#Review: Jay Z gave her lemons, Beyoncé made “Lemonade”

Το 2013 η Beyoncé άλλαξε για πάντα την ιστορία της μουσικής βιομηχανίας, του marketing και της ίδιας της μουσικής, κυκλοφορώντας από το πουθενά το 5ο album της, με τίτλο το όνομά της, με 14 τραγούδια και 14 μουσικά videos, δημιουργώντας το πρώτο visual album όλων των εποχών. Αυτή ήταν όμως μόνο η αρχή για την Queen Bey! To Σάββατο που μας πέρασε κυκλοφόρησε το 6ο album της, Lemonade, το δεύτερο κατά σειρά visual album, μόνο που αυτή τη φορά τη μουσική της συνοδεύει μία ταινία μίας ώρας, η οποία εξιστορεί μία πικρή ιστορία, μια ιστορία προδοσίας. H Beyoncé για μία ακόμη φορά συνεργάζεται με τους καλύτερους μουσικούς και παραγωγούς – Emile Haynie, Diplo, Mike WiLL Made It, Boots και παέι λέγοντας – με τέσσερις συνεργασίες – Jack White, The Weeknd, James Blake, Kendrick Lamar – δημιουργώντας μία συλλογή 12 τραγουδιών, τα οποία θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν όλα ανεξαιρέτως ως single, μία δουλειά εφάμιλλη του Thriller. Με το Lemonade η Beyoncé αποδεικνύει περίτρανα το εύρος του ταλέντου της και τη δυνατότητα προσαρμογής της σε κάθε μουσικό είδος, αφού το LP είναι ένα μουσικό ταξίδι, από την country στην rock των 70s και από την reggae στην contemporary R&B.

Αλλά ας μιλήσουμε λίγο για την ιστορία της Bey και την πικρή της λεμονάδα. Ο Jay Z απάτησε την Beyoncé. Γίνεται αντιληπτό από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο τραγούδι, επίσης ο Jay Z απουσιάζει εντελώς από το album, πράγμα που ξεκαθαρίζει το τοπίο και δεν αφήνει καμία υπόνοια για πιθανή μυθοπλασία. Ο Jay Z προδίδει λοιπόν την αγαπημένη του, και αυτή δημιουργεί ένα αριστούργημα, το οποίο μέσα από 12 τραγούδια καταφέρνει να περάσει από όλα τα στάδια της ψυχολογίας μετά την απιστία, από την αμφισβήτηση και την οργή, μέχρι την συγχώρεση και την επανένωσει. Αυτό που είναι πασιφανές, στα πρώτα τουλάχιστον κομμάτια, είναι πως το διαζύγιο δεν ήταν και πολύ μακριά..

Το Lemonade ξεκινά με την μπαλάντα “Pray You Catch Me”. Πριν εξακριβώσει την μοιχεία, η Beyoncé έχει υποψίες, “Prayin’ I catch you whispering / I’m prayin’ you catch me listening”. Το album ξεκινά πολύ ντελικάτα, με μία υπέροχη ενορχήστρωση στο πιάνο και πλούσια φωνητικά.

Η υποψία όμως γίνεται γνώση με το “Hold Up”, σε τροπικούς reggae ρυθμούς. H Beyoncé ακόμη παίζει με το θήραμά της, δεν έχει ακόμη χωνέψει τα γεγονότα, και αυτού του τύπου “χαρούμενο-παιχνιδιάρικο” τραγούδι προμηνύει ένα πολύ άγριο ξέσπασμα..

To οποίο και έρχεται με τη συνεργασία της με τον Jack White, “Don’t Hurt Yourself”. Η Beyoncé τα δίνει όλα, τα σπάει όλα, χωρίς να υπολογίζει τίποτα στο πέρασμα της “Who the fuck do you think I am? / You ain’t married to no average bitch boy / You can watch my fat ass twist boy \ As I bounce to the next dick boy”. Και συνεχίζει με το radio-friendly “Sorry” και το “6 Inch” – τη συνεργασία της με τον The Weeknd – χωρίς να τη νοιάζει τίποτα και κανένας. Το μόνο που σκέφτομαι σε αυτό το στάδιο, της οργής, είναι πως κανείς δεν τα βάζει με τη βασίλισσα, “Goddamn she murdered everybody and I was her witness”.

O Mathew Knowles μεγάλωσε μία αγωνίστρια και κανένας άντρας δεν θα την πληγώσει και θα την κάνει ανενόχλητος. Γι’αυτό προσοχή Jay Z, η Beyoncé τα πήρε τα “Daddy Lessons” της. Yoncé goes country, με τη συνοδεία κιθάρας και Γαλλικού κόρνου.

Εδώ κάπου αλλάζει η διάθεση του Lemonade, και η Beyoncé φτάνει σε ένα σημείο που μαλακώνει και αρχίζει να χτίζει το δρόμο προς τη συγχώρεση. “Love Drought” (αρμονία), “Sandcastles” (μινιμαλιστική μπαλάντα) και τελικά “Forward” – η συνεργασία της με τον James Blake, ένα εκτεταμένο ιντερλούδιο που αναδεικνύει το ταλέντο του James.

Ξαναβρίσκει την αυτοπεποίθησή της στο ανθεμικό “Freedom”, τη συνεργασία της με τον Kendrick Lamar, ένα τραγούδι καριέρας για την Beyoncé, “I’ma keep running / Cause a winner don’t quit on themselves”, και τελικά τα βρίσκει μία και καλή με τον Jay Z στο “All Night”. To Lemonade κλείνει με το “Formation”, το οποίο φαίνεται λίγο ξένο στο σύνολο του θεματικού LP, αλλά ενισχύει την εικόνα “women’s empowerment” που έχει χτίσει τα τελευταία χρόνια η Beyoncé.

Λίγοι καλλιτέχνες καταφέρνουν να μεταβούν από “singles artist” στο επίπεδο του “album artist” – Michael Jackson, Madonna, Adele – και η Beyoncé τα κατάφερε, αρχίκα με το Beyoncé, και τώρα με το, καθοριστικό για την καριέρα της, Lemonade, αφήνοντας πίσω της, χιλιόμετρα μακριά, όλους τους επίδοξους ανταγωνιστές της. Ο Jay Z έδωσε στη Beyoncé λεμόνια και αυτή μας έφτιαξε μία υπέροχη λεμονάδα, cheers!

Ακούστε το ΕΔΩ