Η Caroline Polachek, μετά το σαρωτικό ντεμπούτο της Pang (2019), συνεχίζει την υποδειγματική της πορεία στην art pop σκηνή με ένα album αφιερωμένο στις πολυάριθμες αποχρώσεις της επιθυμίας.
Κείμενο από τον Γιάννη Μαζαράκη
Μια νεαρή κοπέλα μπουσουλά στο πάτωμα του αστικού, ανάμεσα στους ατάραχους συνεπιβάτες της, κατευθυνόμενη προς μιας λαμπερή αμμουδιά. Με headphones στα αυτιά κι ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη, είναι έτοιμη να απολαύσει τον ήλιο μακριά από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Η επιθυμία, ακόμα και στις πιο παράλογες εκδοχές της, αποτελεί το μοναδικό κίνητρο της ζωής μας – τον φάρο προς τον οποίο κινούμαστε συνεχώς, σχεδόν υπνωτισμέν@. Στο σουρεαλιστικό εξώφυλλο του δεύτερου άλμπουμ της, η Caroline Polachkek μας προσκαλεί να την ακολουθήσουμε στο προσωπικό της ταξίδι προς την επιθυμία, ακολουθώντας ανορθόδοξες μουσικές ατραπούς που οδηγούν άλλοτε σε αρμονικά ξέφωτα κι άλλοτε σε εκκεντρικά σκοτάδια.
Η εισαγωγή στο concept του άλμπουμ ολοκληρώνεται με το εναρκτήριο Welcome Τo Μy Island, όπου η Polachek μας καλωσορίζει ως άλλη Κίρκη στο νησί του σύνθετου ψυχισμού της. Η φωνή του πατέρα της, τον οποίο έχασε κατά την διάρκεια της πανδημίας, αντηχεί ανάμεσα στα 8-bit beats και τα διάσπαρτα pop riffs του κομματιού, υπενθυμίζοντας της πως η ανεξέλεγκτη αδρεναλίνη της μπορεί να είναι ταυτόχρονα εκστατική και επικίνδυνη. Ο τίτλος του album, που επαναλαμβάνεται σαν μάντρα στο ρεφρέν του κομματιού, μοιάζει να έχει διττή σημασία – η ηρωίδα στρέφεται προς το αντικείμενο του πόθου της αλλά ταυτόχρονα θέλει η ίδια να μεταμορφωθεί από την δύναμη του συναισθήματος και να γίνει η ζωντανή ενσάρκωση της επιθυμίας.
Μετά από 12 χρόνια μουσικής θητείας στη synth-pop μπάντα Chairlift, ένα καθοριστικό ντεμπούτο album και μια πληθώρα συνεργασιών με καλλιτέχνες όπως η Charlie XCX, η Beyoncé και o Travis Scott, η Polachek αποφασίζει να μετατρέψει το πλούσιο pop background της σε ένα μουσικό καλειδοσκόπιο, όπου η αγάπη, ο έρωτας, η μανία και ο θάνατος εναλλάσσονται διαρκώς. Η ευκολία με την οποία κινείται ανάμεσα στα genres είναι εντυπωσιακή και χαρίζει στο άλμπουμ μια μουσική μοναδικότητα που ξεπερνά τον τυπικό ειδολογικό πειραματισμό. Οι Ισπανικές κιθάρες, οι σκωτσέζικες γκάιντες, τα trip-hop βιολιά και τα garage beats συνυπάρχουν στο πολύπλοκο soundscape του album και ενοποιούνται γύρω από τα απρόβλεπτα αλλά μαγευτικά φωνητικά της Polachek.
