H Αυστραλέζα Delta Goodrem επέστρεψε με το πέμπτο studio album της Wings Of The Wild την περασμένη Παρασκευή, μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας από τη μουσική – οι fan της είναι συνηθισμένοι αφού ανάμεσα από κάθε album της υπάρχει ένα κενό 4-5 χρόνων. Προσωπικά την γνώρισα το 2003 από τη σύντομη διεθνή καριέρα της με τα singles “Born To Try” και “Lost Without You”, αλλά έκτοτε έχει καθιερωθεί ως μία από τις μεγαλύτερες pop stars στη χώρα της, με αμέτρητα top 10 hits και πολλές διακρίσεις, και αυτό τον καιρό βρίσκεται στην κόκκινη καρέκλα του The Voice της πατρίδας της.
Yπάρχει ένα κενό λοιπόν στα ακούσματα μου από την Delta, την άφησα ευάλωτη και ευαίσθητη και ξαφνικά μου παρουσιάστηκε ως άλλη cheetara – το εξώφυλλο είναι ενδεικτικότατο – τολμηρή και μαχητική. Στην πλειοψηφία του το album χρησιμοποιεί πολλά έγχορδα και προς μεγάλη μου έκπληξη τα περισσότερα κομμάτια είναι uptembo. Μία ταλαντούχα, μεγάλη φωνή, με άρτια τεχνική που επισκιάζεται όμως από europop μελωδίες που θα μπορούσαν να ακούγονται πριν 10 χρόνια, tribal ντραμς, κάποιες empowering μπαλάντες και τελικά ένα album γεμάτο ξεπερασμένες μουσικές επιλογές. Παρ’όλα αυτά το ακούς ευχάριστα αναπολώντας τα εφηβικά σου χρόνια. Αν κρίνω μεμονωμένα από αυτό το album, το συμπέρασμα είναι πως η Αυστραλία για την Ευρώπη, είναι ότι η Ευρώπη για την Αμερική, μία θύμηση των περασμένων μουσικών trends.
Highlights: “Just Call”, “Enough”, “The River”, “Encore” και η διασκευή του “I Believe In A Thing Called Love” των The Darkness.
© 2016, Dimitris Grivas. All rights reserved.
Νομίζω τα δύο αστεράκια είναι πολύ άδικα για το συγκεκριμένο άλμπουμ. Το βρήκα εξαιρετικό τόσο στιχουργικά όσο και από θέμα ενορχήστρωσης. Επιτέλους, ένας καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του και τους ακροατές! Τουλάχιστον 4 αστεράκια.