ είναι πολλά, ειδικά για το δίσκο ‘Τραύμα’ όπου γίνονται επιτυχία όλα τα τραγούδια. Είναι η εποχή που η ίδια δημιουργεί τάσεις, παρουσιάζει το ένα show μετά το άλλο, κλείνει δρόμους στις δημόσιες εμφανίσεις της για την προώθηση των album.

Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια, κερδίζει βραβεία στα μουσικά βραβεία Ποπ Κορν, συμμέτοχε σε σειρές και εκπομπές της τηλεόρασης, μέχρι και δικό της show παρουσιάζει με τον τίτλο, ‘Με Αγάπη Άννα’.

Κάπου εκεί, πριν την έλευση της νέας χιλιετίας, αποσύρεται στο Λονδίνο και ετοιμάζει την πρώτη της προσπάθεια για το πέρασμα της στην διεθνή αγορά. Το αποτέλεσμα είναι το album, ‘Everything I Am‘.

Η επιστροφή της στα ελληνικά δρώμενα, το 2000, είναι εκκωφαντική. Πρώτα εμφανίζεται στα Αστέρια με τον Νίκο Καρβέλα και τους One, έπειτα χτίζεται για εκείνη το νυχτερινό κέντρο Fever για να μπορέσει να στεγάσει το show που θέλει να παρουσιάσει στο κοινό. Φυσικά όλα αυτά με την ορμή της επιτυχίας του πρώτου διπλού album με τον τίτλο ‘Κραυγή‘.

Μέχρι και αυτή την στιγμή, σε απόλυτους αριθμούς, το συγκεκριμένο album είναι το πιο πετυχημένο στην καριέρα της. Κάποιος μπορεί να πει ότι είναι η κορύφωση μιας καριέρας λίγο πριν κλείσει τα τριάντα της χρόνια στην δισκογραφία, μιας και από εκεί και μετά η δισκογραφία της αλλά και στο σύνολο αρχίζει και συρρικνώνεται.

Οι εμφανίσεις της με την Καίτη Γαρμπή είναι το απόλυτο sold out, το album βγάζει την μια επιτυχία μετά την άλλη, το ‘Δε με αγαπάς‘ ακούγεται και εκτός ελληνικών συνόρων, μιας και o dj Ravin το συμπεριλαμβάνει στη σειρά ‘Buddha Bar‘, η Ελλάδα αλλάζει χρονιά με την Άννα στο Σύνταγμα, δίνει συναυλία μαζί με τον Emir Kusturica και τη No smoking band του, ενώπιον 100.000 Ρουμάνων στην πλατεία Unirii του Βουκουρεστίου.

Όλη αυτή την επιτυχία την διαδέχεται η δεύτερη όπερα του Καρβέλα με τον τίτλο ‘Μάλα: Η Μουσική Του Ανέμου‘ αλλά και ο επόμενος δίσκος που κυκλοφόρησε την ίδια χρόνια με τον τίτλο ‘Χ‘. Εντυπωσιάζει το εξώφυλλο αλλά το album δεν μπορεί να ακολουθήσει την επιτυχία του προηγούμενου αλλά βγάζει κάποια hit. Η Βίσση συνεργάζεται ξανά μετά από χρόνια με τον Γιάννη Πάριο όπου μοιράζονται και ένα ντουέτο στο album.

Μπορεί το album να μην είχε την αναμενόμενη επιτυχία αλλά η ίδια συνεργάζεται και κυκλοφορεί ντουέτα, οι εμφανίσεις στο Fever έχουν μεγάλη επιτυχία και γιορτάζει τα τριάντα της χρόνια στην μουσική με μια μεγάλη συναυλία στην Πλαζ Βούλας.

Ακολουθεί ο διπλός δίσκος ‘Παράξενες Εικόνες‘ και η αποδοχή του είναι καθολική. Το ‘Μην Ψάχνεις Την Αγάπη’, ‘Είσαι’, ‘Τρένο’, ‘Ψυχεδέλεια’ και ‘Έχω Πεθάνει Για Σένα’ είναι κάποιες από τις επιτυχίες του album που συνδυάζονται με τις επιτυχημένες εμφανίσεις της στο Διογένης Studio μαζί με Νίνο, Κωνσταντίνο Χριστοφόρου και Hi-5.

Το 2004 συμμετέχει στην Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα και βραβεύεται με τέσσερα βραβεία στα νεοσύστατα Mad VMA, στο θέατρο Βράχων.

Η Άννα επιστρέφει το 2005, μετά από δυο χρόνια, και κυκλοφορεί το cd ‘Nylon‘. Αν και περισσότερο συζητήθηκε η επιλογή της Βίσση να ξυρίσει το μισό της κεφάλι για της ανάγκες του εξωφύλλου, το ίδιο το album ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις ακόμα και με την αλλαγή για ακόμα μια φορά ύφους σε κάτι πιο rock από ότι την είχαμε συνηθίσει. Το ‘Nylon’, ‘Κανένας’, ‘Λόγια και Σιωπές’, ‘Έρωτα Ή Πόλεμο’ και ‘Για Τελευταία Φορά’ είναι κάποια από τα singles που μέχρι και σήμερα ακούει κάποιος στις live εμφανίσεις της.

Από το 1981 μέχρι και το 2005, η Άννα Βίσση ωρίμασε ως καλλιτέχνης, γιγαντώθηκε ως star και απέδειξε ότι οι φωνητικές της δυνατότητες δεν έχουν όρια και μπορεί να φέρει εις πέρας οποιαδήποτε τραγούδι. Ο Νίκος Καρβέλας υπήρξε καταλύτης της μεταμόρφωσης της και των συχνών αλλαγών στην δισκογραφία της. Κέρδισε βραβεία, αναγνώριση και πάνω απ’ όλα θαυμαστές οι οποίοι μέσα στην δεκαετία του ’00 έφτιαξαν το μεγαλύτερο fan club για Έλληνα καλλιτέχνη, τους Fannatics.

Το Nylon είναι το τελευταίο album της Βίσση με τις συνθήκες μιας δισκογραφίας που τα επόμενα χρόνια θα άλλαζε άρδην αλλά και η τελευταία της συνεργασία με τον Καρβέλα, μιας και στα χρόνια που θα έρθουν οι δυο τους θα περάσουν την πρώτη μεγάλη κρίση στην μεταξύ τους σχέση.

Άλλα αυτό είναι το θέμα για το επόμενο άρθρο.

(Πληροφορίες και αρχείο από το επίσημο site των Fannatics)