Φεύγουμε από την Αφρική και προσγειωνόμαστε στην άλλη άκρη του ωκεανού, τη Λατινική Αμερική. Σε μια μουσική που φέρει πολλές επιρροές από την Αφρικάνικη, λόγω της μεταφοράς σκλάβων από την Κεντρική και Αφρική στις ισπανόφωνες και πορτογαλόφωνες χώρες της ηπείρου. Η Λατινική Αμερική περιλαμβάνει μια μεγάλη γκάμα μουσικών ειδών αλλά και πολλές υποομάδες κατηγοριών ανά χώρα ή ακόμη και ανά περιοχή. Παρακάτω θα γνωρίσουμε τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αυτών των μουσικών ειδών, τα μουσικά είδη αλλά και τις υποομάδες που συναντά κανείς στη Λατινική Αμερική και θα θυμηθούμε μερικούς από τους δημοφιλέστερους καλλιτέχνες της ηπείρου.
Τα μουσικά όργανα
Στις Λατινογενείς χώρες παρατηρούνται δεκάδες μουσικά όργανα. Εδώ, ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε το jarana huasteca (χορδόφωνο τύπου κιθάρας με 5 χορδές- παρόμοιο με το μαντολίνο), το bajo sexto με 12 χορδές, το cabasa (κρουστό όργανο των Άνδεων), το guacharaca (κρουστό όργανο και… ραχοκοκαλιά για τα είδη vallenato και cumbia), το tiple (12χορδο, όργανο της punto guajiro), το sousaphone (χάλκινο όργανο που παρατηρείται στην τοπική μεξικάνικη μουσική norteno) και το pinkillu (πνευστό όργανο που παρατηρείται στο Εκουαδόρ).
Σε άλλες μουσικές συναντάμε πιο γνωστά μουσικά όργανα όπως τύμπανα, κιθάρες, βιολί, ακορντε΄΄ον, άρπα, κοντραμπάσο, τρομπέτα, πιάνο, σαξόφωνο ακόμη και ντραμς.
Τα μουσικά είδη
Στη Λατινική Αμερική μαρτυρούνται κάποια βασικά είδη μουσικής όπως είναι το cumbia (είδος της Κολομβίας), η bachata και η meregue (εμφανίστηκαν στη Δομινικανή Δημοκρατία), η bossa nova (που αναπτύχθηκε στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο της Βραζιλίας), η rumba (που προέρχεται από τις Βόρειες περιοχές της Κούβας), η salsa (από την Κούβα & το Πουέρτο Ρίκο), η samba (βραζιλιάνικο μουσικό είδος), το son cubano (από την ανατολική Κούβα) και φυσικά το tango (από την Αργεντινή και την Ουρουγουάη).
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, όλα τα παραπάνω είδη επηρεάστηκαν από τις μουσικές των Ηνωμένων Πολιτειών και έτσι έδωσαν τη latin pop και το reggaeton.
Ένα νεότερο μουσικό είδος που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι η latin trap, η οποία απέκτησε δημοτικότητα μετά το 2007. Πρόκειται για μια μουσική που μιλά για τα ναρκωτικά, τη βία, το σεξ και τη ζωή στο δρόμο, που εξαπλώθηκε σιγά σιγά σε όλη τη Λατινική Αμερική.
Τις παραπάνω μουσικές τις συναντάμε σε περισσότερες από μία χώρες με τις ανάλογες προσαρμογές κάθε φορά. Για παράδειγμα, τη cumbia θα την ακούσουμε -μεταξύ άλλων- στην Κολομβία, τον Παναμά, το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα, το Περού και τη Βενεζουέλα.
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, σε κάθε χώρα της Λατινικής Αμερικής συναντάμε και από ένα ή/ και περισσότερα διαφορετικά είδη μουσικής. Για παράδειγμα, στην Αργεντινή μπορούμε να συναντήσουμε τη milonga (πρόδρομος του tango) και το chamame. Στη Βολιβία ένα δημοφιλές είδος είναι και το huayno (προήρθε από την περιοχή των Άνδεων). Στη Βραζιλία θα ακούσουμε τη musica sertaneja ενώ στη Χιλή συναντάμε τη nueva cancion chilena (είδος με ενσωμάτωση πολιτικών- κοινωνικών θεμάτων). Ταξιδεύοντας στην Κούβα θα συναντήσει κάποιος το trova ενώ στην Κολομβία θα μαγευτεί υπό τους ήχους του vallenato.
Σε χώρες όπως το Μεξικό, τη Νικαράγουα και τον Παναμά μπορεί κάποιος να απολαύσει το mariachi, το palo de mayo ή maypole (μουσική με την οποία καλωσορίζουν την παραγωγή και τη νέα ζωή) και το tamborito (λαϊκή μουσική του Παναμά) αντίστοιχα. Tέλος, στην Παραγουάη θα ακούσουμε τη guarania ενώ σε χώρα όπως η Ονδούρα, η Νικαράγουα και η Γουατεμάλα θα συναντήσουμε τη punta.
Δεδομένης της μεγάλης γκάμας των μουσικών ειδών, μαρτυρούνται και πολλές υποομάδες- κατηγορίες. Μπορούμε να αναφέρουμε το batucada που είναι είδος της σάμπα, το dembow (ένας ρυθμός που θυμίζει reggaeton και dancehall), το frevo (χορευτικό στυλ από το Recife της Βραζιλίας), τη payada (λαΐκή μουσική της Αργεντινής, της Ουρουγουάης, της Νότιας Βραζιλίας και Παραγουάης- μέρος της κουλτούρας των Γκαούτσο) και τη conga με καταβολές από το Κονγκό και τη Δυτική Αφρική.
Ανάμεσα στους σημαντικότερους και δημοφιλέστερους τραγουδιστές/ μουσικούς της Λατινικής Αμερικής μπορούμε να αναφέρουμε τον Paco De Lucia, ο οργανοπαίκτης που έκανε δημοφιλές το φλαμένκο και ενσωμάτωσε ισπανικούς ήχους στη τζαζ, τον Tito Puente, έναν από τους διασημότερους Λατίνους μουσικούς και τον Μεξικάνο Julio Alvarez που συνδυάζει ήχους της χώρας του και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Από τους νεότερους μπορούμε να αναφέρουμε τον Juanes, τον Ricky Martin, τον Sebastian Yatra, τη Maite Perroni, τον Maluma, τον raper Wisin, τον DJ Balvin και τον Daddy Yankee.
© 2022 – 2023, Thanos Papatsanis. All rights reserved.
