Στις 29 Μαρτίου κυκλοφόρησε το πολυαναμενόμενο debut album της Billie με τίτλο WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO?. Παραγωγός του album είναι ο Finneas Ο’Connell, που είναι αδερφός της και επιπλέον έχει δανείσει τα φωνητικά του σε 2 από τα συνολικά 14 κομμάτια, συνολικής διάρκειας 43 λεπτών περίπου.
Η ηχογράφηση του album έλαβε χώρα από το Μάιο του 2018 μέχρι και τον Οκτώβριο του 2018. Στις 21 Μαρτίου το album είχε περισσότερες από 800.000 προπαραγγελίες στο Apple Music, περισσότερες από οποιονδήποτε καλλιτέχνη μέχρι στιγμής. Το “WHEN…” αναμένεται να βρεθεί στην κορυφή του Αμερικάνικου Billboard την ερχόμενη εβδομάδα. Από το album έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής 5 singles με τελευταίο το “bad guy”, που ίσως θα είναι το πρώτο της κομμάτι που θα βρεθεί στο top 10 του Αμερικάνικου Hot 100.
Το “WHEN…” είναι ένα electro-pop/dark trap album, όπου η θεματολογία του περιστρέφεται γύρω από τις φοβίες της Billie καθώς αναφέρεται και σε χωρισμό, απόρριψη, αυτοκτονία, θρησκεία και θέματα αγάπης. Το δίδυμο O’Connell έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα αρκετά δυνατό μουσικό σύνολο, με τον αδερφό της Billie να έχει κάνει τρομερή παραγωγή. Η χημεία των 2 καλλιτεχνών είναι εμφανέστατη καθώς ο Finneas κατάφερε να αποδώσει μουσικά στο έπακρο όλα αυτά που ήθελε να μας διηγηθεί η Billie. Φωνητικά το album είναι σε καλό επίπεδο σαν να δείχνει η Billie ότι είναι μία σκοτεινή έκδοση της Lana Del Rey.
Υπάρχει μια καλή ροή και συνοχή των κομματιών και πολύ δυνατές στιγμές όπως τα “you should see me in a crown”, “bury a friend” και “ilomilo” που είναι τα πιο dark κομμάτια καθώς και τα plot twisted “Bad guy”, “my strange addiction” και “all the good girls to heaven”. Τα “xanny”, “when the party’s over”, “listen before i go” και “i love you” αποτελούν τις emotional στιγμές του album μαζί με το “wish you were gay”.
Στην προκειμένη περίπτωση θα αναφερθώ προσωπικά για το κομμάτι “wish you were gay” το οποίο είναι άψογο και πολλοί fans απογοητεύτηκαν και το κατηγόρησαν λόγω του ότι δεν είναι το gay anthem που περίμεναν αλλά η εσωτερική φωνή της Βillie που αρνιόταν την απόρριψη από το αγόρι της, το οποίο την αγνοούσε και πως ευχόταν να είναι gay αντί για κάποια άλλη κοπέλα ή κάποιον άλλο λόγο. Είναι απίστευτα υποκριτικό από την μεριά της LGBT κοινότητας να κατηγορεί την Billie για αυτή της την σκέψη, ακόμα και στη σημερινή περίοδο, από την στιγμή που η ίδια LGBT κοινότητα έχει μπει πολλές φορές στη διαδικασία για να διαψεύσει την ίδια της την σεξουαλικότητα να μπει στη διαδικασία να “είναι” με έναν άνθρωπο που δεν ταιριάζει σεξουαλικά. Αυτά τα άτομα πέρα από το ότι κοροϊδεύουν τον εαυτό τους και λένε ψέμματα με αποτέλεσμα να πληγώνουν έναν άλλον άνθρωπο, αρνούνται την ίδια τους τη φύση. Οπότε θεωρώ τίμιο και ειλικρινές το κομμάτι από πλευράς της Billie όταν το ίδιο αναφερόμενο άτομο στο κομμάτι τελικά της αποκάλυψε πως είναι gay. Nobody is perfect.
Στο σύνολο του album η μουσική παραγωγή είναι τρομερή, οι στίχοι αληθινοί και τα φωνητικά τίμια. Η μόνη μου ένσταση είναι ότι θα περίμενα λίγο περισσότερη δυσοίωνη παραγωγή, περισσότερα σκοτεινά κομμάτια και παραπάνω παραμορφωμένα φωνητικά λόγω του ότι αυτά είναι που προϊδέαζαν και τα πρώτα δείγματα του album αλλά και το concept του. Είναι η πρώτη της δουλειά, είναι 17 χρονών και σίγουρα στις επόμενες κυκλοφορίες θα δούμε μια Billie που θα ξέρει πιο καλά τι θέλει, χωρίς να σημαίνει ότι δεν ήξερε από τώρα, αλλά ίσως να μην ήξερε ακριβώς πώς να το κάνει. Ίσως να ήθελε να καλύψει τις υψηλές προσδοκίες των fans της από τώρα. Όπως και να έχουν τα πράγματα, η anti-pop σκοτεινή πριγκίπισσα κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις και να δείξει στον κόσμο μια διαφορετική και αυθεντική μουσική εμπειρία.
© 2019, George Zaraggas. All rights reserved.
