Week 4
Καλή βδομάδα θα το πω.. να πω όμως και καλό Φθινόπωρο..? Μην επιμένεις καλό μου ημερολόγιο, μην μου δείχνεις επιβλητικά ότι μπήκε ο Σεπτέμβρης! Δεν νιώθουμε έτοιμοι να αφήσουμε τα κουβαδάκια μας στην παραλία να θαφτούν από την άμμο της κακοκαιρίας! Δεν θα το κουβεντιάσω δε για τα μπρατσάκια μου.. Που κοντεύουν να σκάσουν από το κακό τους που δεν θα τα ξανά φορέσω. Παρόλα αυτά όμως θα σου πω ένα μυστικό, μπορεί οι ανοιχτές βαλίτσες μου ακόμα να γεμίζουν το σαλόνι μου, αλλά αν τις ψαχουλέψεις μπορείς να βρεις άλλες 5 νέες επιτυχίες που θα μας κρατήσουν συντροφιά για αυτή την βδομάδα! Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή τους..
ΔΕΥΤΕΡΑ:
Ότι έχω μπει στο σπίτι και πετάω αριστερά – δεξιά τα πράγματα του ταξιδιού. Το μόνο κουράγιο που έχω είναι απλά να βάλω ότι σώζεται στο ψυγείο. Το mood του καιρού έχει πιάσει ακριβώς την ψυχοσύνθεσή μου με το πέρας των διακοπών. Σκέφτομαι όμως ότι για να βρω την δύναμη που χρειάζομαι ώστε να ανεβάσω λίγο τα επίπεδα της διάθεσης είναι να βρω να ακούσω κάτι που θα το πετύχει, και κάτι που θα μπορεί να αντέξει το One Track Repeat κολλημένο όλη την ημέρα.. Ναι, είμαι από αυτούς που απλά για μέρες ατελειώτες κολάνε άγρια με το repeat mode. Όσο βρισκόμουν στις διακοπές έπεσα πάνω στην Sia.. Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα, κάθε φορά που σκέφτομαι το The Greatest η ανατριχίλα με διαπερνάει ανεξέλεγκτα. Το κοριτσάκι που έχουμε όλοι αγαπήσει με το Chandelier εμφανίζεται και σε αυτό το κλιπ και φυσικά με ολόκληρη στρατιά παιδιών που είναι απίστευτα εκφραστικά.. Μπορώ να συνεχίσω να γράφω ατελείωτα για αυτό το τραγούδι αλλά φρωνώ πως είναι προτιμότερο να το απολαύσουμε..
ΤΡΙΤΗ:
Έχουν όλα πλέον μπει στην θέση τους κι ο αέρας έξω είναι ο αέρας των αλλαγών, των νέων ξεκινημάτων. Έχω βγάλει το μπλοκάκι μου κι αρχίζω να θέτω νέους στόχους, σκέφτομαι τις αλλαγές που πρόκειται να κάνω αλλά και τις αλλαγές που ήδη έχω κάνει! Κι εκεί που σημειώνω όλα αυτά, (ναι, ακόμα και την επιστροφή στα θρανεία) κολλάω για λίγο.. Θέλω να μιλήσω για αγάπη, θέλω να σβήσω τον έρωτα του καλοκαιριού που δυστυχώς ζει όσο μια πεταλούδα μετά το κουκούλη της. Που γίνεται τόσο επιβλητικά όμορφη και ζει μόλις για μια μέρα! Μέσα στα χρώματα, που πετάει ανέμελα αφήνωντας τον εαυτό της ελεύθερο στα κύμματα του αέρα. Κι όσο τα σκέφτομαι αυτά χάνομαι μέσα στους στίχους του Audien – Crazy Love (Audio) ft. Deb’s Daughter.. Νομίζω είναι ένα τραγούδι που περιγράφει όλο αυτό που βρίσκεται στο μυαλό μου..
