Δύο χρόνια πέρασαν από όταν η μοναδική Björk ξεκίνησε την περιοδεία για το ένατο στούντιο άλμπουμ της Utopia (2017). Το “Cornucopia”, όπως ονομάστηκε, ήταν σύμφωνα με την ίδια η πιο περίτεχνη συναυλία της, όπου ήχος και εικόνα αγκαλιάζονται αρμονικά. Αφού ξεκίνησε ως residency στη Νέα Υόρκη και το Μεξικό, στα τέλη του 2019 περιόδευσε και στην Ευρώπη. Έτσι, σχεδόν αντανακλαστικά, έκλεισα εισητήριο για το show στην O2 Arena του Λονδίνου και, μαγεμένος ακόμη και σήμερα, αποφάσισα να μοιραστώ τις εμπειρίες μου.
Έπειτα από το κολαστήριο κι οδυνηρό Vulnicura (2015), ένα άλμπουμ γραμμένο για το τέλος της σχέσης της με τον πολυετή σύντροφό της, η Björk κυκλοφόρησε το Utopia, ένα παραδεισένιο ταξίδι προς τη λύτρωσή της. Κι ενώ στο πρώτο κυριαρχούσαν ορχηστρικές συνθέσεις με έγχορδα σε συνδυασμό με βαριά ηλεκτρονικά ξεσπάσματα, στο δεύτερο τα ανάλαφρα φλάουτα είχαν την τιμητική τους.
Η βραδιά δε θα ήταν ίδια χωρίς τη συμμετοχή, λοιπόν, των Viibra, ενός συνόλου από επτά παίκτριες φλάουτου που απέδωσαν τον ήχο του δίσκου με τον καλύτερο τρόπο. Μαζί τους ήταν και η φημισμένη ισλανδική χορωδία Hamrahlíð, μέρος της οποίας ήταν και η ίδια η Björk όταν ήταν μικρή. Στα κρουστά δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον ταλαντούχο Manu Delago, στην άρπα η Katie Buckley και στη μίξη και τα ηλεκτρονικά beats ο Bergur Þórisson.
Τη βραδιά άνοιξαν με μοναδικό τρόπο οι φωνές της Hamrahlíð, τραγουδώντας παραδοσιακά ισλανδικά κομμάτια, καθώς και τα “Sonnets” / “Cosmogony”. Η αυλαία τελικά ανοίγει και η Björk θα τραγουδήσει την εναρκτήρια τριάδα “The Gate” / “Utopia” / “Arisen My Senses”, ντυμένη με ένα avant-garde φόρεμα και μια κομψή μάσκα του James T. Merry. Η σκηνή, σε σχήμα αιωρούμενης νησίδας, είναι κατασκευασμένη με πρωτότυπο και ευφυή τρόπο. Ένα σύνολο από διαφανείς κουρτίνες σε επίπεδα, επιτρέπουν την προβολή μαγευτικών τρισδιάστατων γραφικών επάνω τους, δίνοντας την εντύπωση ολογράμματος.
Στη συνέχεια, η μουσικός θα μπει σε ένα θάλαμο αντήχησης, μια κατασκευή που επεδίωξε να κάνει τη φωνή της να μοιάζει όπως όταν τραγουδάει μόνη της στο δάσος και συνθέτει μελωδίες. Μέσα θα τραγουδήσει α καπέλα το “Show Me Forgiveness” και έπειτα μια μοναδική εκδοχή του κλασσικού “Venus As A Boy” με συνοδεία φλάουτου. Στο παλιό κι εξίσου αγαπημένο “Isobel” ένιωθε κανείς τους μεσήλικες φαν της να ανατριχιάζουν, νοσταλγώντας την εποχή που του ιστορικού Post, εικοσιπέντε χρόνια πριν.
Μια από τις πιο ανατριχιαστικές στιγμές ήταν το δεκάλεπτο “Body Memory”, όπου η Björk θα τραγουδήσει για το πως θα ζήσει το άλλο μισό της ζωής της μετά το χωρισμό, λίγο πριν ξεσπάσει φωνητικά στη γέφυρα με τη χορωδία να τη συνοδεύει και τις Viibra να παίζουν ένα πρωτότυπο γιγάντιο κυκλικό φλάουτο.
Μοναδικές εκδοχές παλιών αγαπημένων κομματιών της ήταν και αυτές των “Hidden Place” και “Mouth’s Cradle” που ακολούθησαν και ομολογουμένως το φλάουτο τους ταιριάζει απίστευτα, σε συνδυασμό με τα drums του Manu Delago. «I love him, I love him» τραγουδάει ξεκινώντας το πανέμορφο “Pagan Poetry” με τη συνοδεία άρπας – ένα κομμάτι που έγραψε είκοσι χρόνια πριν για αυτόν που τελικά θα πρόδιδε την αγάπη της.
Σε έναν πόλεμο φύσης και τεχνολογίας θα αρχίσει έπειτα το “Losss”, ένα κομμάτι για την οργή και την απώλεια όπου φλάουτα και μερικά από τα πιο άγρια beats του δίσκου άλλοτε συνυπάρχουν κι άλλοτε μάχονται μεταξύ τους. Το ηλεκτρονικό ξέσπασμα, στο οποίο η μουσικός χορεύει δίχως αύριο θα διαδεχτούν τα κομμάτια “Sue Me” και “Tabula Rasa” – το πρώτο αναφερόμενο στη δικαστική διαμάχη με τον πρώην σύντροφό της για την κηδεμονία της κόρης τους και το δεύτερο για την προσπάθειά της να τη μεγαλώσει, απαλλάσσοντάς τη από τα δεσμά της πατριαρχίας.
Η αυλαία κλείνει και ένα ισχυρό περιβαλλοντικό μήνυμα της μικρής ακτιβίστριας Greta Thunberg προβάλλεται σε βίντεο, πριν η σκηνή ανοίξει ξανά για το αισιόδοξο “Future Forever”. Αφού ευχαριστήσει το κοινό και παρουσιάσει όλα τα μέλη στη σκηνή, η καλλιτέχνιδα θα ζητήσει να χορέψουμε μαζί της. Το “Notget” ξεκινάει και η Björk χορεύει με rave διαθέσεις, τραγουδώντας «After our love ended your arms don’t carry me / Love will keep us safe from death». Ένα αστρικό VR avatar με τη μορφή της μουσικού προβάλλεται στο background, ενώ εκείνη απομακρύνεται από τη σκηνή.
Βγαίνοντας από την αρένα, όλοι ήταν συγκινημένοι. Είναι γνωστό πως στις συναυλίες της Björk μπορεί κανείς να περιμένει τα πάντα: outfits που έρχονται από άλλο γαλαξία, πρωτότυπα μουσικά όργανα και οπτικά εφέ που κόβουν την ανάσα. Στο Cornucopia, ωστόσο, πετυχαίνοντας την τέλεια ενορχήστρωση και διαλέγοντας τους καλύτερους συνεργάτες, η Ισλανδή μουσικός κατάφερε να χαρίσει μια once in a lifetime επειρία που έφτανε στα όρια του υπερθεάματος.
© 2021 – 2022, Andreas Sotiroulis. All rights reserved.
