#Rewind: Πού χάθηκες, βρε ψυχή; {part 2}

Είναι γνωστό οτι η δισκογραφία διανύει μια περίοδο ύφεσης και βιώνει την μεγαλύτερη κρίση όλων των εποχών. Δύσκολα λοιπόν βλέπουμε νέους τραγουδιστές να ξεχωρίζουν, να κάνουν επιτυχίες και να μένουν στη μνήμη του κοινού έστω και λίγα χρόνια. Θες η έλλειψη χρημάτων για την προώθηση νέων προσώπων, θες η αδιαφορία των εταιρειών και το γεγονός πως ποντάρουν στους ήδη γνωστούς, θες οτι δεν υπάρχει καμία πρωτοτυπία και κανένα ουσιαστικό καλλιτεχνικό ενδιαφέρον στις νέες προτάσεις. Όλα συντελούν στην ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων τραγουδιστών και τραγουδιστριών.
Τα 00’s όμως και σαφώς τα ένδοξα 90’s ανέδειξαν τραγουδιστές και τραγουδίστριες, που πλέον έχουν περάσει στη λήθη. Και μπορεί κάποιοι συνάδελφοί τους να εδραιώθηκαν τις καλές εποχές του ελληνικού τραγουδιού, υπήρξαν όμως και διάτοντες αστέρες που μας «άφησαν καλλιτεχνικούς χρόνους».

Το δεύτερο μέρος του special αφιερώματος σε αυτούς που ήρθαν, είδαν και απήλθαν είναι εδώ.

2001 και η Θεσσαλονικιά Σοφία Βήκα παρουσιάζει την πρώτη της δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Βρέχει μοναξιά». Το ομώνυμο κομμάτι ξεχωρίζει κυρίως χάρη στον πιασάρικο στίχο του Αργύρη Αράπη, ενώ από τον δίσκο ακούγεται και το ντουέτο της τραγουδίστριας με τον επίσης ανερχόμενο τότε Πάνο Κιάμο με τίτλο «Έρωτας». Έκτοτε… Σοφία αγνοείται.

Αρχές της δεκαετίας του ’90 και δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στον ηθοποιό και τραγουδιστή Δήμο Μυλωνά, ο οποίος ήταν και συμπαρουσιαστής στης πρωινή εκπομπή της ΕΤ1 «Μια καλημέρα είναι αυτή» δίπλα στη Ρούλα Κορομηλά. Γύρω στο 1993, το χιουμοριστικό τραγούδι του «Είχα πάει λαϊκή» γνώρισε ευρεία δημοσιότητα. Ο Μυλωνάς έκανε και άλλες απόπειρες στο τραγούδι χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, μέχρι που επέστρεψε στην ηθοποιία με εξίσου οδυνηρά αποτελέσματα.

1993 και άλλος ένας ηθοποιός που κάνει απόπειρα – αυτοκτονίας – να γίνει διάσημος και στο πεντάγραμμο. Ο Ποντιακής καταγωγής Τάκης Βαμβακίδης κυκλοφορεί το απόλυτο καλοκαιρινό σουξέ «Πλάτσα πλάτσα πλούτσα» και εξαφανίζεται άπαξ δια παντός από τις μουσικές και θεατρικές σκηνές. Ο γνωστός καλλιτέχνης όμως, όπως λένε άνθρωποι που τον γνωρίζουν, συμμετέχει σε ομάδες ανθρώπων με έντονη κοινωνική δράση και αυτό είναι κάτι που χειροκροτούμε και στηρίζουμε.

Η όμορφη Γιάννα Λυμπέρη διέθετε μια φωνή, η οποία δεν λες πως σου χαρασσόταν και στη μνήμη για την χροιά και την ερμηνεία της. Παρόλα αυτά είχε κυκλοφορήσει ένα – και μοναδικό ευτυχώς – album το μακρινό 2001 και μάλιστα με την υπογραφή γνωστών δημιουργών. Το cd με τον καθόλου καβαλημένο τίτλο «Μ’αρέσει που σ’αρέσει» έβγαλε 2 επιτυχίες, το «Να ντρέπεσαι να λες πως μ’αγαπάς» και το χασάπικο «Μ’ένα αεροπλάνο». H Minos τότε προωθούσε την τραγουδίστρια ως το αντίπαλο δέος της Δέσποινας Βανδή, κάτι που προφανώς καταλάβαμε όλοι πως δεν ίσχυε.

Ο Γιώργος Δούκας κυκλοφόρησε 2 albums και 4 maxi singles αρχής γενομένης τη δεκαετία του ’90. Συνέβησαν κανα δυο hits, αλλά η μαρμάγκα καραδοκούσε. Τα «Όπου κι αν πας» και «Μαγκιά μου» θα θυμίσουν ξέφρενες νύχτες στους 35άρηδες αναγνώστες. Το καλοκαίρι του 2015 ο Παναγιώτης Μπρακούλιας χάρισε ένα όμορφο καλοκαιρινό τραγούδι στον αοιδό με τίτλο «Να σε χαίρεται», η HEAVEN έστησε ένα all-star-cast video clip αλλά κάτι έφταιξε και το κομμάτι δεν έπαιξε ποτέ και πουθένα. Ίσως το γεγονός πως η εικόνα του τραγουδιστή δεν είναι relevant με την εποχή να διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο. Λίγοι θα θυμούνται και το φημολογούμενο ειδύλλιό του με την Σοφία Αλιμπέρτη.

