Είναι κάποιοι συνθέτες, ελάχιστοι πια, που κρατούν το νήμα της διαδοχής με ότι προηγήθηκε και προσθέτουν τις δικές τους κλωστές ώστε να μην διασπαστεί αυτή άρρηκτη σύνδεση μας με το παρελθόν. Ένας από αυτούς είναι ο Σταμάτης Κραουνάκης.
Ο λαοφιλής τραγουδοποιός αδιάκοπα ”γεννάει” τραγούδια και μελωδίες και σήμερα έρχεται να προσθέσει ακόμα ένα album στην συλλογή των εμπνεύσεων του, με τον τίτλο ‘Λαϊκά Τραγούδια ο Τίγρης‘.
Αρχικά να πούμε ότι αυτό το album είναι το δώρο του συνθέτη στον Χρήστο Γεροντίδη, ο οποίος εδώ και δεκαπέντε χρόνια ανήκει στην Σπείρα Σπείρα και είναι ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Κραουνάκη.
Ο Γεροντίδης είναι ο βασικός ερμηνευτής του album που έχει στο track list δεκαπέντε τραγούδια. Για όλους όσοι δεν τον έχετε ακούσει ακόμα σε κάποια ζωντανή εμφάνιση, σκεφτείτε μια φωνή που εμπεριέχει την δωρικότητα του Μανώλη Μητσιά και την παθιασμένες καταλήξεις της Μοσχολιού. Όμως αυτά ως μια εισαγωγή στην ερμηνευτική δυνατότητα του τραγουδιστή και ως κάποια σύγκριση.
Σε αυτόν τον λαϊκό ablum, που πήρε το όνομα του από την εικαστικό που δημιούργησε τον τίγρη που κοσμεί το εξώφυλλο του album, υπάρχει ο συνδετικός κρίκος που ακούει στο όνομα Δήμητρα Γαλάνη. Με την συμβολή της σε τρία τραγούδια σφραγίζει την ψυχή του album και παραδίδει μια αόρατη σκυτάλη στην νέα γενιά.
Πρόκειται για μια δουλειά που ακούγεται ολόκληρη και όχι αποσπασματικά. Αλλά το καλύτερο είναι ότι αν βρείτε τα τραγούδια ότι έχουν κάποιο ενδιαφέρον, τότε δεν φαντάζεστε πόσο καλύτερα λειτουργούν στην live εκτελέσεις τους.
Θα επισημάνουμε τραγούδια όπως ‘Η Μυγδαλιά’, ‘Στο Πέραμα’ αλλά και το ‘Εγώ και ο Πόνος Μου’.
Μια υποσημείωση: το παρακάτω ορχηστικό, που είναι το μουσικό θέμα από το τραγούδι ‘Η Ζέτα’ και έχει ξεχωριστή θέση στην αρχή του album, ίσως είναι για τον Κραουνάκη ότι το ‘Το βαλς των χαμένων ονείρων’ για τον Χατζιδάκι.
© 2023, Christos Vasilakopoulos. All rights reserved.