ΤΕΤΑΡΤΗ:
Μέσα της βδομάδας, και νιώθουμε ξαφνικά πως η ζούγκλα της πόλης ξυπνάει. Ακούς τους βριχισμούς των μηχανών, τα κελαιδίσματα της κόρνας, τα φτερουγίσματα των αεροπλάνων που δίνουν και πέρνουν, τις βουτιές των κάδων στα αποριματοφόρα στις 6 το πρωί (που σκέφτεσαι, ότι καλύτερο ξυπνητήρι μετά τον κόκορα δεν υπάρχει). Ναι, εκεί είναι που θέλεις απλά να σηκωθείς και να αρχίσεις να μπαίνεις στον ρυθμό αυτής της ζωής, όχι γιατί το επέλεξες αλλά γιατί η καθημερινότητα σε παρασύρει σαν ερμητικό ποτάμι μαζί της. Γιατί η φωλιά σου βρίσκεται στην καρδιά της ζούγκλας που κανένας άλλος πέρα από την φύση δεν μπορεί να σου διαταράξει την ηρεμία, μέσα σε όλα αυτά σαν soundtrack της ημέρας σου έρχεται κάτι ευδιάθετο και τρελό, κάτι που θέλεις να αφεθείς και να μπεις σε αυτούς τους χορευτικούς ρυθμούς της πόλης.. Cash Cash & Digital Farm Animals – Millionaire (Cash Cash Remix) είναι το κομμάτι που σίγουρα θα μπει και στην καρδιά σας..
ΠΕΜΠΤΗ:
Η μέρα με βρίσκει καθηλωμένο στο γραφείο και πάνω από το laptop, είναι η μέρα που ξεκινάω να δουλεύω το Top 30 της εκπομπής του Σαββάτου στο Metro Mall Radio και ψάχνω τα charts για να δω τι θησαυροί κρύβονται πίσω από τις αναμετρήσεις των καλύτερων. Όσο η ώρα περνάει έχει αρχίσει το χέρι μου να κολλάει στην αγαπημένη συνήθεια του scroll up n’ down.. Λες και είναι ένα πολυάσχολο ασανσέρ που ο κόσμος απλά το χρησιμοποιεί για να φτάσει πιο γρήγορα στην δουλειά του, ή ακόμα και για να αποφύγει την κούραση από τις σκάλες. Δεν βλέπει όμως τι μπορεί να κρύβεται στην διαδρομή. Τι μπορεί να βρει που θα τον κάνει να βγει κερδισμένος με κάτι, να ενθουσιαστεί ή ακόμα και να πάρει μια άχρηστη πληροφορία. Μόνο αν κολλήσει θα μπει σε αυτή την διαδικασία, να παρατηρήσει τι γίνεται δίπλα του, ακόμα και να γνωρίσει όσους βρίσκονται μέσα σε αυτό.. Εκεί είναι που κόλλησε και το χέρι μου γιατί χάλασε και το mouse.. “καιρός να πάρω καινούργιο” σκέφτομαι και βλέπω τον κέρσορα που έχει κολλήσει πάνω σε ένα βίντεο.. το πατάω κι ακούω να παίζει το Lock Doh από τους Giggs Feat. Donae’o.. Στο άκουσμά του μου έρχεται να φορέσω ό,τι χρυσό και τεράστιο έχω στον λαιμό και να το συνδυάσω με ρούχα του μπάσκετ.. Άντε κι ένα jockey στο κεφάλι..
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:
Τελευταία μέρα σήμερα πριν κλείσουμε κι αυτή την κουραστική και εξαντλητική εβδομάδα προσαρμογής, κάθομαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι μετά την εκπομπή και σκέφτομαι ότι θα ήταν ιδανικό την Κυριακή να κάνει καλοκαιρινό καιρό για να πάω για μπάνιο.. Θυμούμενος την “δροσερή” βδομάδα που πέρασε σκεφτόμουν ότι η ελπίδα μου πέθανε για παραλίες.. Χαλαρώνοντας λοιπόν στο κρεβάτι άρχισα να ακούω τα τζιτζίκια έξω, μια σπίθα άναψε μέσα μου και η ελπίδα ξεπετάχτηκε σαν να ήταν ένα μπουμπούκι που έσκασε το άνθος του. Έτσι ροδοκόκκινο, μικρό, τρυφερό και έτοιμο να μοιράσει χρώματα κι αρώματα γύρω του. Σαν παιδί κι εγώ είπα ότι δεν θα μαζέψω ακόμα την τσάντα της παραλίας και για να το διασκεδάσω έβαλα το Boucan του αγαπημένου Maitre Gims που συνεργάστηκε με Jul, DJ Last One.. Το κομμάτι θυμίζει λίγο και το Ego του Willy Williams..
Έκλεισε κι αυτή η εβδομάδα σιγά σιγά και τώρα που κλείνει αυτή η σελίδα θυμήθηκα ότι και καλό καιρό να κάνει δεν θα πάω για μπάνιο.. Έχουμε και τα επαγγελματικά που μας θέλουν έτοιμους από τις 5 το απόγευμα.. Καλή συνέχεια καλό μου ημερολόγιο, ξεκουράσου εσύ που μπορείς κι εμείς θα τα πούμε πάλι την επόμενη φορά!
© 2016, Panagiotis Vasiliadis. All rights reserved.