Η μεγαλύτερη επιτυχία του 2007 είχε τίτλο «Άγγελέ μου» και ερμηνευτής ήταν ο Πάνος Ψάλτης. Τον Θεσσαλονικιό τραγουδιστή γνωρίσαμε στον τρίτο κύκλο του Fame Story, από όπου και αποχώρησε πολύ σύντομα. Η συγκινητική μπαλάντα σε μουσική και στίχους του ίδιου «έπιασε» 4 εκατομμύρια views στο YouTube και έμελλε να είναι η πρώτη και μοναδική επιτυχία του Ψάλτη.

Άλλος ένας famestorίτης τραγουδιστής που χάθηκε μέσα στην πάροδο του χρόνου είναι ο Γιώργος Χρήστου. Ο ανεπιτήδευτα sexy και γοητευτικός Πατρινός υπέγραψε συμβόλαιο με την HEAVEN μετά την έξοδό του από το παιχνίδι και την ίδια χρονιά (2005) κυκλοφόρησε την πρώτη του προσωπική δουλειά «Παντού θα σε ψάχνω», από την οποία και ξεχώρισε το ομώνυμο και η μπαλάντα «Και θα με κοιτάς στα μάτια». Η δεύτερη δισκογραφική του απόπειρα είχε τίτλο «Για να δούμε», κάτι που τελικά δεν ίσχυσε στην κυριολεξία αφού από τότε δεν τον ξαναείδαμε κι ούτε τον ξανακούσαμε με εξαίρεση τις «Δεξιώσεις» του 2008 με τους απαράδεκτους στίχους να γίνονται viral.

Στις δεξιώσεις που πας πάντα κάνεις ντόρο
Φόρεμα Prada και παπούτσια Manolo
Είναι αλήθεια τελικά έχεις το πακέτο όλο
Το μόνο που σου λείπει να μάθεις να κουνάς τον @@λο

Ο Κύπριος Ανδρέας Έκτορας έγινε γνωστός χάρη στον δίσκο που του έγραψε ο Γιώργος Θεοφάνους το 2002. Το «Έι…θα πεθάνω αν δεν σε δω» πήγε άκλαυτο, μαζί με την καριέρα του τραγουδιστή. Καριέρα που δεν μπόρεσαν να αναστήσουν ούτε τα πολύ μελωδικά «Ξημερώματα» του 2004, σε μουσική και στίχους του Κωνσταντίνου Χριστοφόρου.

H πρωτοεμφανιζόμενη Βανέσα Αδαμοπούλου μαζί με τους Ι7 ερμήνευσε το τραγούδι «Πάνω στην τρέλα μου» σε μουσική Δημήτρη Κοντόπουλου και στίχους Νίκου Γρίτση, το οποίο για μήνες παρέμεινε στην κορυφή του airplay στα ραδιόφωνα to 2005. Το τραγούδι ακουγόταν στους τίτλους της ταινίας «Λούφα και παραλλαγή:Σειρήνες στο Αιγαίο» του Νίκου Περάκη και μάλιστα πέτυχε και χρυσές πωλήσεις. Το πρώτο και μοναδικό της προσωπικό album έβγαλε ένα hit, το «Θέλω ν’ακούσω την καρδιά σου» και από τότε είναι γνωστή μόνο για την σχέση της με τον ηθοποιό Ιωάννη Παπαζήση. Η συμμετοχή της στο Your Face Sounds Familiar πέρασε σχεδόν απαρατήρητη.

Η Σοφία Στρατή είναι μια ενδεικτική περίπτωση καλής τραγουδίστριας που χάθηκε από την μια μέρα στην άλλη χωρίς ουσιαστικό λόγο. Έγινε γνωστή μέσα από την ελληνική διασκευή του «You» των Two Face με τίτλο «Μια πεταλούδα» το 2005, ενώ και το δεύτερο pop/rock single της «Θέλω προσοχή» έπαιξε πολύ. Το επόμενο album της ήρθε το 2008, εξίσου προσεγμένο σε συνθέσεις και στίχους. Η διασκευή του «Unfaithful/Μια στιγμή» της Rihanna ξεχώρισε αμέσως, όπως και το dance «Μια αγάπη φωτιά». Το τρίτο της album σε μουσική Γιώργου Δημητριάδη ήταν αρκετά μονότονο και δυστυχώς πέρασε και δεν ακούμπησε. Κάπως έτσι εξαφανίστηκε – άδικα – από τα εγχώρια μουσικά δρώμενα.