Εδώ και επτά χρόνια, η Jessie Ware έχει καταφέρει να χτίσει την καριέρα της πάνω σε γερά alt-pop θεμέλια. Τα smash hits και η εμπορική επιτυχία δεν ήταν ποτέ το φόρτε της -αν εξαιρέσουμε τη συνεργασία της με τον Ed Sheeran στο “Say You Love Me”– αλλά πάντα είχε σκληροπυρινικούς fan και στην Ελλάδα έχει κερδίσει το κοινό με την ήπιων τόνων εμφάνισή της. Τη μετά-dubstep εποχή και αρκετές συνεργασίες με ανερχόμενους καλλιτέχνες μετά, η Jessie Ware κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της Devotion, κερδίζοντας κοινό και κριτικούς, καθώς και υποψηφιότητα για Mercury Prize. Το sophomore LP της Tough Love ήρθε μετά από δύο χρόνια, ένα album “breakthrough” για την καριέρα της, ενώ την προηγούμενη Παρασκευή κυκλοφόρησε το τρίτο της album Glasshouse -το πιο προσωπικό της LP- το οποίο επικεντρώνεται στις σχέσεις της λίγο μετά την άφιξη του πρώτου της παιδιού.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα το όραμα της Jessie Ware και την προοπτική εξέλιξης της καλλιτεχνικής της δημιουργίας, πρέπει να σταθούμε στο εξώφυλλο του album. H φωτογραφία τραβήχτηκε στη Μαγιόρκα, στο αρχιτεκτονικό αριστούργημα Neuendorf House των John Pawson και Claudio Silvestrin. Ένα εξοχικό σπίτι, ή καλύτερα μία συστάδα τοίχων που δημιουργούν μακρείς διαδρόμους και μεγάλες αίθουσες, ένας μινιμαλιστικός χώρος με μία αφαιρετική αίσθηση της στέγης. Το εξώφυλλο λοιπόν, είναι τραβηγμένο στον εξωτερικό χώρο του σπιτιού και δεν εστιάζει σε αυτήν. Όπως δήλωσε η Ware, ήθελε το εξώφυλλο να δίνει έμφαση στην αρχιτεκτονική, μία όμορφη φωτογραφία που ίσως να περιελάμβανε και την ίδια.
Έχοντας το εξώφυλλο κατά νου διαπιστώνουμε πως με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζει η Jessie Ware τη μουσική της. Αναλαμβάνει το ρόλο του αρχιτέκτονα, προσπαθώντας να αποστασιοποιηθεί και να δημιουργήσει αξεπέραστες μελωδίες στις οποίες ο καθένας μας μπορεί να ταυτιστεί, ενώ με μαεστρία κατεφέρνει να βρίσκεται στο επίκεντρο του album. Κάθε τραγούδι είναι μία ξεχωριστή και μοναδική ιστορία, που σου αφήνει την αίσθηση πως κι εσύ έχεις ζήσει μέσα από τους στίχους και τη μουσική της. Καταφέρνει κάτι τόσο προσωπικό και υπέρμετρα δικό της να καταλήγει σε κάτι τόσο πέρα από την ίδια και κοντά σε όλους μας.
Από ρομαντικές μπαλάντες σε ηλεκτρονικές disco στιγμές και από upbeat electronica σε Ισπανικές κιθάρες και samba ρυθμούς, δώδεκα τραγούδια με ξεχωριστό ύφος, χαρακτήρα και θέση στο LP. Θα σταθώ όμως σε δύο, τα “Selfish Love” και “Sam”. Δύο τόσο διαφορετικά τραγούδια, η καρδιά και η ψυχή του album, στα οποία συμμετέχουν οι Pino Palladino (καταξιωμένος μπασίστας) και Chris Dave (ντράμερ και συνθέτης). Το μεν αφηγείται μία ιστορία αλληλοεξαρτώμενης σχέσης απιστίας και ζήλιας, ενώ το δε βρίσκει τη Jessie να ατενίζει το μέλλον κυοφορώντας την κόρη της. Οι ακρογωνιαίοι λίθοι του Glasshouse.
© 2017, Dimitris Grivas. All rights reserved.