Το ταξίδι της προς την επιθυμία μοιάζει συχνά με ένα rollercoaster που κατευθύνεται μανιωδώς προς ένα άπιαστο όνειρο. Στο Bunny is a rider, το πρώτο single του album που αναδείχθηκε από το Pitchfork ως το καλύτερο τραγούδι του 2021, το αντικείμενο του πόθου είναι ένα μικρό κουνέλι που ξεγλιστρά συνεχώς από τον θηρευτή του. Όπως δηλώνει η ίδια: “Όλ@ μας μπορούμε να είμαστε ένα τέτοιο κουνέλι, τουλάχιστον για 3 λεπτά και 17 δευτερόλεπτα” (όσο διαρκεί δηλαδή το κομμάτι). Παρομοίως, στο Crude Drawing Of An Angel, η ηρωίδα σκιτσάρει κρυφά τις πόζες ενός άνδρα που κοιμάται δίπλα της και “κλέβει” τις τελευταίες της στιγμές μαζί του, χωρίς να γίνεται σαφές αν ο άνδρας αυτός είναι ένας εραστής ή ο πατέρας λίγο πριν φύγει από την ζωή. Η ίδια η επιθυμία γίνεται μια φευγαλέα λάμψη μέσα στο σκοτεινό τούνελ της αγάπης και του θανάτου στο Hopedrunk Everasking, όπου η Polachek διερωτάται στοχαστικά “ How does it feel to know/ Your final form?”
Όταν όμως καταφέρνει να αγγίξει, έστω και στιγμιαία, το αντικείμενο του πόθου της, η Polachek μοιάζει να παραδίδεται ολοκληρωτικά στην χαρά. Υπό τους flamengo ήχους του Sunset αφήνεται στην αγκαλιά του αγαπημένου της και παραμερίζει τις κοινωνικές επιταγές για ένα διαπροσωπικό “δίχτυ ασφαλείας” ενώ στο Blood And Butter αγγίζει την διονυσιακή έκσταση και ανυπομονεί να βουτήξει μέσα στο πρόσωπο του εραστή της, σε ένα τραγούδι που αντηχεί το I Want You των Savage Garden στο 2023. Ο ορθολογισμός δεν είναι πάντα σύμμαχος της, καθώς τολμά να πιστεύει χωρίς να γνωρίζει – στο I Believe, ένα τραγούδι αφιερωμένο στην αδικοχαμένη SOPHIE, η Polachek περιμένει την στιγμή που θα την (ξανά;) συναντήσει ενώ ετεροχρονισμένα την προειδοποιεί: “Look over the edge/ But not too far”.
Οι μουσικές αναφορές της Polachek είναι πολλές, ετερόκλητες αλλά πλήρως εναρμονισμένες με το καλλιτεχνικό όραμα του δίσκου. Οι Massive Attack συναντούν την Suzzane Vega στο αριστοτεχνικά dreamy Pretty In Possible, o Bruno Lauzi χαρίζει μια 60s αίσθηση κιθαριστικής νοσταλγίας στο Butterfly Net, ενώ, όπως η ίδια η Polachek αναφέρει στο commentary των κομματιών της στο Spotify, παραλλαγμένοι στίχοι και samples της Toni Braxton και της Aalyah κάνουν επίσης μια σύντομη εμφάνισή στον δίσκο. Το μουσικό pastiche κορυφώνεται στο Fly to You, όπου η ψυχρή digital-pop της Grimes συναντά την ρομαντική και αιθέρια φωνή της Dido σε ένα τραγούδι που αποκρυσταλλώνει μουσικά το πολυδιάστατο project της Polachek.
Το Desire, I Want to Turn Into You είναι ένας δίσκος που μας υπενθυμίζει τις καλλιτεχνικές δυνατότητες της pop μουσικής. Χωρίς να αναλώνεται σε δυσνόητους μουσικούς πειραματισμούς ή να περιορίζεται από τις βιομηχανικές επιταγές του hit-making, η Polachek διαμορφώνει τον δικό της, εκκεντρικό λυρισμό, χαρίζοντας μας ένα από εκείνα τα albums που δε λατρεύεις από την πρώτη ακρόαση αλλά σταδιακά αποκτούν μια προνομιακή θέση στην νοητή σου δισκοθήκη.
© 2023, Music Hunter Crew. All rights reserved.
